Δυστυχώς όμως υπάρχει έλλειψη μοσχευμάτων, σε σχέση και με τον διαρκώς αυξανόμενο αριθμό ασθενών που χρήζουν μεταμόσχευσης, σε παγκόσμιο επίπεδο. Με δεδομένο αυτό ο Σύλλογος Νεφροπαθών Μεσσηνίας, αυτή την Κυριακή 27 Οκτωβρίου από 11 π.μ. έως 1 μ.μ., διοργανώνει ενημερωτική εκδήλωση στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Δωρεάς Οργάνων Σώματος και Μεταμοσχεύσεων. Η εκδήλωση θα γίνει στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας. Για την απόφαση της διοργάνωσής της, αλλά και το γιατί είναι σημαντικό κάποιος να γίνει δωρητής οργάνων, μιλά στην "Ε" η πρόεδρος του Συλλόγου Νεφροπαθών Αννα Καννά, μεταμοσχευμένη ασθενής και η ίδια.
Η ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΕΑ ΖΩΗΣ
Αξίζει να αναφέρουμε ότι από έναν δότη μπορούν να σωθούν έως και 8 ασθενείς, που χρήζουν μεταμόσχευσης οργάνων, και να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής ή ακόμη και να σωθούν έως και 100 ασθενείς μέσω της δωρεάς ιστών. Αυτό κάνει σημαντική την ευαισθητοποίηση και συμμετοχή των κοινωνικών φορέων και όλου του κοινωνικού συνόλου. Γιατί ο σπουδαιότερος παράγοντας στην εξέλιξη των μεταμοσχεύσεων είναι η ύπαρξη ή όχι επαρκών και κατάλληλων μοσχευμάτων.
Η κ. Καννά λέει ότι κάθε υγιής άνθρωπος πρέπει να γίνει δωρητής, γιατί "είναι μια κίνηση αγάπης που μπορεί να βοηθήσει, αλλά και δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι, κάποια στιγμή, όλους μπορεί να μας αφορά".
Οσο για το γιατί κάποιος πρέπει να γίνει δότης εν ζωή, απαντά πως "του το υπαγορεύει η συνείδησή του αλλά και η ίδια η ζωή. Η αγάπη για τον δικό μας άνθρωπο δεν είναι μόνο λόγια, αλλά δώρο ανεξίτηλο στο χρόνο, δώρο ζωής!". Και τα δώρα, προσθέτει, που μπορεί κάποιος άνθρωπος να δώσει μετά από εγκεφαλικό θάνατο, "θέλουν δύναμη και μεγαλείο ψυχής, αλλά και αγάπη για το συνάνθρωπο".
Η ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ
Η αναγκαία και βασική προϋπόθεση για την πραγματοποίηση μιας μεταμόσχευσης, η οποία αποτελεί δώρο ζωής για χιλιάδες ασθενείς συνανθρώπους μας, παραμένει μόνο μία: Η υιοθέτηση και η διάδοση της ιδέας της δωρεάς οργάνων και ιστών, μια πράξη η οποία βασίζεται στην ανιδιοτέλεια, τον ανθρωπισμό και την αγάπη για τον πάσχοντα συνάνθρωπο.
"Οταν στην πόλη μας προέκυψε ανάλογο πρόβλημα, δηλαδή να χρειάζεται μεταμόσχευση ένα παιδί 17 ετών και η οικογένεια ν’ αδυνατεί να αντεπεξέλθει οικονομικά, ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά μας, όχι μόνο για το οικονομικό μέρος, αλλά και για την ενημέρωση και ψυχολογική στήριξη που έπρεπε να γίνει στο γονέα που ήταν συμβατός δότης", λέει η κ. Καννά, απαντώντας και για ποιο σκοπό γίνεται αυτή η εκδήλωση.
Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΝΕΦΡΟΠΑΘΩΝ
Ο Σύλλογος Νεφροπαθών Μεσσηνίας ιδρύθηκε το 1991. "Ο σύλλογος δραστηριοποιείται 28 έτη και ασχολείται με τα προβλήματα που αφορούν τους νεφροπαθείς της Μεσσηνίας. Είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Είμαστε περί τα 250 μέλη αιμοκαθαιρόμενοι και μεταμοσχευμένοι - από αυτά μόνο 130 περίπου ενεργά", αναφέρει σχετικά με το σύλλογο η πρόεδρός του. Και προσθέτει ότι "στο πέρασμα τόσων ετών λειτουργίας υπήρξαν δράσεις αλληλοβοήθειας ως προς τα μέλη μας αλλά και σε άλλες κοινωνικές ομάδες, αγώνες για καθημερινά προβλήματα, αλλά και τα δικαιώματα των νεφροπαθών.
ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
Μια άγνωστη ανάγκη για το ευρύ κοινό, αλλά ουσιαστική για τους νεφροπαθείς, είναι και το "δικαίωμα ισότητας των ασθενών", λέει η κ. Καννά - και εξηγεί ότι και οι ανασφάλιστοι συνασθενείς τους θα έπρεπε "να λαμβάνουν την αποζημίωση της μετακίνησης από και προς τις Μονάδες Τεχνητού Νεφρού των Νοσοκομείων". Επίσης, "σοβαρό πρόβλημα για τον ασθενή και το συνοδό του, που έρχονται από την επαρχία, είναι η διαμονή τους στις μεγάλες πόλεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα), όταν κληθούν για μεταμόσχευση ή χρειαστούν κάποιο σοβαρό χειρουργείο που δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί στο Νοσοκομείο Καλαμάτας", προσθέτει. "Σύμφωνα με το ΦΕΚ 4898 (τεύχος 2ο), 1.11.2018, στο άρθρο 35 παρ. 1, 2 χρηματοδοτείται η διαμονή και διατροφή για την μεταμόσχευση εκτός Ελλάδας. Οπως καταλαβαίνετε, αυτό είναι άδικο, διότι και αυτοί που είναι από επαρχία και πηγαίνουν στις μεγαλουπόλεις έχουν τις ίδιες ανάγκες", επισημαίνει.
ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΑΠΟ ΑΝΟΥΣΙΑ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
Επίσης, η Αννα Καννά προτρέπει "να μην ξεχνάμε ότι ο νεφροπαθής μπορεί να έχει μια σοβαρή αναπηρία. Πολλές φορές δεν μπορεί να περπατήσει για να διευθετεί μόνος τις ανάγκες του, ειδικά οι μεγαλύτερες ηλικίες - αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σταματά να δουλεύει το μυαλό του. Αυτό, λοιπόν, ας το λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν τους κάποιοι που με ανούσια γραφειοκρατία μάς ταλαιπωρούν".
Ομως, υπενθυμίζει πως "η εκδήλωση για την δωρεά οργάνων και ιστών γίνεται για να αφυπνίσουμε τον κόσμο ως προς τον σκοπό αυτό" - και η ίδια ως μεταμοσχευμένη ασθενής αισθάνεται ευγνώμων προς τους συγγενείς του αποβιώσαντα δότη/τριας, που της χάρισαν αυτό το πολύτιμο δώρο ζωής.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ
- Η πιθανότητα να χρειαστούμε εμείς οι ίδιοι κάποια στιγμή της ζωής μας ένα μόσχευμα είναι πολύ μεγαλύτερη από την πιθανότητα να δωρίσουμε τα όργανά μας μετά θάνατον.
- Η δωρεά οργάνων πραγματοποιείται μόνο από εγκεφαλικά νεκρούς ασθενείς που νοσηλεύονται σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Ο εγκεφαλικός θάνατος είναι μη αναστρέψιμη κατάσταση που ισοδυναμεί με τον θάνατο και δεν έχει καμία σχέση με τις χρόνιες φυτικές καταστάσεις.
- Ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ) είναι ο επίσημος κρατικός φορέας του υπουργείου Υγείας που διαμεσολαβεί, ελέγχει και συντονίζει όλες τις σχετικές διαδικασίες από τη δωρεά έως τη μεταμόσχευση.
- Τα όργανα από πολλούς δυνητικούς δότες δεν αξιοποιούνται προς μεταμόσχευση, επειδή δεν είχαν συζητήσει ποτέ εν ζωή με την οικογένειά τους τη θετική τους στάση απέναντι στη δωρεά οργάνων.
