Τα μέτρα μπορεί να είναι σωστά, υπό μια προϋπόθεση. Ότι είναι εφικτή η εφαρμογή τους. Ότι διασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα των μηχανισμών ελέγχου τήρησής τους, συνολικώς, όχι επιλεκτικώς. Διότι όταν ένα μέτρο που αφορά μια ομάδα του πληθυσμού μπορεί να επιβάλλεται με ιδιαίτερη αυστηρότητα, αλλά κάποια άλλα που αφορούν πολύ μεγαλύτερο «κοπάδι» ανθρώπων είναι τελείως άχρηστα, επειδή οι «αρμόδιοι μηχανισμοί» αδυνατούν να κάνουν τον παραμικρό έλεγχο, τότε τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Ωραία, αυτούς που θέλουν να πάνε από την πόλη στο χωριό και τούμπαλιν τους πιάνετε στα διόδια, τους φορτώνετε ένα πρόστιμο και τους στέλνετε πίσω, απαγορεύοντας τη μετακίνηση ακόμη και αν είναι για ιατρικούς σκοπούς, εφόσον δεν πιστοποιείται η αναγκαιότητά τους από δημόσιο φορέα. Λες και δεν υπάρχουν χιλιάδες συμπολίτες μας οι οποίοι έχουν υποβληθεί ή πρόκειται να υποβληθούν σε χειρουργικές επεμβάσεις σε ιδιωτικά θεραπευτήρια από ιδιώτες ιατρούς, που δεν τους έχουν πάντα στη γειτονιά τους, ούτε καν στον νομό τους, αλλά βρίσκονται συνήθως στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη, όπως ορθώς επισημαίνει ο πρόεδρος των ιατρών κ. Εξαδάκτυλος.
Ωραία, εξασφαλίσατε ότι δεν θα βρεθούν το τριήμερο του Πάσχα στο τάδε χωριό πενήντα ή εκατό οικογένειες, που θα εόρταζαν στα σπίτια τους, αφού οι ταβέρνες και τα καφενεία είναι κλειστά. Να μην αγκαλιάσουν οι παππούδες τα εγγόνια τους και οι γέροι γονείς τα παιδιά τους.
Την ίδια ώρα όμως δηλώνετε πλήρη αδυναμία να ελέγξετε τα κύματα… διασκεδαστών, εκατοντάδων ανά περίσταση, που «το ρίχνουν έξω» σε πλατείες, πεζοδρόμους, παντού όπου λειτουργούν μπαράκια και καφετέριες -υποτίθεται για take away- στα αστικά κέντρα. Εκεί όπου… βράζει η πανδημία.
Αν τα μέτρα όζουν εμπαιγμού των πολλών ή αυτοεμπαιγμού εκείνων που τα αποφασίζουν, τότε το αποτέλεσμα μόνο ευχάριστο δεν αναμένεται να αποδειχθεί.

Γ. Π. Μασσαβέτας
giorgis@massavetas.gr