Δευτέρα, 29 Ιουνίου 2015 15:04

Η αξία του Νέδοντα

Ο χείμαρρος Νέδοντας -με ορεινή αφετηρία τον Ταΰγετο- έχει ιστορική σημασία για την Καλαμάτα. Κατά τον Στράβωνα, εκεί υπήρχε το ιερό της Αθηνάς Νεδουσίας. Οι όχθες του ήταν κατάφυτες από δάφνες και ήταν το φυσικό όριο της πόλης προς τα δυτικά. Κατά μήκος του λειτουργούσαν νερόμυλοι, βυρσοδεψεία, μεταξουργεία, εξοχικά κέντρα και καφενεία.

Στο μη τσιμεντωμένο τμήμα του παρουσιάζεται οικοσύστημα με φυσική βλάστηση, με οικολογική και αισθητική αξία και υπάρχει καλύτερο μικροκλίμα.

Δυστυχώς, από προηγούμενες δημοτικές αρχές δεν αντιμετωπίστηκε συνολικά καθ' όλο το μήκος του αλλά αποσπασματικά, με αποτέλεσμα να καταστεί (στον αστικό ιστό) ένας τσιμεντένιος αγωγός (όπως κι ο Ξερίλας στη Θουρία). Ακόμη και στο κομμάτι που δεν είναι σκεπασμένος, ο χαρακτήρας του είναι αλλοιωμένος από τη διευθέτηση της κοίτης και των οχθών με μπετόν και απόρριψη αποβλήτων. Ο Νέδοντας (όπως και τα ρέματα) θα μπορούσε να λειτουργήσει (πριν σκεπαστεί) ως αεραγωγός ανανέωσης του αέρα και οι ανοιχτές όχθες του (από τη γέφυρα της λαϊκής αγοράς ως τους καταρράχτες στη θέση ''Λιθωμένο Φίδι'') είναι εφικτό να λειτουργήσουν ως χώροι πρασίνου για αισθητική απόλαυση και αναψυχή των Καλαματιανών, με ελαφριές κατασκευές, μονοπάτια για πεζούς, θεατράκι, πάρκο για παιδιά κ.λπ. 

Η τσιμεντοποίηση και η κάλυψη ήταν επιπόλαιες επεμβάσεις. Οι διατομές κάτω από τις γέφυρες είναι ανεπαρκείς σε περίπτωση υπέρμετρης διέλευσης νερού και η σκυροδέτηση της φυσικής κοίτης προκάλεσε αλλαγές στον υδροφόρο ορίζοντα (στέρεψαν και πηγάδια). Για σύστημα διαχείρισης βρόχινου νερού, δεν έγινε κουβέντα.

Αυτό που στην Ελλάδα εγγράφεται ως φαντασιακό, σε άλλες χώρες είναι πραγματικότητα. Το Strawberry Creek στο Βerkeley, ο Cheonggyecheon στη Σεούλ και το Rochor Canal στη Σιγκαπούρη, δείχνουν τον δρόμο. Οι αστικοί χείμαρροι έγιναν προορισμοί!

Ομάδα ''Πάμε βόλτα''