Η είσοδος κοστίζει 4 ευρώ. Ο Josef Κ. ξυπνάει ένα πρωί και βρίσκεται κατηγορούμενος για ένα έγκλημα που δεν γνωρίζει. Προσπαθώντας να μάθει την ακριβή κατηγορία που του έχουν προσάψει, ταλαιπωρείται σε μια αέναη δίκη και περιπλανιέται χωρίς ελπίδα στο δαιδαλώδες σύμπαν ενός γραφειοκρατικού εξουσιαστικού μηχανισμού. Στα χρόνια της καλλιτεχνικής του ωριμότητας, το 1962, ο Orson Welles αποφασίζει να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη ένα από τα πιο εμβληματικά βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας, την περίφημη «Δίκη» του Κάφκα, χαρίζοντας μια κατάμαυρη ταινία, βουτηγμένη στην ατμόσφαιρα του φιλμ νουάρ, επηρεασμένη από το γερμανικό εξπρεσιονισμό. Η ταινία είναι μια ανοιχτή κριτική του συγγραφέα στην αδυναμία του ατόμου απέναντι στην εξουσία, στο νόμο, στη γραφειοκρατία και, εν κατακλείδι, στο δαιδαλώδες ανθρώπινο κατασκεύασμα που λέγεται «δικαιοσύνη». Η “Δίκη” γνώρισε μεγάλη οικονομική αποτυχία, που οφειλόταν αποκλειστικά στο αλλόκοτο και δύσκολο θέμα της. Οι μεν εξοικειωμένοι με τη λογοτεχνία του Κάφκα γοητεύτηκαν, αλλά ο πολύς κόσμος, ξέροντας τον σκηνοθέτη από προηγούμενες επιτυχίες του («Ο πολίτης Κέιν», «Ο κύριος Αρκάντιν», «Ο άρχοντας του τρόμου») περίμενε κάτι ανάλογο και ξαφνικά βρέθηκε απέναντι στο ακατανόητο εκ πρώτης όψεως καφκικό σύμπαν. Μπορεί ο «Πολίτης Κέιν» να είναι για πολλούς η καλύτερη ταινία του Welles, ο ίδιος πάντως υποστήριζε πως είναι η «Δίκη».