Οπότε όταν βρίσκονται στα δύσκολα μία από τις «εναλλακτικές» τους είναι να καταφεύγουν στην αντιγραφή, στο γνωστό στους πιτσιρικάδες ως… κλόπη-πέιστ.
Η ιστορία των σχολικών επιδόσεων του Αλέξη Τσίπρα είναι γνωστή. Εγινε «αστέρας» ως κνίτης που πρωτοστατούσε στις καταλήψεις. Οπότε είναι φυσικό να έχει εντρυφήσει στη μέθοδο της αντιγραφής. Πράγμα που αποδεικνύει περιτράνως η εμμονική του προσπάθεια να επιχειρεί να αντιγράψει σε πολλά τον Ανδρέα Παπανδρέου. Μπορεί ενίοτε να έχει κάποια κέρδη από αυτό, αλλά η γενική εικόνα θυμίζει το λαϊκό σχετλιαστικό ρητό «Εκεί που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τα άρματα, κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια».
Μία από τις επιτυχείς επιλογές του Ανδρέα, που του έδωσε τη δυνατότητα, από το 25% του 1977 να φθάσει το 1981 στην απόλυτη πλειοψηφία και να κατακτήσει την εξουσία, ήταν η περίφημη πολιτική της «Εθνικής Λαϊκής Ενότητας». Με εμβληματικότερες «μεταγραφές» εκείνες από την ΕΔΗΚ, με κορυφαίο τον Γεώργιο Μαύρο και από την ΕΔΑ με τον Μανώλη Γλέζο (μαζί και την ταπεινότητά μου). Δηλαδή ανθρώπους που είχαν σαφές πολιτικό εκτόπισμα και λαϊκά ερείσματα.
Αυτή την τακτική επιχειρεί τώρα να αντιγράψει ο Τσίπρας προσδοκώντας ότι με «ανοίγματα» και «διευρύνσεις» θα καταφέρει να επανέλθει στην εξουσία. Αλλά το αποτέλεσμα είναι κωμικοτραγικό. Οταν κάνεις «άνοιγμα» με πρώην στελέχη του ακροδεξιού μορφώματος ΑΝΕΛ είναι σαν να… έλειπες από το μάθημα της πολιτικής ιστορίας, απασχολημένος σε κάποια κατάληψη. Διότι βεβαίως ο Ανδρέας Παπανδρέου ποτέ δεν εμφάνισε ως άνοιγμα την υιοθέτηση κανενός «ορφανού» της ΕΠΕΝ, που τότε εξέφραζε την Ακρα Δεξιά.
Αλλά πέρα από τους ψεκασμένους σαν τον Βασίλη Κόκκαλη, που δεν είναι δα και νέα μεταγραφή, αφού είναι ήδη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και επιχειρείται να εμφανισθεί ως «κεντροδεξιά συνιστώσα», έχουμε και τα πιο κωμικά ορφανά του Γιωργάκη Παπανδρέου. Οπως τη «μοντέλα» της Βουλής Θεοδώρα Τζάκρη, που ανακάλυψε στη Louis Vuitton χειραποσκευή της τα υπερπατριωτικά της αισθήματα και το δικαίωμα να προσδιορίζει εκείνη ποιοι είναι πατριώτες είτε «απάτριδες», όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, προκαλώντας οργή και θυμηδία ακόμη και κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν έχει πάτο ο ευτελισμός της πολιτικής ζωής από τους παθιασμένους για καρέκλα εξουσίας.
Γ. Π. Μασσαβέτας
