Συνέντευξη στη Νικολέττα Κολυβάρη
Η πυραγός Σοφία Μπομπόνη απαντά στις ερωτήσεις μας για την καθημερινότητά της στην υπηρεσία και λέει ότι δεν αισθάνθηκε κάποια διάκριση λόγω φύλου από την αρχή που εντάχθηκε στο Σώμα. Ως γυναίκα όμως με μικρότερη μυϊκή δύναμη προκλήθηκε να ξεπεράσει τη... φύση της και να αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει. Συμβουλεύει τις νεαρές γυναίκες να σταθμίσουν τις δυσκολίες και την ιδιαιτερότητα μιας καριέρας στα Σώματα Ασφαλείας και ως εργαζόμενη μητέρα διαπιστώνει ότι υπάρχουν φορές που κάποιοι συνάδελφοί της εκφράζονται με δυσπιστία, για το αν τελικά θα καταφέρει να αντεπεξέλθει μια γυναίκα – μητέρα. “Πρέπει κάθε γυναίκα να αποδείξει ότι είναι ισότιμη και αντάξιά τους και αυτό προϋποθέτει μεγαλύτερη και συνεχή προσπάθεια, επιμονή και υπομονή ώστε να το κατακτήσεις”, λέει χαρακτηριστικά.
- Εχεις αισθανθεί να δημιουργείται κάποια διάκριση λόγω φύλου στην καθημερινότητά σου μέσα στην υπηρεσία;
«Στα διοικητικά καθήκοντα δεν υπάρχει καμία διαφορά. Αλλά στις επιχειρήσεις, θα πρέπει κάθε μέρα, κάθε ώρα και λεπτό να προσπαθώ παραπάνω, επειδή ο μικρότερος σωματότυπος της γυναίκας σημαίνει και μικρότερη μυϊκή δύναμη σε σύγκριση με τους άνδρες. Ετσι, χρειάζεται συστηματική προσπάθεια ώστε να αποδεικνύεις στην πράξη ότι τελικά μπορείς να τα καταφέρεις. Από την αρχή που εντάχθηκα στο Πυροσβεστικό Σώμα δεν έχω αισθανθεί κάποια διάκριση λόγω του φύλου μου στην καθημερινότητά μου. Σε αυτό συνέβαλαν όλοι οι συνάδελφοί μου, που από την πρώτη μέρα είχα την αμέριστη συμπαράστασή τους».
- Σε τι επίπεδο βρίσκεται η αντιμετώπιση των γυναικών γενικότερα στα Σώματα Ασφαλείας;
«Κρίνοντας από το Πυροσβεστικό Σώμα, όπου δεν υπάρχουν διακρίσεις, πιστεύω ότι το ίδιο συμβαίνει και στα άλλα Σώματα Ασφαλείας».
- Θα πρότεινες σε μια κοπέλα καριέρα στα Σώματα Ασφαλείας;
«Αν και θα πρότεινα ανεπιφύλακτα σε μια γυναίκα να ενταχθεί στα Σώματα Ασφαλείας, θα την συμβούλευα να σκεφτεί και να σταθμίσει τις δυσκολίες και την ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου επαγγέλματος, όσον αφορά το ωράριο, τις βάρδιες, την επικινδυνότητα».
- Ως μητέρα και η ίδια, θα έλεγες ότι αντιμετώπισες στερεότυπα από συναδέλφους σου για το κατά πόσο μπορείς να ανταποκριθείς στις προκλήσεις της δουλειάς σου; Και η μέριμνα της υπηρεσίας σε σχέση με θέματα οικογένειας και μητρότητας;
«Είναι βέβαιο ότι οι υποχρεώσεις μιας εργαζόμενης μητέρας είναι περισσότερες από αυτές ενός άνδρα, περισσότερο εξ αιτίας των στερεότυπων που επικρατούν ακόμα στην ελληνική κοινωνία. Πραγματικά λοιπόν, η πρόκληση για την εργαζόμενη μητέρα να καταφέρει να αντεπεξέλθει στην εργασία της και στην οικογένειά της, είναι πολύ μεγάλη. Αλλωστε, αυτό συμβαίνει και στις γυναίκες που έχουν επιλέξει διαφορετικού τύπου επαγγέλματα. Υπάρχουν φορές που κάποιοι συνάδελφοι εκφράζονται με καχυποψία ή καλύτερα δυσπιστία, για το αν τελικά θα καταφέρει να αντεπεξέλθει μια γυναίκα - μητέρα στην εργασία της. Πρέπει κάθε γυναίκα να αποδείξει ότι είναι ισότιμη και αντάξιά τους και αυτό, όπως καταλαβαίνετε, προϋποθέτει μεγαλύτερη και συνεχή προσπάθεια, επιμονή και υπομονή ώστε να το κατακτήσεις. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, γιατί ως μητέρα και η ίδια, όχι μόνο δεν αντιμετώπισα στερεότυπα από τους συναδέλφους μου, αλλά είχα και τη διαρκή συμπαράστασή τους έτσι ώστε να επιτύχω το στόχο μου, δηλαδή να ανταποκριθώ στις προκλήσεις της δουλειάς μου. Καθοριστικά συνέβαλε και η υπηρεσία με την εφαρμογή όλης της σχετικής νομοθεσίας για θέματα προστασίας της μητρότητας και της οικογένειας. Δίνονται άδειες κύησης, τοκετού, άδεια ανατροφής τέκνου, κ.λπ. Πιστεύω ότι με τη θέσπιση του κατάλληλου νομοθετικού πλαισίου η Πολιτεία βοηθάει κάθε γυναίκα να αντιμετωπίσει όποια ζητήματα έχουν σχέση με τη μητρότητα, τουλάχιστον στο δημόσιο τομέα. Επιπλέον και η εκάστοτε διοίκηση του Σώματος στηρίζει την εργαζόμενη μητέρα, παρέχοντας διάφορες διευκολύνσεις, όποτε υπάρχει η δυνατότητα, χωρίς ασφαλώς να παρακωλύεται η καλή λειτουργία της υπηρεσίας. Διευκολύνσεις οι οποίες βέβαια παρέχονται και σε οποιονδήποτε υπάλληλο, ανεξαρτήτως φύλου, αντιμετωπίζει όποια ζητήματα έχουν σχέση με την οικογένειά του».
- Οσον αφορά στις αντιδράσεις του κοινωνικού σου περίγυρου και των πολιτών, τι προσλαμβάνεις συνήθως;
«Πρέπει να επισημάνω ότι, όταν ο κοινωνικός περίγυρος αλλά και γενικότερα οι απλοί πολίτες μάθουν το επάγγελμά μου, το πρώτο ερώτημα που διατυπώνουν και ζητούν απαντήσεις είναι: Πώς μια γυναίκα τα καταφέρνει σε ένα τόσο δύσκολο και επικίνδυνο επάγγελμα; Στη συνέχεια δεν διστάζουν να εκδηλώσουν την εκτίμηση και το θαυμασμό, ιδιαίτερα όταν σε αρκετές περιπτώσεις είναι οι ίδιοι μάρτυρες και παρακολουθούν τις γυναίκες του Πυροσβεστικού Σώματος την ώρα εκτέλεσης των καθηκόντων τους και αντιλαμβάνονται ότι τα καταφέρνουν το ίδιο καλά, όπως και οι άνδρες συνάδελφοί τους. Δεν μπορώ να κρύψω ότι η ειλικρινής έκφραση των παραπάνω αντιδράσεων από τους πολίτες με κάνει να αισθάνομαι πολύ υπερήφανη, όπως και όλους τους άνδρες και τις γυναίκες που υπηρετούν στο Πυροσβεστικό Σώμα».
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η πυραγός Σοφία Μπομπόνη γεννήθηκε το 1977 στην Καλαμάτα. Είναι έγγαμη και μητέρα δύο παιδιών. Κατετάγη στο Πυροσβεστικό Σώμα το 1998 και αποφοίτησε από τη Σχολή Αξιωματικών της Πυροσβεστικής Ακαδημίας με το βαθμό του ανθυποπυραγού το 2007. Αποφοίτησε από το ΑΤΕΙ Καλαμάτας, Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας, Τμήμα Λογοθεραπείας το 2017. Είναι τελειόφοιτη του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, του Διαπανεπιστημιακού και Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών “Ηθική Φιλοσοφία”. Υπηρετεί στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Πολεμικού Αεροδρομίου Καλαμάτας, με βαθμό πυραγού από πέρυσι στις 11 Σεπτεμβρίου έως και σήμερα, στο Γραφείο Προσωπικού - Δημοσίων Σχέσεων.
