Όπερ με βοηθά να κατανοήσω γιατί τρίβει τα χέρια του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, για την πρόταση δυσπιστίας, άλλως μομφής, που κατέθεσε εναντίον της κυβέρνησης ο Αλέξης Τσίπρας. Διότι επιβεβαιώνεται εκείνο το “Ου πολλού δέω χάριν έχειν, ω βουλή, τω κατηγόρω, ότι μοι παρεσκεύασε τον αγώνα τουτονί”. Τα πράγματα ειναι γαρ προδιαγεγραμμένα. Με το τέλος της ψηφοφορίας, οι βουλευτές της πλειοψηφίας, όρθιοι, θα χειροκροτούν τον πρωθυπουργό τους πανηγυρίζοντας για το γεγονός ότι η Βουλή θα έχει επιβεβαιώσει την εμπιστοσύνη της στην κυβέρνηση. Ακόμη και εκείνοι που γκρίνιαζαν για τις δυσλειτουργίες στην αντιμετώπιση της κακοκαιρίας. Αυτό είναι ένα δωράκι του Τσίπρα στον Μητσοτάκη.
Επομένως τίθεται το ερώτημα τι πράγματι εξυπηρετεί αυτή η θεατρική κίνηση του Αλέξη, αφού αποκλείεται να είχε την ψευδαίσθηση ότι θα ανέτρεπε την κυβέρνηση, με μια τέτοια τακτική κίνηση.
Η ουσία είναι ακριβώς σε αυτό. Στη λέξη “τακτική”. Ο Τσίπρας είναι, όπως έχει αποδείξει η πορεία του, μαέστρος του “τακτικισμού”. Επέλεξε αυτή την τακτική όχι για να ανατρέψει, αλλά για να αποτρέψει. Όχι για να ανατρέψει τον Μητσοτάκη. Για να αποτρέψει την περαιτέρω επέλαση δύο τάσεων που τον ανησυχούν βαθύτατα:
* Να ανακόψει την καταγραφόμενη, δημοσκοπικώς, συνεχή ανοδική πορεία του ΚΙΝΑΛ, κτυπώντας κατευθείαν τον νέο ηγέτη του, Νίκο Ανδρουλάκη, με το να κυριαρχήσει, κατά την τριήμερη συζήτηση, ως ο ηγέτης της αντιπολίτευσης γενικώς και όχι μόνον ως αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ. Ιδίως εκμεταλλευόμενος την φυσική απουσία του Ανδρουλάκη από το θέατρο της τριήμερης κοκορομαχίας. Κατά τούτο μοιάζει να τρίβουν εξίσου τα χέρια τους, για την… δυναμική αυτή πρωτοβουλία του Τσίπρα, τόσον ο Τσίπρας όσο και ο Μητσοτάκης. Λες και λειτουργεί εκείνο το “βάστα με να σε βαστώ να ανεβούμε το βουνό” χωρίς τρίτο “λαθρεπιβάτη”.
* Να κλείσει τα στόματα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, όπου “το καζάνι βράζει” μετά την πρότασή του να εκλέγεται ο ίδιος αρχηγός από την βάση, χωρίς να υποκύπτει σε πιέσεις “βαρόνων” και “τάσεων” του κόμματός του. Ποιος Σκουρλέτης, ποιος Φίλης, ποιοι "53", δεν θα σπεύσουν να τον χειροκροτήσουν, ξημερώματα Δευτέρας, ως τον αδιαμφισβήτητο ηγέτη που “στρίμωξε”, με έναν σμπάρο και Μητσοτάκη και Ανδρουλάκη, κάνοντας, εκόντες άκοντες, γαργάρα το ότι στρίμωξε και τους ίδιους;
giorgis@massavetas.gr
