Παρασκευή, 27 Δεκεμβρίου 2019 08:25

ΜέΡΑ25: Το προσφυγικό ζήτημα στη Μεσσηνία αλλά και την Ελλάδα

 

Η αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος ως ζητήματος που απαιτεί απλά τη φιλανθρωπία απέναντι σε δυστυχισμένους ανθρώπους, δεν μπορεί να αναχαιτίσει την άνοδο της ξενοφοβίας και του ρατσισμού που σηκώνουν απειλητικά το κεφάλι τους. Και αφήνει τη Νέα Δημοκρατία αλλά και τη γενικότερη Δεξιά να αλωνίζουν.

Η νέα κυβερνητική εξουσία εκτρέφει το ρατσισμό. Αναφερόμενος στις διαδηλώσεις τοπικών κοινωνιών ενάντια στην εγκατάσταση προσφύγων στις κοινότητές τους, ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης Σ. Πέτσας ανέφερε ότι είναι «σε ένα βαθμό δικαιολογημένες».

Σε ομιλία που πραγματοποίησε ο βουλευτής Μεσσηνίας της ΝΔ Περικλής Μαντάς κατά την συζήτηση του νομοσχεδίου για το μεταναστευτικό “Περί διεθνούς προστασίας και άλλες διατάξεις” στην Ολομέλεια της Βουλής, ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «θέλουμε όσο το δυνατόν λιγότεροι να φεύγουν από τις χώρες τους… και θέλουμε όσοι από αυτούς έρχονται και μένουν και δεν δικαιούνται να μείνουν, να μένουν όσο το δυνατόν λιγότερο εδώ».

Θέλει ο κ. Μαντάς όσο το δυνατόν λιγότερους μετανάστες να μένουν στην Ελλάδα όσο το δυνατόν λιγότερο. Δεν ανέφερε όμως ούτε λέξη για τους λόγους που αυτοί οι άνθρωποι αναγκάζονται μέσα σε άθλιες και εξαιρετικά επικίνδυνες συνθήκες, που συχνά οδηγούν στον θάνατό τους, να εγκαταλείψουν τις χώρες τους. Δεν ανάφερε ούτε λέξη για τις ευθύνες των Ευρωπαίων πολιτικών του συμμάχων που έχουν ισοπεδώσει τις χώρες, από τις οποίες προέρχονται οι πρόσφυγες.

Καλύπτοντας τις τεράστιες ευθύνες του ευρωπαϊκού πολιτικού χώρου στον οποίο ανήκει, θεωρεί ως θεραπεία του προβλήματος «στο εσωτερικό… μια πολύ προσεκτική πολιτική διαχείρισης» και «στο εξωτερικό, μια ορθή επικοινωνιακή πολιτική αποτροπής» για να διασφαλιστεί η «ασφάλεια των πολιτών, χωρίς ψευτοδάκρυα από το βήμα της Βουλής, απέναντι στο μονοπώλιο του ανθρωπισμού που επιχειρεί η αντιπολίτευση…».

Και ο κ. Μαντάς προάγει επικίνδυνα την ξενοφοβία και τον εθνικισμό αποκρύβοντας την ουσία του προσφυγικού. Και φτιάχνει το κατάλληλο έδαφος για υστερικές φωνές κατά των απόκληρων στην Ελλάδα, τη χώρα που η πλειοψηφία υποδέχθηκε αρχικά τους πρόσφυγες με υποδειγματικό τρόπο. Φωνές που παίρνουν ακόμα πιο άθλια διάσταση, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα τελευταία εκατό περίπου χρόνια, η Ελλάδα έστειλε εκατομμύρια μετανάστες σε όλο τον κόσμο. Και στη Συρία. Φωνές που όταν προέρχονται από θρησκευτικούς κύκλους και θρησκευόμενους γίνονται ακόμα πιο κατάπτυστες όταν αναλογιστεί κανείς ότι σε λίγες μέρες θα γιορτάσουν τη γέννηση του Χριστού, παιδιού μεταναστών, που δεν έκανε φυλετική διάκριση για το ποιους πρέπει οι Χριστιανοί να αγαπούν. 

Οι απόψεις που αρχίζουν να επικρατούν ολοένα και περισσότερο, δεν είναι μόνο μισάνθρωπες και αποκρουστικές. Στο όνομα της ασφάλειας των Ελλήνων, υποσκάπτουν το μέλλον τους. Ο ρατσισμός και εθνικισμός είναι η πιο απαραίτητη πρώτη ύλη του φασισμού, που όπως απέδειξε η ιστορία θα σαρώσει τους πάντες «άλλους», το κίνημα και την Αριστερά που είναι οι κύριοι στόχοι του, μόλις αποκτήσει την απαραίτητη δύναμη.

Το φασισμό όμως και την απαραίτητη πρώτη ύλη του, δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει η φιλανθρωπία απέναντι στους πρόσφυγες από μόνη της, που θα φαντάζει ολοένα και περισσότερο ρομαντική ουτοπία της Αριστεράς, όσο η κρίση θα στερεί ολοένα και περισσότερο τη δυνατότητα επιβίωσης και από τους ντόπιους πληθυσμούς.

Το προσφυγικό ζήτημα είναι απόλυτα ταξικό. Που τόσο φανερά δημιούργησαν η κρίση και οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι με τις ανείπωτες καταστροφές. Και το μόνο που μπορεί να πετύχει κάθε πολιτική χίμαιρα εθνικής προστασίας των Ελλήνων είναι να δίνει ακόμα πιο μεγάλες διαστάσεις στην ανεξέλεγκτη και εντελώς αδιέξοδη σημερινή κατάσταση.

Δεν μπορεί να υπάρξει αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος αν το ευρωπαϊκό κίνημα δεν σταματήσει τις στρατιωτικές επεμβάσεις. Και δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί η ξενοφοβία και ο φασισμός αν δεν αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση. 

Οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να συντονίσουν την πιο ενεργή δράση με στόχο διεκδικήσεις που να ενώνουν τους ντόπιους με τους πρόσφυγες. Οπως τον τερματισμό των δυτικών επεμβάσεων που επέφεραν τόσες καταστροφές στη Μέση Ανατολή και τον αραβικό κόσμο. Σημαντικές αυξήσεις στις επιχορηγήσεις των κέντρων φιλοξενίας προσφύγων από χρήμα που θα πρέπει να εξοικονομηθεί από τις διασώσεις του ιδιωτικού τραπεζικού συστήματος. Κρατικοποίηση των πολεμικών βιομηχανιών και τον πιο αυστηρό δυνατό έλεγχο σε ποιους πωλούνται όπλα.

Μέρα25 - Επιτροπή Μεσσηνίας