Τρίτη, 05 Σεπτεμβρίου 2017 07:49

«Όλοι στη Στούπα χορεύουν συρτάκι» για το φεστιβάλ «Καζαντζάκης – Ζορμπάς – Στούπα… 100 χρόνια μετά»

 

Συρτάκι θα χορέψουν όσοι βρίσκονται στη Στούπα την Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου στις 5,30 μ.μ. Η εκδήλωση γίνεται στο πλαίσιο του φεστιβάλ  «Καζαντζάκης – Ζορμπάς – Στούπα… 100 χρόνια μετά» που θα διεξαχθεί στις 22, 23 και 24 Σεπτεμβρίου. 

Σύμφωνα με τους διοργανωτές η εκδήλωση θα γίνει “στο πλαίσιο της έκτακτης, ραδιοφωνικής εκπομπής-αφιέρωμα που θα εκπέμπει από τη συχνότητα της ΕΡΤ Καλαμάτας, με τη δημοσιογράφο Μαρία Τομαρά. Κατά τη διάρκεια της εκπομπής θα ακουστεί ο «Ζορμπάς» του Μ. Θεοδωράκη. Τότε όλοι  όσοι βρίσκονται εκείνη τη στιγμή στη Στούπα -όπου κι αν βρίσκονται… στο δρόμο, στην παραλία, στα μπαλκόνια, στις ταράτσες… παντού- θα χορέψουν συρτάκι. Το γεγονός αυτό θα βιντεοσκοπηθεί με εναέρια κάμερα (drone), καθώς και με κάμερες που θα έχουν στηθεί σε διάφορα σημεία στην περιοχή. Το γεγονός θα καλύψουν και τηλεοπτικά κανάλια (τοπικά και αθηναϊκά). Θα γίνονται επίσης, και live αναμεταδόσεις από κινητά. Το υλικό που θα συγκεντρωθεί, θα αναρτηθεί και στις επίσημες ιστοσελίδες μας, με σκοπό μέσα από την καταγραφή των στιγμών αυτών, να συνεχίζει να μεταφέρεται το μήνυμα σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Γιατί, η διάσωση και διάδοση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, μας αφορά -ειδικότερα και γενικότερα-όλους! Και γιατί, αυτή η επέτειος των 100 χρόνων, μας αφορά και μας ανήκει, όπως ανήκει και σε όλη την Ελλάδα, επίσης! 

Να διευκρινίσουμε ότι στόχος μας εδώ, δεν είναι κάποια καταχώρησή μας στο βιβλίο Guinness, άλλα να καταφέρουμε να μεταδώσουμε αυτό το «ώπαα» της ψυχής μας! Το «ώπαα» της αδελφοσύνης μεταξύ των λαών και της σύμπνοιας! Το «ώπαα» ως τάση ηθικής ανύψωσης! Αυτό το «ώπαα» του Ζορμπά, που σβήνει –έστω και στιγμιαία- και μετουσιώνει την κάθε πίκρα σε χαρά! Το «ώπαα» που θα εμφυσήσει μέσα μας -ως υπενθύμιση- αυτά που ο Καζαντζάκης πάντα πρέσβευε μέχρι το τέλος της ζωής του… Της ελευθερίας του πνεύματος… Της απελευθέρωσης από όλα όσα μας κρατάνε δέσμιους και μας καθηλώνουν σε μια γενικότερη τάση απαξίωσης των πάντων, που τείνει να γίνει τρόπος ζωής μας! Μόνο που εμείς θέλουμε να ελπίζουμε και θα θέτουμε συνεχώς μέσα από την Τέχνη, τις βάσεις για να το μπορούμε κιόλας”.