Τόσο σοβαρά ώστε το να ασχοληθώ με τις πλούσιες υποσχέσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, καταντά πολυτέλεια. Αλλωστε δεν έκανε και τίποτε πρωτότυπο. Μοίρασε λεφτά, μοίρασε διορισμούς, έταξε προς πάσα κατεύθυνση. Κατά τούτο δεν διέφερε από την πρακτική όλων των προκατόχων του. Απλώς, εκείνος στο δικό του «πιάτο» βάζει περισσότερο μαϊντανό λαϊκισμού και άφθονη κόκκινη σάλτσα. Είναι η σπεσιαλιτέ του. Μια σπεσιαλιτέ δεμένη με τη Θεσσαλονίκη, από το 2014.
Η διαφορά είναι ότι τώρα πια το έχουμε γευθεί εκείνο το πιάτο. Γνωρίζουμε όχι μόνο τη γεύση αλλά και την επίγευση που αφήνει. Και οι περισσότεροι από εκείνους που το γεύθηκαν, αρνούνται να του απονείμουν αστέρια «Μισελέν». Εχουν ήδη απαντήσει με το «ευχαριστώ, δεν θα πάρω άλλο». Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το ότι δεν εντυπωσίασε ούτε καν τα κομματικά του μέσα ενημέρωσης. Οποιος έμπαινε το πρωί της Δευτέρας στην ιστοσελίδα του απογευματινού φύλλου του ΣΥΡΙΖΑ, της «Εφημερίδας των Συντακτών», ματαίως θα αναζητούσε, μεταξύ των πρώτων θεμάτων, τις εξαγγελίες του συντρόφου Τσίπρα.
Επομένως τα τρία σημεία που αξίζει κανείς να προσεγγίσει με ενδιαφέρον, είναι εκείνα που αναφέρονται στη διαχείριση των ισάριθμων κρίσεων που αντιμετωπίζει ο τόπος αυτή την περίοδο. Στην τουρκική απειλή, τη διαχείριση του νέου κύματος της πανδημίας και το προσφυγικό-μεταναστευτικό.
Για τη διαχείριση της πανδημίας ισχύει η λαϊκή παροιμία «όσοι είναι έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λένε». Εκείνοι που τη διαχειρίζονται έχουν ήδη δώσει εξετάσεις. Οσο για εκείνα που διαδραματίζονται στη Λέσβο, εκείνος που κατηγορεί τους σημερινούς ότι «δεν έχουν επιτελικό σχέδιο», οφείλει να εξηγήσει πώς με το δικό του σχέδιο οι στοιβαγμένοι στη Μόρια είχαν ξεπεράσει κατά πολύ τους 20.000.
Το κύριο πρόβλημα λοιπόν για το οποίο είχε ενδιαφέρον να ακούσουμε τι προτείνει ο κ. Τσίπρας, είναι τα ελληνοτουρκικά. Οπότε, παρακαλώ πολύ όποιον κατάλαβε τι ακριβώς προτείνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως τρόπο επίλυσης αυτού του προβλήματος, να με διαφωτίσει και εμένα, διότι το φτωχό μου το μυαλό δεν βρήκε απαντήσεις στο ερώτημα. Μόνο την κατηγορία ότι η κυβέρνηση πορεύεται χωρίς σχέδιο, χωρίς «κόκκινες γραμμές» και… χωρίς συμμάχους. Το δικό του σχέδιο, για να κερδίσουμε τον Ερντογάν, ποιο είναι;
Γ. Π. Μασσαβέτας
