Από τον Ιούνιο του 2020 κυκλοφορεί το βιβλίο του λογοτέχνη Χρίστου Κοντοβουνήσιου με τον κυρίως τίτλο «Ανάλεκτα» (απάνθισμα, συλλογή) και επεξήγηση τα είδη τα οποία αναφέρονται στην παρένθεση. Πρόκειται για ένα βιβλίο με εντυπωσιακό εξώφυλλο από φωτογραφία του ίδιου του συγγραφέα, το οποίο, ενώ δείχνει την ομορφιά του τοπίου από τη σχεδόν ιδιαίτερη πατρίδα του με τη λαμπρότητα των χρωμάτων της, μεταφορικά παραπέμπει στον ωραίο «λειμώνα» της 35ετούς περιπέτειας του Χρίστου Κοντοβουνήσιου στο διπλωματικό σώμα.
Στο βιβλίο αυτό ο πρέσβης – από το 2014 πλέον επί τιμή –Χρίστος Κοντοβουνήσιος με λογοτεχνική πένα και ματιά αποκαλύπτει στους φίλους και τους αναγνώστες του σημαντικές στιγμές της ζωής του ως κορυφαίος διπλωμάτης που είχε την τύχη να συναντηθεί και να συγχρωτιστεί πολλές φορές με τους βελτίστους στη διάρκεια της μακρόχρονης καριέρας του. Δικαιολογείται έτσι και η χρήση της προτροπής του Ισοκράτη στο οπισθόφυλλο: «Ηδέως μεν έχε προς άπαντας, χρω δε τοις βελτίστοις». Και ο Χρίστος Κοντοβουνήσιος ευπροσήγορος εκ φύσεως «έσχεν ηδέως» προς όλους, είχε όμως και την τύχη να συναντηθεί και με βελτίστους.
Στη μακρά διπλωματική του πορεία στα ξένα, συνοδοιπόρος προπάντων η σύζυγός του Λίντα – Ανν, και τα δύο παιδιά του, λόγος ικανός για την τιμητική αφιέρωση που αναγράφεται στο εσώφυλλο. Ακολουθεί κατατοπιστικός πρόλογος από τον ίδιο, στον οποίο «απολογείται» για τη δημοσιοποίηση στιγμών, γεγονότων και καταστάσεων που έζησε μετακινούμενος σε ακραία σημεία του πλανήτη
Στον τόμο αυτό των Αναλέκτων συμπεριλαμβάνονται, εκτός των προσωπικών μαρτυριών και εμπειριών, ποιήματα ποικίλου περιεχομένου αλλά και δοκίμια, με τα οποία ο πρέσβης ή απλώς υπενθυμίζει την ιδιότητά του ως λογοτέχνη ή τη χρησιμοποιεί, ώστε και μέσω αυτών να αναδείξει γεγονότα ή π.χ ξεχωριστές διεθνείς προσωπικότητας, όπως ο ποιητής Πέρσι Σέλεϊ ή ο Ζακ Λακαριέρ που εργάστηκαν για την αναγέννηση του ελληνικού έθνους και ανέδειξαν τη συμβολή του στον παγκόσμιο πολιτισμό.
Προσεγγίζοντας το βιβλίο προσεκτικά, ο αναγνώστης διαπιστώνει ότι ο Χρίστος Κοντοβουνήσιος, όπου κι αν διαπιστεύτηκε, είχε στην καρδιά του την Ελλάδα και τη γλώσσα που του έδωκαν, την ελληνική. Με αφόρμηση απ΄αυτή την πηγή, επιτέλεσε τα διπλωματικά του καθήκοντα, ενώ, στους τόπους όπου βρέθηκε και έζησε, ανακάλυπτε τη σχέση τους με το ελληνικό ιστορικό παρελθόν φροντίζοντας πάντα να προβάλει τα σημεία επαφής τους με αυτό.
Επιπλέον αξιοσημείωτες είναι οι αναφορές σε συναντήσεις του με σημαντικές πολιτικές και εκκλησιαστικές προσωπικότητες, με κορυφαία εκείνη με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Μνημείο και κόσμημα για το βιβλίο αποτελεί η παράθεση της ευχαριστήριας επιστολής του Παναγιωτάτου προς αυτόν, ως πρέσβη μας στη Φινλανδία, - δείγμα άψογης εκκλησιαστικής γλώσσας. Δεν υπολείπονται σε σπουδαιότητα οι επιστολές των προέδρων της Ελληνικής Δημοκρατίας, η γνωριμία με τον Κων. Καραμανλή στην Αυστραλία, η εξαιρετική του σχέση με την ομογένεια στον Καναδά, η βιωματική επίσης σχέση που ανέπτυξε με το Καζακστάν και την Κιργιζία ανακαλύπτοντας τα αχνάρια του Μεγ. Αλεξάνδρου. Οπου και αν υπηρέτησε, καθιστούσε την Ελλάδα παρούσα ή φρόντιζε να τη θυμίζει ως ιστορικά παρούσα.
Το απάνθισμα των κειμένων όπου καταγράφονται οι εμπειρίες, οι συναντήσεις και τα βιώματα του Χρίστου Κοντοβουνήσιου από τον Καναδά ως την Αυστραλία και την περιοχή της Ευρασίας (Ουκρανία, Καζακστάν, Κιργιζία, Φινλανδία) συνοδεύεται από ένα ελκυστικό αποδεικτικό φωτογραφικό υλικό, το οποίο συμπληρώνει την αφηγηματική τοιχογραφία του διπλωμάτη – λογοτέχνη για τους τόπους και τους ανθρώπους μιας γεμάτης ζωής και καριέρας
Οι αφηγήσεις επιπλέον γνωρίζουν στον αναγνώστη την αγάπη του Χρ. Κοντοβουνήσιου για την ελληνική γλώσσα, για την ουσία της λογοτεχνίας, για οτιδήποτε και με οποιοδήποτε τρόπο προώθησε τις ελληνικές υποθέσεις, αλλά και την ομολογία ότι παρέμεινε πάντα, όπου κι αν βρισκόταν, μνήμων της ιδιαίτερης πατρίδας του, του Γλυκορριζίου Τριφυλίας απ’ όπου ξεκίνησε, όπου εκεί επέστρεφε, και εκεί επιστρέφει πλέον μετά την αφυπηρέτησή του.
Τέλος τα «Ανάλεκτα» του Χρίστου Κοντοβουνήσιου εκπληρώνουν την επιθυμία του να γνωρίσουν οι φίλοι του τα πολυποίκιλα συναισθήματα, τις βιωμένες καταστάσεις και την κρυμμένη αλλά και εκτονούμενη νοσταλγία του διπλωμάτη που έζησε τη διπλωματική, λογοτεχνική και οικογενειακή ζωή του, με κορώνα την ελληνική καταγωγή του.
Ως εκπρόσωποι της Ενωσης Μεσσήνιων Συγγραφέων, της οποίας είναι μέλος, τον ευχαριστούμε από καρδιάς που μας κατατάσσει στους φίλους του. Είμαστε δε περήφανοι που η λάμψη του ελληνικού ιστορικού παρελθόντος, η αξία της διαχρονίας της ελληνικής γλώσσας και η αγάπη για τη λογοτεχνία τον συνόδευσαν – όπως φαίνεται στο βιβλίο – στην διπλωματική πορεία του και τώρα πλέον στην υπόλοιπη ζωή του.

* Η Αντωνία Παυλάκου είναι φιλόλογος, συγγραφέας – πρόεδρος Ενωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων