Η σκηνοθεσία είναι του Jules Dassin και παίζουν οι: Μελίνα Μερκούρη, Jules Dassin, Γιώργος Φούντας. Η είσοδος κοστίζει 4 ευρώ και είναι ελεύθερη για νέους κάτω των 18 ετών.
Ο Ομερ, ένας Αμερικανός τουρίστας γοητευμένος από τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό, ερωτεύεται την Ιλια, μια χαρούμενη και από φύση αισιόδοξη πόρνη του Πειραιά, και ως νέος Πυγμαλίων προσπαθεί να τη διαπλάσει με τα δικά του πρότυπα.
Το "Ποτέ την Κυριακή", η δεύτερη ταινία του Ζυλ Ντασσέν, με σενάριο δικό του και πρωταγωνίστρια την Μελίνα Μερκούρη, εκτός από μια φαινομενικά ευχάριστη ρομαντική κομεντί, είναι μια ταινία που συμβολίζει την ίδια την Ελλάδα και όσους κατά καιρούς προσπαθούν να την αλλάξουν και να την αλλοιώσουν. Ο Ντασσέν, εκδιωγμένος από τον Μακαρθισμό για τις αριστερές του πεποιθήσεις από τη μια, και μαθητής του Χίτσκοκ από την άλλη, δημιουργεί ταινίες με ενδιαφέρουσα πλοκή και ανατροπές, περνώντας ταυτόχρονα τα πολιτικά του μηνύματα.
Στο Φεστιβάλ των Καννών το 1960, ήταν υποψήφια για τον Χρυσό Φοίνικα, αλλά τελικά κέρδισε μόνο το Βραβείο Πρώτου Γυναικείου Ρόλου που απονεμήθηκε στην Μελίνα Μερκούρη, η οποία το μοιράστηκε με τη Ζαν Μορό. Περισσότερο από όλα όμως, πέρασε στην ιστορία για το γλέντι που ακολούθησε. Πολλά θρυλούνται για εκείνη τη βραδιά και άλλα τόσα μετέφεραν οι δημοσιογράφοι της εποχής: τον Ντασσέν να χορεύει χασάπικο πάνω σε τραπέζι, τον Γιώργο Φούντα να μαθαίνει ζεϊμπέκικο στη Χάγια Χαραρίτ, τη Μπέτσι Μπλερ να ακολουθεί στο τσα-τσα το Μάνο Χατζιδάκι και τον Ζορζ Σιμενόν να βγάζει την πίπα και να φωνάζει "κούκλα να ζήσεις" στη Μελίνα Μερκούρη.
Το 1961, η ταινία ήταν υποψήφια για 5 Οσκαρ, κέρδισε Οσκαρ όμως μόνο για την μουσική του Μάνου Χατζιδάκι για το τραγούδι "Τα παιδιά του Πειραιά", τραγούδι με τις περισσότερες διασκευές σε όλο τον κόσμο και ένα από τα πιο διάσημα τραγούδια από τον παγκόσμιο κινηματογράφο. "Τα παιδιά του Πειραιά" ήταν το πρώτο τραγούδι σε άλλη γλώσσα πλην της αγγλικής που έλαβε τη συγκεκριμένη διάκριση. Μετά τη μεγάλη αυτή επιτυχία, διασκευάστηκε σε μιούζικαλ και παρουσιάστηκε με τον τίτλο “Ιλια Ντάρλιγκ” στο Μπρόντγουει της Νέας Υόρκης το 1967, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία.
