Η ΔΕΥΑΚ είναι υποχρεωμένη να καταργήσει το ειδικό τέλος του ιδρυτικού της νόμου μετά από την 30ετή εφαρμογή του. Λόγω έλλειψης έργων δεν μπορεί να δικαιολογήσει στους λογαριασμούς του νερού το ειδικό τέλος. Τα έργα που εμφανίζονται στο τεχνικό της πρόγραμμα είναι έργα λειτουργίας και συντήρησης, λόγω έλλειψης προσωπικού, που πρέπει να καλυφθούν ανταποδοτικά αφού το κράτος δεν χρηματοδοτεί την επιχείρηση.
Το Διοικητικό συμβούλιο της ΔΕΥΑΚ, χωρίς καμία διαμαρτυρία έστω για τα μάτια του κόσμου, φέρνει για ψήφιση στο Δημοτικό Συμβούλιο τον ανταποδοτικό προϋπολογισμό επιβαρύνοντας τους δημότες και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Μάλιστα, τον προϋπολογισμό εξόδων τον επιβαρύνει με 100.000 ευρώ για πολιτιστικές και κοινωνικές δραστηριότητες του Δήμου Καλαμάτας, και καλούνται οι δημότες να πληρώσουν μέσα από τους λογαριασμούς του νερού. Φυσικά διατηρούν και το πολιτιστικό τέλος.
Αυτά βέβαια δεν μας εκπλήσσουν, αφού όλες οι δημοτικές αρχές κατέθεταν πάντα ανταποδοτικούς προϋπολογισμούς επιβαρύνοντας τους δημότες.
Εμείς σαν εργαζόμενοι, μέσω των εκάστοτε εκπροσώπων μας στο ΔΣ, δεν ψηφίζαμε τους προϋπολογισμούς και τις τιμολογιακές τους πολιτικές. Ποτέ δεν συνδέαμε το μισθό μας με την τιμολογιακή τους πολιτική. Το ίδιο έκανα και φέτος. Εκείνο που μου προκαλεί εντύπωση και πρέπει να απαντήσει η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας είναι ότι ο εκπρόσωπός της στο ΔΣ της ΔΕΥΑΚ τάχθηκε υπέρ της διοίκησης, πήγε κόντρα με το Σωματείο και είπε ναι σε όλα. Φυσικά εμείς ξέρουμε γιατί. Γιατί εκπροσωπεί την πλειοψηφία του εργοδοτικού συνδικαλισμού που συμφωνεί και στηρίζει τέτοιες πολιτικές.
Τώρα για την ταμπακέρα και για το μεγάλο ψέμα των μειώσεων.
Οταν είδαν ότι η κατάργηση του ειδικού τέλους 40% στην αξία νερού θα τους μείωνε τα έσοδα και δεν θα μπορούσαν να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους, τότε σκέφθηκαν να αντισταθμίσουν τη μείωση των εσόδων με αύξηση 15% στην αξία νερού.
Στην αξία νερού, για όσους δεν γνωρίζουν, υπολογίζεται τέλος χρήσης υπονόμων 95%. Ετσι οι λογαριασμοί παρά την κατάργηση του ειδικού τέλους 40%, έρχονται μία η άλλη, με ελάχιστη μείωση για τις μικρές καταναλώσεις, που αυξάνει τη μείωση για τις μεγαλύτερες.
Για παράδειγμα σε κατανάλωση νερού 20 m3 η μείωση στον τελικό λογαριασμό είναι 0,85 ευρώ δηλαδή 5,10 ευρώ το χρόνο. Για κατανάλωση 40 m3 η μείωση είναι 2,14 ευρώ δηλ. 12,84 ευρώ τον χρόνο. Για κατανάλωση 60 m3 νερού η μείωση είναι 4,07 ευρώ δηλ. 24,42 ευρώ το χρόνο.
Αυτές είναι οι περίφημες μειώσεις για τις οποίες υπερηφανεύεται η δημοτική αρχή.
Στον αντίποδα της πρότασής τους, ως εκπρόσωπος των εργαζομένων στο ΔΣ, πρότεινα κοινωνικό τιμολόγιο σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (μακροχρόνια άνεργους, ή εργαζόμενους με χαμηλά εισοδήματα) όμως απέρριψαν την πρόταση μου χωρίς συζήτηση.
Παρότι δεν έμπαινα και δεν μπαίνω στη διαχείριση της ανταποδοτικής τους πολιτικής, βιώνοντας όμως τη φτωχοποίηση των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, έκανα πρόταση που θα ανακουφίσει τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, χωρίς να δημιουργήσει ταμειακά προβλήματα στη ΔΕΥΑΚ.
Πρότεινα, καμία αύξηση στην αξία νερού, κατάργηση του ειδικού τέλους 40% και κατάργηση του πολιτιστικού τέλους στους λογαριασμούς. Να διαγράψουν από τον προϋπολογισμό εξόδων το κονδύλι των 100.000 ευρώ για τις πολιτιστικές δραστηριότητες του δήμου και να αναγνωρίσουν τις υποχρεώσεις του δήμου προς την ΔΕΥΑΚ (αλληλόχρεο) που έχει αφαιμάξει το ταμείο της ΔΕΥΑΚ.
Καθιέρωση κοινωνικού τιμολογίου για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Καλώ τους δημοτικούς συμβούλους, που θα καλεστούν να ψηφίσουν την τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΥΑΚ στο Δημοτικό Συμβούλιο, να αντιδράσουν και να την καταψηφίσουν και να υποστηρίξουν την πρότασή μου.
Παναγιώτης Κουφαλάκος
Εκπρόσωπος στο Δ.Σ. της ΔΕΥΑΚ
