Γράφει λοιπόν την «Ωδή... σε μια μικρή Οδύσσεια», μια ωδή στη βιωμένη προσωπική περιπέτεια της ξενιτιάς, ως είδος διαμαρτυρίας ενάντια σε μια αναγκαστική επιλογή του Ελληνα που στοίχειωσε το παρελθόν του, εξακολουθεί να στοιχειώνει και το σήμερα, βάσανο πραγματικό τόσο της προσωπικής όσο και της συλλογικής εθνικής μνήμης.
Ανατρέχοντας ωστόσο ο ποιητής στο προσωπικό βίωμα της ξενιτιάς, δεν φωτίζει φυσικά τα βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα αποτελέσματά της για την ελληνική οικονομία, αλλά τα βραχυπρόθεσμα εκείνα, είτε θετικά είτε αρνητικά, που αφορούν στην πορεία της ζωής και στον ψυχισμό όσων ξενιτεύονται.
Με τον ποιητικό του λόγο, ο Αριστ. Φράγκος, με δόσεις ειρωνείας, ελαφρού αυτοσαρκασμού και προπάντων «διασκεδάζοντας» πια και ο ίδιος, επιθυμεί έμμεσα να παρηγορήσει τον επίδοξο ξενιτεμένο για τα πάθη και τα παθήματα της ξενιτιάς, αίροντας ταυτόχρονα το βάρος της σιωπής του, αφού ο χρόνος γιάτρεψε τις πληγές και του πρόσφερε την ελευθερία να δημοσιοποιήσει ό,τι κάποτε τον πόνεσε.
Το θέμα του φυσικά ούτε καινό είναι, ούτε ατύχησε ποιητικής εξύμνησης, μια και ταλανίζει τη φυλή από τα παμπάλαια χρόνια.
Το καινούργιο ωστόσο που κομίζει ο Αριστ. Φράγκος με την παρούσα ποιητική του ενότητα είναι η προσέγγιση του θέματός του με ένα νέο τρόπο ποιητικής αφήγησης ως προς τον ρυθμό και τη μετρική, ασυνήθιστα για την μέχρι τώρα ποιητική του έκφραση. Πρόκειται για έναν πρωτότυπο πειραματισμό ως προς τη μορφολογία του στίχου, αντάξιο του διαμετρήματος και της όλης πορείας του λογοτέχνη.
Το νέο βιβλίο θα παρουσιαστεί στις 7 μ.μ. τις Τετάρτες 3-2-2016 και 10-2-2016 στην αίθουσα ΜΕΣΑΝΑ του ξενοδοχείου "Rex" στην Καλαμάτα και στο Φιλοσοφικό Κέντρο Μεσσήνης αντίστοιχα.
Αντωνία Παυλάκου - Χριστακοπούλου
Φιλόλογος - συγγραφέας
