Η χρηματοδότηση συλλόγων, αθλητικών σωματείων και διαφόρων ΜΚΟ από κυβέρνηση, Περιφέρειες και δήμους έχει μετατραπεί σε μια θλιβερή διαδικασία παλαιοκομματικής συναλλαγής. Τα χρήματα που δίνονται, αν εξεταστούν μεμονωμένα, θεωρούνται «ψιλικά», αλλά 1.000 εδώ, 5.000 εκεί, 10.000 παραπέρα βγαίνει ένα συνολικό ποσό, το οποίο δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο. Όλα αυτά τα λεφτά πιάνουν τόπο; Επιστρέφουν ως ανταποδοτική υπηρεσία στους φορολογούμενους που πληρώνουν τη χρηματοδότηση; Ξεκάθαρα όχι. Ενδεχομένως να υπάρχουν κάποιες δράσεις, οι οποίες να αποδίδουν και να αξίζουν την ενίσχυση από την τσέπη των φορολογούμενων, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία είναι πανηγυράκια και διάφορες άλλες σαχλαμάρες, που αφορούν μόνο την παρέα που τα πραγματοποιεί.
Όλα αυτά είναι βέβαια γνωστά εδώ και χρόνια. Αλλά κανένας δεν αναλαμβάνει την πολιτική απόφαση να θέσει τέλος σε όλο αυτό το νταραβέρι, γιατί υπάρχει πολιτικό κόστος και μικροκομματική σκοπιμότητα. Η κυβέρνηση μπορεί, αν το επιθυμεί, να θέσει τέλος σε όλη αυτή τη συναλλαγή νομοθετώντας την απαγόρευση χρηματοδοτήσεων κάθε μορφής σε συλλόγους, σωματεία και διάφορες «μη κερδοσκοπικές» πρωτοβουλίες και δράσεις. Έτσι θα βγουν από τη δύσκολη θέση και οι αιρετοί και θα σταματήσει η συναλλαγή. Οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες από μόνοι τους δεν πρόκειται ποτέ να βάλουν φρένο σε αυτό το νταραβέρι, γιατί είναι πολιτικά αδύναμοι και ευάλωτοι σε πιέσεις. Μόνο νομοθετική απαγόρευση θα βάλει τέλος σε αυτή τη θλιβερή πρακτική.
Κανένας βέβαια από το πολιτικό προσωπικό, σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο, που σήμερα βρίσκεται σε θέση ευθύνης δεν επιθυμεί να τεθεί τέλος σε αυτό το νταραβέρι. Οι συγκεκριμένες χρηματοδοτήσεις αποτελούν τον πυρήνα της διατήρησης του παλαιοκομματικού μηχανισμού συλλογής ψήφου. Αποτελούν το μεγαλύτερο ρουσφέτι σε επίπεδο δήμων και Περιφερειών και μέσω αυτού στήνεται και συντηρείται ένας πανίσχυρος μηχανισμός εκλογικής επικράτησης. Ο δήμαρχος και ο περιφερειάρχης που έδωσε χρήματα από την τσέπη των φορολογούμενων στο πανηγύρι της Άνω Ραχούλας, για να παριστάνει τον σπουδαίο ο πρόεδρος του συλλόγου, εισπράττει ψήφους και σταυρούς ως ανταπόδοση.
Η συναλλαγή ξεκάθαρη στην υγειά των κορόιδων. Οι πολίτες πληρώνουν φόρους για έργα και ανταποδοτικές δράσεις και παίρνουν πανηγύρια και χρωματιστές χάντρες, που ο καθένας θεωρεί πολιτισμό ή φοβερή και τρομερή δράση που πρέπει να χρηματοδοτηθεί. Το καλαμπούρι πρέπει να τελειώνει. Όποιος θέλει να έχει σύλλογο και να «προσφέρει» στο χωριό του ή στον πολιτισμό, να αναζητήσει χρηματοδότηση και χορηγίες από την αγορά και τους πολίτες. Αδιαμεσολάβητα και καθαρά, όλα τ’ άλλα είναι πλιάτσικο στο δημόσιο χρήμα.
panagopg@gmail.com
