Στον λόγο του ο δήμαρχος κ. Νίκας λοιδόρησε την θέση μου ότι ο δήμος δεν έχει όραμα και στρατηγική. Η σύγχυση του οράματος με τις αμπελοφιλοσοφίες οδηγούν με σιγουριά στην λιτότητα καθώς και στην έλλειψη έργων εφόσον από μόνη της η διαχείριση δεν μπορεί να αντεπεξέλθει σε οριακές καταστάσεις, όπως η σημερινή, που η οικονομία βρίσκεται σε κρίση εξαιτίας της πολιτικής που ασκήθηκε τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Ακόμα και οι πολυεθνικές εταιρείες που διοικούν τον πλανήτη στην σημερινή ζούγκλα της ελεύθερης οικονομίας στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, την οποία υποστηρίζει ο κ. Νίκας, έχουν όραμα και στρατηγική γιατί αυτά είναι βασικές διαδικασίες προς την επιτυχία.
Τι θέλουμε να πετύχουμε μακροπρόθεσμα σαν δήμος; Πού είμαστε τώρα; Πού θέλουμε να πάμε; Πώς θα πάμε εκεί; Τι βήματα πρέπει να ακολουθήσουμε; Εχουμε επιτύχει τους στόχους που έχουμε θέσει έναντι των δημοτών; Σε όλες τις παραπάνω ερωτήσεις πρέπει να είναι προετοιμασμένη να απαντήσει η δημοτική αρχή. Μπορεί να το κάνει; Μόνο καθιερώνοντας ένα όραμα για όλο τον δήμο και προσδιορίζοντας τις προσδοκίες για την απόδοση για κάθε επίπεδο του οργανισμού του Δήμου μπορούμε να αναπτύξουμε ρεαλιστικές στρατηγικές, οι οποίες δεν απαιτούν «διαστημική τεχνολογία». Ετσι αναπτύσσοντας την δυνατότητα υλοποίησης συγκεκριμένων προγραμμάτων και εκμεταλλευόμενοι καλύτερα τα «περιουσιακά στοιχεία» του δήμου μας, καθώς επικεντρώνοντας τα πάντα, όλη την υποδομή και όλες τις αποφάσεις στους δημότες θα μπορέσουμε να πούμε κάποια χρονική στιγμή ότι πετύχαμε τον σκοπό μας. Η ευημερία των δημοτών είναι το καθοριστικό συστατικό της αποτυχίας ή της επιτυχίας.
Αντί αυτού ο δήμαρχος Καλαμάτας, σε τοποθέτησή του κατά την διάρκεια της συνεδρίασης, ανέφερε ότι η έγκριση του προϋπολογισμού είναι μια τυπική διαδικασία, καθώς αυτός έχει καταρτισθεί σύμφωνα με τις οδηγίες του υπουργείου Εσωτερικών και έχει εγκριθεί από το Παρατηρητήριο των ΟΤΑ. Η υλοποίησή του συγκεκριμένου προϋπολογισμού θα εξαρτηθεί από την οικονομική πορεία του κράτους. Αυτή η τοποθέτηση μου έδωσε την ευκαιρία, δευτερολογώντας, να δηλώσω ότι η μοναδική διαφορά ανάμεσα στον δήμαρχο που στηρίχθηκε και στηρίζεται από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι η γραβάτα την οποία οι πρώτοι φορούν ενώ οι κυβερνητικοί αντιπαθούν. Εκανα, δε, την δήλωση αυτή για να τονίσω την ευθύνη όλων των πολιτικών της μεταπολίτευσης, δεξιά και αριστερά, για την σημερινή μας κατάντια.
Εξετάζοντας τώρα διαχειριστικά τον προϋπολογισμό, για άλλη μία φορά, δήλωσα ότι:
• Πρέπει να αμειφθούν οι εργαζόμενοι του δήμου ή μη.
• Πρέπει να γίνουν έργα υποδομής όπου είναι αυτά αναγκαία.
• Να γίνουν έργα στην ύπαιθρο και τα χωριά του Δήμου Καλαμάτας.
• Να μειωθούν τα δημοτικά τέλη (λογαριασμοί ύδρευσης, τραπεζοκαθίσματα και αλλού).
• Να μειωθεί η ελεγχόμενη στάθμευση ειδικά σε περιοχές που υπάρχουν πολλές κατοικίες.
Από εκεί και πέρα μου έκανε εντύπωση ότι κανείς δεν έθιξε ότι τα κονδύλια του προϋπολογισμού είναι χρήματα όλων των δημοτών και όχι κάποιας ξένης πηγής. Αυτό απαιτεί μια χρηστή διοίκηση από πλευράς Δημοτικής Αρχής. Σε μια πρόχειρη εξέταση του προϋπολογισμού παρατήρησα ότι υπάρχουν δύο κωδικοί συνολικής αξίας 94.500 ευρώ, οι οποίοι είναι αποκλειστικά για τους ειδικούς συμβούλους και συνεργάτες του κυρίου δήμαρχου, 120.000 ευρώ για «Λοιπές δαπάνες δημοσίων σχέσεων» εν καιρώ οικονομικής κρίσης, και άλλα. Αυτό όμως που πραγματικά με εξαγρίωσε είναι ότι ενώ δίνει μόνο 6.000 ευρώ στους απόρους συμπολίτες μας και 33.000 ευρώ σε όλους τους αθλητικούς συλλόγους και σωματεία του Δήμου Καλαμάτας, την ίδια στιγμή δίνει 15.000 ευρώ για ένα ασύρματο διαδικτυακό σύστημα που δεν λειτουργεί και 47.900 ευρώ σε μια ιδιωτική ΜΚΟ η οποία ισχυρίζεται ότι προσφέρει υπηρεσίες ανακύκλωσης. Υπάρχουν και άλλοι τέτοιοι «σκοτεινοί» κωδικοί στον προϋπολογισμό. Αν όλα τα παραπάνω δεν είναι δημιουργία πελατειακών σχέσεων τότε τι είναι;
Γιώργος Δημητρούλιας
Δημοτικός Σύμβουλος με την "Ελληνική Δράση"
