Ο Βασίλης Ηλιόπουλος, από πολύτεκνη οικογένεια, είχε τελειώσει μηχανολόγος σε τεχνική σχολή, δούλεψε στη ΔΕΗ, με σύμβαση, εργάστηκε για εργολάβους. Δεν άφηνε όμως και τα οικογενειακά κτήματα, με ελαιόδεντρα, και το κοπάδι προβάτων, που είχαν οι γονείς του. Ωσπου μεταξύ τυρού κι αχλαδίου άκουσε από τα μίντια για τις ευεργετικές ιδιότητες που έχει το γαϊδουρινό γάλα και την υψηλή τιμή που παίρνει ο παραγωγός για το προϊόν του, στην αγορά.

Το ξεκίνησε σχεδόν γι' αστείο στον Μελιγαλά Μεσσηνίας, πείθοντας και τους γονείς του, που είχαν αρκετές επιφυλάξεις, πως άξιζε να προσπαθήσουν. Το πρώτο εμπόδιο δεν το περίμεναν. Επρεπε να βρουν ζώα για να ξεκινήσουν τη μονάδα κι απευθύνθηκαν τελικά σε γειτονικά χωριά. Τα περίφημα γαϊδουράκια, που άλλοτε κυριαρχούσαν στην ελληνική ύπαιθρο, πλέον τα έψαχναν με το κιάλι.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο της Αννας Στεργίου στο enet.gr