Από την «επαναστατική» εκδοχή του, στα πρότυπα των «τσαβίστας» της Βενεζουέλας, ως ακόμη και στην κοινοβουλευτική παραλλαγή του, των όλο και περισσότερο φθειρόμενων «Ποντέμος» της Ισπανίας. Εως βεβαίως και τη δική μας πραγματικότητα, με τη συρρίκνωση της απήχησης του ΣΥΡΙΖΑ στους ψηφοφόρους. Οπότε αποφάσισε, προκειμένου να διασωθεί το εγχείρημά του, να στρίψει το τιμόνι προς «δεξιότερες» κατευθύνσεις, προς τη «σοσιαλδημοκρατική Αριστερά», ελπίζοντας να ψαρέψει νέους ψηφοφόρους στα νερά όπου δεν φαίνεται να μπορεί να κάνει… απλωτές η κ. Γεννηματά.
Αλλά το σκάφος που έχει κυβερνήτη τον ίδιο, έχει στο πλήρωμά του πολλούς, από αξιωματικούς γέφυρας έως και μούτσους, που είναι γαλουχημένοι με άλλο πνεύμα, παλαιάς κοπής κομμουνιστικών αντιλήψεων. Οπότε είναι υποχρεωμένος είτε να υποβαθμίσει στην πράξη όλους αυτούς, είτε να κάνει μια ακόμη επιχείρηση απαλλαγής από το «έρμα» αυτών των «σκληροπυρηνικών συντρόφων», όπως έκανε στο παρελθόν με την «Αριστερή Πλατφόρμα» του Λαφαζάνη, τους τροτσκιστές του Ρινάλντι και τους άλλους που του χάρισαν την εξουσία, αλλά είχαν… αξιώσεις συνδιαχείρισης.
Πρέπει, για παράδειγμα, να ξεκαθαρίσει αν συμμερίζεται τις απόψεις δύο κυριών, μελών της κοινοβουλευτικής του ομάδας, που προβλήθηκαν ιδιαιτέρως τις τελευταίες ημέρες και οι οποίες όζουν κομμουνιστικής ναφθαλίνης:
* Οπως τα όσα εξέφρασε η βουλευτής Πιερίας Ελισάβετ ή Μπέτυ Σκούφα, εκπαιδευτικός στο επάγγελμα. Η οποία αντιδρώντας στην επιχειρούμενη εισαγωγή της διδασκαλίας των Αγγλικών στα νηπιαγωγεία, διατύπωσε μια θεωρία συνωμοσιολογικού χαρακτήρα, άξια για προβολή από τα πιο αντιδραστικά ακροδεξιά έντυπα. Οτι δηλαδή το μέτρο αυτό «κρύβει κάποιο άλλο ειδικό κρυμμένο συμφέρον». Το οποίο μας… αποκάλυψε με τη μορφή ρητορικού ερωτήματος: «Μήπως αποτελεί και αυτό επιταγή αμερικανικών σχολών, αμερικανικών πανεπιστημίων;».
* Από την άλλη, «χτύπησε» συνεπής στη γραμμή απόρριψης της αριστείας ως… καπιταλιστικού αγαθού, ακόμη και όταν πρόκειται για αριστεία επικυρωμένη με τα πιο επίσημα διεθνή βραβεία, όπως τα Νόμπελ, η βουλευτής Μαγνησίας και πρώην υφυπουργός Οικονομικών Κατερίνα Παπανάτσιου. Η οποία «κατακεραύνωσε» την επιλογή του πρωθυπουργού για τον επικεφαλής της επιτροπής διαχείρισης των ευρωπαϊκών κονδυλίων διάσωσης της οικονομίας, με τη φράση: «Δεν έχω εμπιστοσύνη σε κανέναν νομπελίστα Πισσαρίδη». Ισως αν είχε… βραβείο Λένιν, κάτι να γινόταν.
«Προοδευτικότητα» άξια για… Νόμπελ. Να την χαίρονται.
Γ.Π. Μασσαβέτας
