Στην εκδήλωση που οργάνωσε με μεγάλη επιτυχία η Εταιρεία Προστασίας Ανηλίκων Καλαμάτας και είχε ως στόχο την ενίσχυση της εναλλακτικής οικογενειακής φροντίδας μέσω της αναδοχής, τονίστηκε η ανάγκη να περιοριστεί η ιδρυματική φροντίδα των παιδιών και κατατέθηκε πρόταση η Καλαμάτα μέσω καμπάνιας να γίνει μια πόλη παράδεισος “που δεν δίνουμε ξύλο”, που δεν ασκείται βία.
Μεταξύ των ομιλιών που έγιναν, η Ανθή Δοξιάδη, ψυχιατρική κοινωνική λειτουργός, “Οικογένειες: Χρήσιμες ή άχρηστες;” σημείωσε ότι “μιλάμε στην οικογένεια, με τα λόγια λέμε πως αισθανόμαστε. Δεν χτυπάμε, δεν ασκούμε βία, καθώς η βία ξεκινάει από το σπίτι”. Σημείωσε πως “πρέπει να διακόψουμε την παράδοση του ξύλου. Η Καλαμάτα, ενδιαφέρουσα και προοδευτική πόλη, θα μπορούσε να κάνει καμπάνια, να γίνει μια πόλη - παράδεισος που δεν δίνουμε ξύλο. Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο, με την έννοια εξήλθε, λείπει από τον παράδεισο”. Προσκάλεσε τον δήμαρχο Θανάση Βασιλόπουλο αν συμφωνεί με την πρόταση και αυτός συμφώνησε
Η Ελευθερία Καρατζόγλου, κοινωνική λειτουργός στη Διεύθυνση Πρόνοιας του Δήμου Καλαμάτας, στο δίλημμα του κοινωνικού λειτουργού τι θα προτείνει, αναδοχή, υιοθεσία ή ίδρυμα, απάντησε πως “η αναδοχή που είναι μια πρόσκαιρη οικογένεια, είναι πιο σημαντική και πρέπει να ακουστεί”.
Η εισαγγελέας Πρωτοδικών Καλαμάτας Πολυξένη Τσούλη παρατήρησε ότι “πάντα ενεργούμε με γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Είναι έσχατη λύση ο αποχωρισμός του παιδιού από την οικογένεια και η φιλοξενία σε ίδρυμα η τελευταία λύση από αυτές που υπάρχουν”. Σημείωσε ότι “με την αναδοχή αποτρέπουμε να πάει ένα παιδί σε ίδρυμα και βοηθάει, γιατί έχει στόχο την επιστροφή στη φυσική οικογένεια”. Ενημέρωσε ότι “σύμφωνα με την έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη το 2020, ένα παιδί σε ίδρυμα έχει 85% πιθανότητες να κακοποιηθεί σωματικά και 30% σεξουαλικά” και σημείωσε: “Με την αναδοχή γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. Να συνεργαστούμε όλοι μαζί και να στηρίξουμε τον θεσμό ως άνθρωποι με βλέμμα και ελπίδα για το μέλλον.
Η Γιώτα Μάνθου, κοινωνική λειτουργός-ψυχολόγος, προϊσταμένη του Τμήματος Αναδοχών-Υιοθεσιών του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης, επεσήμανε ότι “αν είναι προς το συμφέρον του παιδιού, η αναδοχή να εξελιχθεί σε τεκνοθεσία (υιοθεσία)”, στάθηκε στις πολιτικές αποϊδρυματοποίησης και την ανάγκη “τα ιδρύματα να λειτουργούν ως μεταβατικές δομές για λίγους μήνες”.
Ενημέρωσε ότι μόλις τον Μάιο του 2022 βάλαμε προδιαγραφές για το πώς πρέπει να λειτουργούν τα ιδρύματα για τα παιδιά και αποκάλυψε, μάλιστα, ότι σε έλεγχο σε δομή βρήκαν εθελοντή που είχε καταδικαστεί για σεξουαλική κακοποίηση παιδιού σε ίδρυμα. Παρατήρησε πως στην Ελλάδα υπάρχει ο μεγαλύτερος, κατά μέσο όρο, χρόνος παραμονής (7 χρόνια) των παιδιών σε ιδρύματα.
Σημείωσε την αναποτελεσματικότητα της ιδρυματικής φροντίδας, με τα αισθήματα μοναξιάς και απόγνωσης των παιδιών, ζήλιας θυμού και φόβου, να νιώθουν ότι δεν αξίζουν καθώς οι γονείς τους τα πρόδωσαν.
Ενημέρωσε για το πληροφοριακό σύστημα αναδοχής και υιοθεσίας και τόνισε ότι “θέλουμε ανθρώπους με ανοιχτή αγκαλιά, κατανόηση και σταθερότητα που θα περνούν το μήνυμα ότι αξίζει”. Ανέφερε, ακόμα, ότι στις 3 Οκτωβρίου 1.396 παιδιά βρίσκονταν σε ιδρύματα της χώρας και πως η δομή, το ίδρυμα αντιστέκεται στην υιοθεσία και την αναδοχή.
Οι ανάδοχοι γονείς, ο Κώστας και η Βάνα, μίλησαν για την πρωτόγνωρη εμπειρία τους. Εχουν τον Ιάκωβο, 5,5 χρονών και ζουν σε χωριό της ορεινής Μεσσηνίας με 8 κατοίκους. “Είναι σαν δώρο για μας ο Ιάκωβος, δεν είναι όλα εύκολα. Εγινε ανατροπή στη ζωή μας. Ο Ιάκωβος είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής”, τόνισαν σε κλίμα συγκίνησης. Παρατήρησαν πως στην αρχή υπήρχε φόβος κι επιφυλακτικότητα ότι ζήτησαν βοήθεια για τις εντάσεις του πρώτου μήνα από τους ειδικούς και την είχαν και σημείωσαν ότι “όταν ο Ιάκωβος είπε μαμά και μπαμπά ήταν σοκαριστικό”.
Η ημερίδα ήταν υπό την αιγίδα του Δήμου Καλαμάτας, στηρίχθηκε από το Περιφερειακό Τμήμα Πελοποννήσου του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδας και οργανώθηκε με τη συνεργασία του Βρεφονηπιακού Σταθμού - Νηπιαγωγείου “Το Περιβόλι της Γιαγιάς” του ιδρύματος Ευσταθίας Ι. Κωστοπούλου.
Γ.Σ.
