Στις άλλες 4 επιτροπές έχουν παραιτηθεί οι πρόεδροι οι οποίοι είναι δικηγόροι, από τα τέλη του περασμένου καλοκαιριού και δεν έχουν ακόμα αντικατασταθεί. Την αρνητική αυτή κατάσταση επεσήμανε στην “Ε” ο διευθυντής Δασών Μεσσηνίας Γιώργος Σωτηρόπουλος, απαντώντας σε ερωτήσεις μας.
Από τις 17.000 ενστάσεις που έχουν υποβληθεί συνολικά στη Μεσσηνία για τους δασικούς χάρτες, μαζί με τα πρόδηλα σφάλματα, έχουν εξεταστεί μέχρι τώρα μόλις 2.300, οι 2.000 από τις παλιές επιτροπές (του προηγούμενου νόμου).
Ο κ. Σωτηρόπουλος μας ενημέρωσε ότι με το νέο νόμο άλλαξαν οι επιτροπές εξέτασης των ενστάσεων και για τη Μεσσηνία συγκροτήθηκαν 5 καινούργιες, ανά περιοχή. Ομως παραιτήθηκαν οι δικηγόροι - πρόεδροι των επιτροπών στις 4 από αυτές και λειτουργεί μόνο αυτή που εξετάζει τις ενστάσεις στην περιοχή της Μάνης και η οποία μέχρι τώρα έχει εξετάσει 300. Για το λόγο της παραίτησης ο διευθυντής Δασών παρατήρησε πως “είναι μεγάλος ο φόρτος της επιτροπής, καθώς πρέπει να εξεταστούν 100 αντιρρήσεις (είναι πλαφόν) το μήνα” και πρόσθεσε ότι οι δικηγόροι έχουν τη δουλειά τους, όπως και οι μηχανικοί που είναι μέλη της επιτροπής. Σε κάθε 3μελή επιτροπή μόνο το ένα μέλος είναι δημόσιος, δασικός υπάλληλος. Η αποζημίωση που προβλέπεται είναι 450 ευρώ και 300 για τα μέλη το μήνα.
Ο κ. Σωτηρόπουλος διευκρίνισε ότι οι επιτροπές έχουν αρκετή δουλειά, καθώς δεν είναι μόνο η απόφαση, αλλά και η επεξεργασία, η ανάρτηση και να γραφτεί η κάθε απόφαση. Οι παραιτήσεις των προέδρων στις 4 επιτροπές είναι από τα τέλη του περασμένου καλοκαιριού και από τότε έχουν ζητηθεί αντικαταστάτες.
“Πρέπει να δημοσιευτούν στο ΦΕΚ και πριν να γίνει συνεννόηση της Επιθεώρησης Δασών στην Πάτρα με τους κατά τόπους δικηγορικούς συλλόγους”, εξήγησε ο διευθυντής. Αναγνώρισε ότι αν λειτουργούσαν οι επιτροπές θα είχε προχωρήσει το έργο της εξέτασης των αντιρρήσεων για τους δασικούς χάρτες, ενώ αυτά τα προβλήματα πάνε πίσω τις διαδικασίες.
Οσον αφορά τις μέχρι τώρα αποφάσεις, ο κ. Σωτηρόπουλος παρατήρησε ότι ένα μεγάλο ποσοστό δικαιώνεται ανάλογα με την περιοχή και την αντίρρηση ή εν μέρει, καθώς υπάρχουν αντιρρήσεις με αρκετά τμήματα (μέχρι και 12) και στην πλειονότητά τους είναι μικρού εμβαδού. “Οπου είναι οριακός ο δασικός χάρτης, δικαιώνονται”, διευκρίνισε και πρόσθεσε πως σε έκταση που έχει ένα Δ (δασικό, το άλλο Α αγροτικό) το 1945 ή το 2008, αλλάζει πιο εύκολα και δικαιώνεται ο ιδιώτης.
Τέλος, εξήγησε ότι το χαρακτηρισμένο ΑΔ μπορεί να εξεταστεί με τη διαδικασία των δασωμένων αγρών, με αίτημα στο Δασαρχείο για αναγνώριση δασωμένων αγρών, δηλαδή παλιά χωράφια που εγκαταλείφθηκαν.
Γ.Σ.
