Δευτέρα, 19 Ιουλίου 2021 20:42

Εκθεση ψηφιδωτού της Χριστίνας Νάκου στην Αρχαία Μεσσήνη

Η έκθεση ψηφιδωτού της Χριστίνας Νάκου με τίτλο “Ακουλουθώντας τη ροή του νερού” θα φιλοξενηθεί στην Αρχαία Μεσσήνη από τον Ιούλιο ως και το Σεπτέμβριο.

Σχετικά με αυτή, όπως γίνεται γνωστό: “Το νερό, δυναμικό στοιχείο της Φύσης, πηγή ζωής αλλά και καταστροφής για την αρχαία πόλη, μας υπενθυμίζει ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και ότι τα «πάντα ρει». Εδώ παρουσιάζονται 5 έργα με την τεχνική του ψηφιδωτού που ορίζουν για τον επισκέπτη μία διαδρομή. “Ροή 1”, στη θέση της Κρήνης Αρσινόης. Η Κρήνη Αρσινόη αποτελούσε τη βασική δεξαμενή νερού της αρχαίας πόλης όπου κατέληγε το νερό της πηγής Κλεψύδρας. Το έργο αναφέρεται στην ροή του νερού ως πηγή ζωής. “Ροή 2” στη θέση του Ιερού της Ισιδας και του Σαράπη. Το νερό είχε εξέχουσα σημασία στο τυπικό της λατρείας των Αιγυπτίων θεών. Εκεί εντοπίστηκαν υπόγειες κρύπτες νερού και πολυάριθμες γυάλινες ψηφίδες ποικίλων χρωµάτων που προέρχονται από επιδαπέδια και εντοίχια ψηφιδωτά των υπέργειων χώρων του Ισείου. Το καθιστό άγαλμα της Ισιδας που θηλάζει τον Ωρο αποτελεί σύμβολο του ξεκινήματος της ζωής. Το έργο παρουσιάζεται περίκλειστο και φωτίζεται από φωταγωγό. “Ροή 3” στη θέση του Αρτεμίσιου. Στο Αρτεμίσιο, όπου βρισκόταν το άγαλμα της Αρτέμιδος Φωσφόρου γινόταν τελετή μύησης που σηματοδοτούσε για τα νεαρά κορίτσια το πέρασμά τους στην τάξη των γυναικών. Οι μικρές μπρούντζινες ψηφίδες του εργου φέγγουν αντανακλώντας το φως του ήλιου και μεταβάλλονται κατά την διάρκεια της ημέρας σχολιάζοντας την ροή της ζωής. “Ροή 4” στη θέση του Ελληνιστικού κουτρού. Στα συντηρημένα και αποκαταστημένα ελληνιστικά ψηφιδωτά δάπεδα της Αρχαίας Μεσσήνης μπορεί κανείς να παρατηρήσει μεγάλες επιφάνειες καλυμμένες με κονίαμα σε απόχρωση ρόδινη - καστανέρυθρη. Οι επιφάνειες αυτές δηλώνουν τα τμήματα των ψηφιδωτών που έχουν καταστραφεί και παράλληλα συγκρατούν την υπόλοιπη επιφάνεια, διαφυλάσσοντας την ενότητα του έργου και προστατεύοντάς το από περαιτέρω φθορά. “Ροή 5”, στην θέση της πηγής πριν την αρχή του Στάδιου. Στο τελευταίο σηµείο της διαδρομής του νερού ο επισκέπτης μπορεί να ξεκουραστεί στο παγκάκι, στη σκιά ενός δέντρου. Λίγο πιο κεί, εκβάλει πηγή με πόσιμο τρεχούμενο νερό. Οι αντανακλάσεις που δημιουργώνται απ το μεταβαλλόμενο φως του ήλιου πάνω στο νερό επεμβαίνουν πάνω στο σχέδιο του έργου και το μεταβάλουν. Το έργο ολοκληρώνεται από το τοπίο.
Περισσότερες πληροφορίες γυπάρχουν στο λεύκωμα της Χ. Νάκου “Ακολουθώντας την διαδρομή του νερού”, από τις Εκδόσεις “Αγρα” και στον ιστότοπο https://christinanakou.gr.