Νέες τεχνολογίες και νέα τεχνικά μέσα εφαρμόζονται πλέον στην ελαιοσυγκομιδή, τα οποία χρόνο με το χρόνο κερδίζουν συνεχώς έδαφος. Από τη μια ανάπτυξη της τεχνολογίας και οι καινοτόμες ιδέες που βρίσκουν εφαρμογή και από την άλλη η έλλειψη εργατικών χεριών και το υψηλό κόστος των εργατικών που απαιτούνται για την ελαιοσυγκομιδή, έχουν οδηγήσει αρκετούς ελαιοπαραγωγούς πλέον στην χρήση νέων τεχνικών ελαιοσυγκομιδής.
Τα νέα μέσα, είναι τα μεγάλα ραβδιστικά με βούρτσες – χτένες που λειτουργούν με παλμική κίνηση χτυπώντας το καρπό από τα ελαιόδεντρα που πέφτει στα ελαιόδιχτα. Τα μηχανήματα αυτά , προσαρμόζονται σε τρακτέρ , μπαίνουν σε μικρά σκαπτικά μηχανήματα , ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει την εμφάνιση τους και τα αυτοκινούμενα. Όπως υποστηρίζουν παραγωγοί που τα χρησιμοποιούν έχουν καταφέρει να μειώσουν την ανάγκη εργατικών χεριών στο ελάχιστο , αφού ένα τέτοιο μηχάνημα αντικαθιστά την εργασία περίπου 4-6 εργατών , ενώ από την άλλη η χρήση τους είναι εύκολη και πολύ φιλική προς τα δέντρα.
Είναι μονόδρομος η κατεύθυνση αυτή μας τόνισαν παραγωγοί , αφού εργάτες δεν υπάρχουν και όσο περνούν τα χρόνια η κατάσταση δυσκολεύει, με αποτέλεσμα και τα μεροκάματα να έχουν φτάσει στα ύψη.
Στη περιοχή της Φαρακλάδας συναντήσαμε τον Αντώνη Χρονόπουλο που έχει αποκτήσει ένα τέτοιο μηχάνημα και τα τελευταία 3 χρόνια μαζεύει τις ελιές του με αυτό έχοντας μειώσει σημαντικά το εργατικό δυναμικό που είχε παλιότερα.
Χαρακτηριστικά μας τόνισε «Τα μηχανήματα αυτά είναι καινούργια στην ελαιοσυγκομιδή. Εγώ έχω αυτό που είναι ένα τσαπάκι το «διαβολάκι» που λέμε και μπροστά έχει ένα μηχάνημα τη βούρτσα , τη χτένα, δουλεύει παλμικά και χτυπά την ελιά. Όπως έχω διαπιστώσει δεν κάνει ζημιά και το κυριότερο γλιτώνουμε τους περισσότερους εργάτες που θα θέλαμε για δέμπλες. Εγώ το έχω τρίτο χρόνο τώρα και το πήρα γιατί δε βρίσκαμε εργάτες , εκεί που θέλαμε 10 εργάτες τώρα μπορείς να δουλέψεις και με 3 -4 άτομα και έχεις την ίδια απόδοση στη συγκομιδή. Παράλληλα δεν κάνει ζημιά στην ελιά και κάθε χρόνο έχεις καρπό. Η έλλειψη εργατικών και το ύψος από τα μεροκάματα που από 35 ευρώ τώρα έχει πάει στα 60 ευρώ οδηγεί τους παραγωγούς στη χρήση νέων μηχανημάτων. Όσον αφορά το κόστος πίστευα ότι θα κάνω απόσβεση του σε 5 χρόνια , αλλά όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα μέσα σε 3 χρόνια θα την έχω κάνει , αφού τα μεροκάματα εκτινάχθηκαν. Με το μηχάνημα η δουλειά γίνεται πιο εύκολα και πιο οικονομικά. Αντικαθιστά σίγουρα 4-5 εργάτες και η απόδοση της δουλειάς είναι πιο σταθερή , αφού οι εργάτες δεν είναι όλοι το ίδιο. Βέβαια ένα τέτοιο μηχάνημα αν έχεις να μαζέψεις για παράδειγμα 200 σακιά και το θες μόνο για αυτό δε συμφέρει να το πάρεις , πρέπει να έχεις έναν όγκο παραγωγής ή αν από εκεί και πέρα θες να δουλέψεις αλλού για μεροκάματο.»
Από τους νέους ελαιοπαραγωγούς που φέτος απέκτησε ένα τέτοιο μηχάνημα , το οποίο μάλιστα είναι αυτοκινούμενο, είναι ο Θανάσης Κολιτσίδας από τη Κυπαρισσία που μας τόνισε «Είναι μονόδρομος πια να πάμε σε νέα μηχανήματα , λόγω έλλειψης εργατικού προσωπικού και ακριβών μεροκάματων. Αποτελούν πιστεύω μια αξιόπιστη και γρήγορη λύση για να μαζεύεις τη παραγωγή σου. Εγώ προσωπικά το αποφάσισα γιατί δεν υπήρχαν εργάτες και αυτό ήταν μεγάλο πρόβλημα , έτσι για μένα ήταν μονόδρομος. Για μένα είναι η πρώτη χρονιά που το χρησιμοποιώ και φαίνεται ότι κάνει μικρότερη ζημιά από τα εργαλεία που χρησιμοποιήσαμε στα δέντρα. Όσον αφορά τη παραγωγή φαίνεται ότι είναι παραγωγικό έχει πολύ καλό αποτέλεσμα. Εγώ τα προηγούμενα χρόνια δούλευα με δέκα εργάτες , αυτή τη στιγμή δουλεύω με δύο , θα χρειαστώ άλλον ένα σίγουρα και θα έχω το ίδιο αποτέλεσμα , δηλαδή μου αντικαθιστά 6-7 εργάτες. Πιστεύω ότι τα συγκεκριμένα μηχανήματα απευθύνονται κυρίως σε επαγγελματίες αγρότες , μπορεί να μπει σε σχέδια βελτίωσης και προγράμματα επιδοτήσεων είναι εύκολη η αγορά του. Η απόσβεση του , με τις τρέχουσες τιμές του ελαιολάδου , αν πετύχεις καλές παραγωγές, μέσα σε 2 χρόνια πιστεύω ότι μπορεί να γίνει, με την έννοια ότι τα αντίστοιχα χρήματα θα τα είχες δώσει σε εργάτες.»
