- Τι σηματοδοτεί ο τίτλος; 

«Ο τίτλος είναι το σύνθημα της δικής μου ζωής. Πάντα θεωρούσα τη τωρινή στιγμή ως τη σημαντικότερη και ποτέ δεν μετέθετα τίποτα για την επόμενη μέρα, ούτε την πιο μικρή μου επιθυμία. Τα σχέδια, τα κάθε λογής πλάνα επαγγελματικά, κοινωνικά και προσωπικά, ακόμη και τα όνειρα, δεν έχουν νόημα αν για χάρη όσων μελλούμενων κυνηγάμε και χάνουμε τη μαγεία της τωρινής στιγμής. Το αύριο όχι μόνο αργεί πολύ, αλλά είναι μια χίμαιρα. Οταν το βράδυ λοιπόν που πέφτω στο κρεβάτι μου και κάνω το ταμείο της ημέρας, πρέπει οπωσδήποτε να είμαι στο συν».

 

- Τι σας έκανε να γράψετε αυτό το βιβλίο και να ασχοληθείτε με το θέμα της μετανάστευσης;

«Οταν το έγραφα δεν ήταν τόσο έντονο το πρόβλημα της μετανάστευσης ή καλύτερα του διωγμού όπως το λέω εγώ, γιατί δεν βρισκόμασταν τόσο βαθιά μέσα στην κρίση ακόμη. Η αφορμή για μένα ήταν όλοι εκείνοι οι Ελληνες που διέπρεψαν στο εξωτερικό και μας κάνουν περήφανους. Πάντα είχα μια τεράστια απορία. Πώς γίνεται οι μετανάστες μας να μεγαλουργούν σε ξένες χώρες, να κάνουν περιουσία, όνομα και ακόμη και όταν επιχειρούν να γυρίσουν, η πατρίδα δεν τους ανοίγει την πόρτα; Αυτή τη βαθιά συγκινητική ιστορία την τοποθέτησα λοιπόν σε ένα χρονικό υπόβαθρο που μου επέτρεπε να πω μερικά πράγματα παραπάνω από ό,τι σε ένα απλό love story. Ηθελα κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις που να σπείρουν έναν ελάχιστο προβληματισμό».

 

- Αναφέρετε ότι οι Ελληνες εκτός συνόρων, διαπρέπουν. Γιατί αλήθεια;

«Διαπρέπουν και μάλιστα σε όλους τους τομείς, ιατρική, ναυτιλία, επιχειρήσεις κάθε είδους. Αξιοθαύμαστο δεν είναι; Και όταν οι ίδιοι που τα κατάφεραν στο εξωτερικό από καθαρό πατριωτισμό επιχειρούν να επενδύσουν στον τόπο τους μετανιώνουν την ώρα και τη στιγμή. Γιατί γίνεται αυτό; Για πάρα πολλούς λόγους που είναι αδύνατον να αναλυθούν επαρκώς. Θα πω μόνο ότι το κράτος μας έτσι όπως διαμορφώθηκε, ευνοούσε όχι τους εργατικούς και τους ικανούς, αλλά τους κηφήνες και τους διαπλεκόμενους και όλα αυτά παλαιόθεν και έως σήμερα».

 

- Ο έρωτας όταν "περνάει δύσκολα", δικαιώνεται ή καταστρέφεται;

«Ο έρωτας αν είναι αληθινός και δεν έχει κίνητρα ύποπτα, οικονομικής ή κοινωνικής φύσης, κοινώς βόλεμα ή τακτοποίηση μέσω ενός γάμου, δικαιώνεται χωρίς καμία αμφιβολία. Ωστόσο υπάρχει ένα μεγάλο μυστικό. Υπάρχει η τέχνη της αγάπης και ως τέχνη απαιτεί εκμάθηση, υπομονή και πειθαρχία. Καταστρέφεται όταν το ζευγάρι δεν αντιλαμβάνεται εγκαίρως ότι είναι μια υπόθεση που θέλει δουλειά και ικανότητα. Και η ικανότητα αυτή αναπτύσσεται με τη γνώση, τη καλλιέργεια, την παιδεία και πάνω από όλα με τον ανθρωπισμό. Αν υπάρχουν τα παραπάνω, οι δυσκολίες ατσαλώνουν τη σχέση και την κάνουν πιο ουσιαστική, ανεξάρτητα από τα προβλήματα που ούτως ή άλλως πάντα ήταν και πάντα θα είναι κομμάτι της ζωής».

 

- Για την ευτυχία απαιτείται το θάρρος της διεκδίκησης;

«Απαιτείται όχι μόνο το θάρρος της διεκδίκησης αλλά και κάτι παραπάνω. Μάχη καμιά φορά σώμα με σώμα. Τίποτα δεν χαρίζεται και ειδικά η ευτυχία. Δεν θα κουραστώ να λέω και να ξαναλέω ότι θέλει ικανότητα. Και μια μικρή συμβουλή: Η ευτυχία δεν βρίσκεται στα τεράστια, τα μεγάλα ζητήματα αλλά στα απλά καθημερινά, στην απλότητα. Κυνηγώντας καμιά φορά χίμαιρες του αύριο, εισπράττουμε τεράστιες δυστυχίες του σήμερα».

 

- Το αύριο αργεί... αλλά έρχεται ωστόσο;

«Το δίχως άλλο έρχεται, όμως από εμάς και από κανέναν άλλον δεν εξαρτάται η ποιότητα που θα έχει. Η αγάπη, η πνευματική ανάταξη, η ευημερία, η εσωτερική ισορροπία και όλα όσα χρειάζεται κανείς για να πορευτεί στο μετερίζι της ζωής είναι αρετές που σφυρηλατούνται με απόφαση. Αποφασίζουμε για το καλύτερο και το διεκδικούμε, θα το κερδίσουμε θέλει, δεν θέλει».

 

- Η ευτυχία, που είναι και το ζητούμενο των ηρώων σας, πώς κατακτάται; Θέλει προσπάθεια;

«Η ευτυχία είναι το ζητούμενο όχι μόνο των ηρώων μου αλλά κάθε ζώντος, νοήμονος και υγιούς ανθρώπου. Ποιος δεν την αναζητά; Δεν υπάρχει κάποια συνταγή που εφαρμόζεται σε όλους και πετυχαίνει. Κάθε άνθρωπος πρέπει να βρει το δικό του δρόμο που θα τον οδηγήσει σε αυτό το αίσθημα πληρότητας, ισορροπίας και εντέλει ψυχικής ευεξίας. Το σίγουρο είναι ότι σε αυτό το δρόμο δεν πρέπει να προχωρήσει στα τυφλά. Θα πρέπει να ξέρει, να έχει την ικανότητα να αναγνωρίζει και επιπλέον να έχει την ετοιμότητα να διεκδικήσει αυτό που θα τον οδηγήσει στο δρόμο της ευτυχίας. Η ικανότητα αυτή δεν κατακτάται εύκολα, ούτε χωρίς κόπο. Είναι ικανότητα που προϋποθέτει γνώση, καλλιέργεια, παιδεία, όχι εγκύκλια αλλά ουσιαστική. Θέλει διάβασμα, θέλει εμπειρία δική μας αλλά και δανεική. Δεν είναι κακό να συμβουλευόμαστε γηραιότερους και σοφότερους. Θέλει όχι μόνο προσπάθεια αλλά και κάτι παραπάνω. Θέλει θέληση και σίγουρα θέλει απόφαση. Συνήθως αυτοί που ευτυχούν είναι αυτοί που οποιοδήποτε άλλο σενάριο δεν τους άρεσε και δεν ήθελαν ούτε να το ακούσουν, ούτε να το γνωρίσουν. Η ευτυχία είναι θετική άποψη και στάση, είναι θετικός χαρακτήρας, είναι μια στάση ζωής που δεν δέχεται καμία αμφισβήτηση ακόμη και όταν πάνε όλα ανάποδα. Οταν λοιπόν αυτή είναι η στάση, η άποψη αλλά και η απόφασή μας τότε ο δρόμος προς αυτήν είναι μονόδρομος».

 

- Τα ήθη κάθε εποχής επέβαλλαν πολλές φορές συμβιβασμούς και καταπιεσμένα συναισθήματα. Σας βρίσκουν σύμφωνη αυτοί οι συμβιβασμοί;

«Οχι μόνο δεν συμφωνώ αλλά και επαναστατώ με κάθε μορφής συμβιβασμό, δήθεν ηθικό αλλά ταυτόχρονα ψεύτικο και βαθιά υποκριτικό. Αυτοί οι συμβιβασμοί και οι υποκρισίες που επιβλήθηκαν από μια κυρίαρχη τάξη, στην πλειοψηφία της ανδροκρατούμενης κοινωνίας, εις βάρος γυναικών αλλά και ασθενέστερων ανθρώπων, είχε σαν σκοπό να εδραιώσει εις το διηνεκές την αδικία και την επιβολή όλων των ηθών που εξυπηρετούσαν τους δυνατούς κάθε εποχής. Οι γυναίκες υπήρξαν τα εύκολα θύματα γιατί τις κράτησαν αμόρφωτες, ανεπάγγελτες και οικονομικά εξαρτώμενες. Ετσι για να επιβιώσουν δεν είχαν παρά να ακολουθήσουν τα ήθη και γενικά όσα επέβαλλαν οι αφεντάδες τους, σύζυγοι, πατεράδες και αδέλφια. Σε όλα μου τα βιβλία επειδή με αυτά τα περιβόητα ήθη – δεσμά διαφωνώ, βάζω τις ηρωίδες να παλεύουν, να διαφέρουν και τελικά να επαναστατούν χαράζοντας μια πορεία διαφορετική από αυτή που θα επέβαλε η καθεστηκυία τάξη».

 

- Ποιο είναι το μήνυμα, εν τέλει, που θέλει να περάσει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;

 

«Ενα μήνυμα αισιοδοξίας ξεκάθαρο και ολοζώντανο. Τελικά δεν πρέπει να παραιτούμαστε ποτέ, ή ζωή θα μας δικαιώσει».