Η επιτροπή επιτίθεται στους δασικούς υπαλλήλους και μεταξύ άλλων αναφέρει: “Στην περίπτωση των Δασικών Υπηρεσιών, της ουσιαστικά ανεξάρτητης αυτής αρχής, φαίνεται ότι χάθηκε η ουσία «υπ’ αλλήλους» και η νοοτροπία του «δασοδραγάτη» εμφανίζεται και είναι άκρως εχθρική προς τον λαό της Μάνης. Η εχθρότητα αυτή απέναντι στη Μάνη, πλην μερικών εξαιρέσεων, και των πατρογονικών της περιουσιών, είναι γνωστή δεκαετίες πολλές. Χιλιάδες Μανιατών συρθήκαμε στα δικαστήρια για να αποδείξουμε το αυτονόητο, αυτό που αναγνωρίζει η ελληνική Ιστορία: ότι η γη μας είναι πατρογονική, δεν είναι «δάσος» και δεν την αρπάξαμε από κανέναν… Τούρκο, αφού το ’21 εμείς ήμασταν ήδη ελεύθεροι με την έννοια της πλήρους κυριαρχίας στον τόπο μας! Θυμίζουμε ότι από τη Μάνη, στις 17 Μαρτίου 1821, ξεκίνησαν οι πρόγονοί μας για να ελευθερώσουν την Καλαμάτα στις 23 Μαρτίου και στη συνέχεια την Πελοπόννησο. Παρά ταύτα, το Δασαρχείο έφτασε στο σημείο, προ ετών, να ισχυριστεί σε αναίρεσή του στον Άρειο Πάγο ότι «την επίδικη έκταση απέκτησα ως Ελληνικό Δημόσιο από τους Οθωμανούς κατόχους της»! Η έκταση αυτή βρίσκεται 500 μέτρα σε ευθεία από το κέντρο της Καρδαμύλης… Τόσο χαμηλά, στα όρια της εθνικής μειοδοσίας, έφτασε μια υπηρεσία του ελληνικού κράτους που πληρώνεται και από Μανιάτες! Και για να συμπληρωθεί η εικόνα του μένους που έχει επικρατήσει εναντίον της Μάνης, θυμίζουμε έναν αλήστου μνήμης διευθυντή Δασών που, όταν πήρε σύνταξη, δημοσίευσε στις εφημερίδες ότι αύξησε τις ιδιοκτησίες του Δημοσίου στη Μάνη κατά 60-70%! Όταν εμφανίστηκαν οι δασικοί χάρτες και οι Μανιάτες διαπιστώσαμε ότι ο κόμπος έφτασε πλέον στο χτένι. Δεν πήγαινε άλλο! Επρόκειτο για πραγματική - απροκάλυπτη ληστεία των πατρογονικών μας. Για μας ήταν πλέον ζήτημα επιβίωσης, τιμής και χρέους στους προγόνους και την ιστορία μας, να αγωνιστούμε για το δίκιο μας. Υπάρχει άνθρωπος που θα έβλεπε να του αρπάζουν τις περιουσίες και θα καθόταν απαθής; Νόμιμα και με άδεια της Αστυνομίας διαδηλώσαμε ειρηνικά έξω από το Δασαρχείο Καλαμάτας. Δηλαδή μπροστά από την ένοχη για τον σταυρό του μαρτυρίου μας, δημόσια υπηρεσία… Με τις επιστημονικά ακατάλληλες αεροφωτογραφίες του 1945 και την “άρπα κόλλα” επιχείρηση σύνταξης των ΔΧ, η πίκρα, η αδικία και το αδιέξοδο χιλιάδων Μανιατών, που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις και το μακρύ τους χέρι, οι Δασικές Υπηρεσίες, σφραγιζόταν ανεξίτηλα από τους δασικούς χάρτες. Το ποτήρι ξεχείλισε! Η διαδήλωση που συγκροτήθηκε ήταν οργισμένη αλλά καμία στιγμή δεν ξέφυγε, ακόμη κι όταν οι Μανιάτες προκληθήκαμε από τους εντός του Δασαρχείου -των υπαλλήλων που πληρώνουμε και εμείς!- με χειρονομίες, ειρωνικά γελάκια και σχόλια. Ακόμη και παρενόχληση γυναίκας - μέλους της Επιτροπής Αγώνα έγινε.
Αντιπροσωπεία μας επισκέφθηκε τον διευθυντή Δασών Γ. Σωτηρόπουλο και τον δασάρχη Σπ. Κατσίποδα και έκαναν διάλογο μαζί τους, φορτισμένο αλλά εντός του πλαισίου ανταλλαγής απόψεων. Την περίοδο της διαδήλωσης (2017) κυβέρνηση ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ήταν τότε που η Αστυνομία μυστικά έστειλε και κατέγραψαν τις πινακίδες όσων οχημάτων βρίσκονταν στους δρόμους γύρω από τη Δασική Υπηρεσία. Περίμεναν να περάσει ένας και πλέον χρόνος για να στείλουν ειδοποιητήρια για… «παρακώλυση συγκοινωνιών». Μετά όμως τη μαζική μας αντίδραση, η πρώτη προσπάθεια εκφοβισμού μας μέσω της ποινικοποίησης του αγώνα μας μαζεύτηκε και εξαφανίστηκε. Καθυστερημένα όμως θυμήθηκε την κινητοποίησή μας η Δασική Υπηρεσία Υπάλληλοί της κατέθεσαν μήνυση κατά ορισμένων προσώπων της Επιτροπής Αγώνα, με ψεύτικες, χαλκευμένες κατηγορίες! Μας σέρνουν λοιπόν στα δικαστήρια ποινικοποιώντας τον δίκαιο αγώνα μας. Αλήθεια, οι πολιτικοί προϊστάμενοι της Δασικής Υπηρεσίας τι λένε για όλα αυτά; Η νέα τρομοκρατία τους δεν θα περάσει. Οι Μανιάτες θα νικήσουμε είτε το θέλουν είτε όχι, διότι είμαστε γηγενείς. Αυτά τα χώματα και τις πέτρες που αυτοί αποκαλούν «δασικές εκτάσεις» τα έχουμε ποτίσει με ποτάμια ιδρώτα και αίματος! Η δικαιοσύνη θα λάμψει διότι δεν δικάζουν αυτοί! Η Μάνη δεν θα δεχθεί ποτέ την αδικία εις βάρος της όσοι νόμοι κι αν ψηφιστούν!
Με την ευκαιρία των επετείων απελευθέρωσης: Όταν εμείς κυβερνιόμασταν αυτόνομοι κι είχαμε κρατικές υπηρεσίες, όπως Τελωνείο στην Καρδαμύλη, η Δασική Υπηρεσία και το ελληνικό κράτος δεν υπήρχαν. Στη Μάνη χρωστάνε την υπαλληλική τους υπόσταση και τις καριέρες!
ΥΓ. Τέτοιες συμπεριφορές θυμίζουν οχιά που ακόμη και όταν ψυχορραγεί γυρίζει να δαγκώσει, να χύσει δηλητήριο. Τις οχιές όμως οι Μανιάτες τις πατάμε και ξυπόλητοι!”.
