Παρασκευή, 11 Σεπτεμβρίου 2015 15:43

Τάκης Αναστόπουλος: Να ξαναβρεθεί η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης

Ο αντιμνημονιακός Τσίπρας μας έφερε στις 13 Ιουλίου ένα κακό, κάκιστο μνημόνιο. Πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά εξάλλου, αφού πρόκειται για το αποτέλεσμα μίας άτακτης υποχώρησης και χωρίς καμία προετοιμασία αποδοχή του πλαισίου στο οποίο υποχρεώθηκε να συμφωνήσει μετά από 17ωρο στρίμωγμα στο καναβάτσο.

Και στη συνέχεια ο Τσακαλώτος με τον Σταθάκη κλείστηκαν ένα Σαββατοκύριακο στο "Χίλτον" για να φέρουν στη Βουλή το πρώτο πακέτο μέτρων που και αυτό σε μεγάλο βαθμό υπαγορεύτηκε από τους υπαλλήλους των θεσμών - ελάχιστες ήταν οι ελληνικής εμπνεύσεως προσθήκες και αυτές λανθασμένες, όπως η φορολόγηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης ή η εξευτελιστική διάταξη για την επιβολή προστίμου σε περίπτωση μη εφαρμογής της υπάρχουσας νομοθεσίας για το υποχρεωτικό πέρασμα από ΚΤΕΟ! 

Κατάφερε έτσι ο Τσίπρας να γίνει ένας αναλώσιμος πρωθυπουργός. Οπως αναλώσιμος υπήρξε πριν από αυτόν ο υπουργός του των Οικονομικών Βαρουφάκης. Η "τετραετία" του κράτησε όλους κι όλους επτά μήνες. Και αυτό δεν οφείλεται στα πυρά των πρώην συντρόφων του Λαφαζάνη και Σία και στη χλεύη της Κωνσταντοπούλου. 

Κάθε μέρα μεγαλώνει η οργή ενός μέρους των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που μόλις πριν οκτώ μήνες έδωσαν την προτίμησή τους σε ένα κόμμα το οποίο άλλα έλεγε και άλλα τελικά έκανε. Ετσι εξηγείται η δημοσκοπική κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί οι καλοπροαίρετοι ψηφοφόροι, αυτοί που έλεγαν "δεν έχουμε τίποτα πια να χάσουμε, πιάσαμε πάτο" διαπίστωσαν ότι τους τελευταίους πέντε μήνες χάσαμε 60 δις. Και κατάλαβαν πλέον ότι εξαπατήθηκαν από έναν αχταρμά  -ούτε καν παρέα, όπως τελικά αποδείχτηκε δεν ήσαν- αφηνιασμένων μαστροχαλαστών που εκμεταλλεύτηκαν τον θυμό της κοινωνίας. Οτι στην πραγματικότητα μερικοί ιδεοληπτικοί, χωρίς αρχές και με μόνο μπούσουλα την αναρρίχηση και την παραμονή τους στην εξουσία, οδηγούσαν τη χώρα σε ένα καθεστώς που δεν υπάρχει πουθενά στην Ευρώπη και που η κοντινότερη ανάμνηση σταματά στο 1989.  

Ωστόσο, όσο κακό και αν είναι το τσιπρομνημόνιο, είναι απαραίτητο για να μείνει η χώρα εντός ευρωπαϊκού πλαισίου αναφοράς. Και μόνο μέσα από τη μεθοδική και έγκαιρη εφαρμογή του θα αρχίσουμε να βλέπουμε τον κίνδυνο του Grexit και την επιστροφή της χώρας στην ευρωπαϊκή κανονικότητα. Το ερώτημα είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ Νο 2 θελήσει να εφαρμόσει το μνημόνιο που ο ίδιος υπέγραψε στις Βρυξέλλες και ψήφισε στη Βουλή. Διότι αν δε θέλει ας το πει ξεκάθαρα στο λαό και επ’ αυτού να λάβει εντολή. Και τότε οι ψηφοφόροι θα ψηφίσουν γνωρίζοντας τις συνέπειες: τέλος τα δανεικά, τέλος τα ΕΣΠΑ, τέλος η ευρωπαϊκή ομπρέλα, τέλος οι κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, κλπ.

Σε αυτές τις εκλογές καλούμαστε να διαμορφώσουμε όλοι μαζί την επόμενη μέρα, για να ξαναβρεθεί η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης διασώζοντας τα ουσιώδη: την ευρωπαϊκή αγκίστρωση, την κοινωνική συνοχή, την επανεκκίνηση της οικονομίας και την αποκατάσταση του παραγωγικού ιστού. Η γνώση, η εμπειρία και ο κοινωνικός προσανατολισμός των κομμάτων που απαρτίζουν τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ και οι κινήσεις πολιτών για τη σοσιαλδημοκρατία είναι η καλύτερη εγγύηση για τη σταδιακή επιστροφή της οικονομίας σε κανονικούς ρυθμούς με κοινωνική συναίνεση και την ολική αποκατάσταση της τρωθείσας τιμής της χώρας. 

 

Του Τάκη Αναστόπουλου

Υποψήφιου βουλευτή στη Μεσσηνία  με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη