Η κατάσταση που επιβάλλει ο τσάρος Πούτιν επί των περιοχών του Ντονμπάς, μέσω της αναγνώρισης και “βοήθειας” των “λαϊκών δημοκρατιών” του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, δεν είναι τίποτε άλλο από επιβολή κατοχής επί των εδαφών αυτών της Ουκρανίας. Κατοχή… δι’ αντιπροσώπων. Επαναλαμβάνεται δηλαδή το σενάριο που ίσχυσε στην περίπτωση της Γεωργίας, όταν εμφανίσθηκε να προσανατολίζεται προς το ΝΑΤΟ. Η Ρωσία υποκίνησε εξεγέρσεις στις μειονοτικές περιοχές της Οσετίας και την Αμπχαζία. Και με την άμεση στρατιωτική, πολιτική και οικονομική υποστήριξή της, οι δύο αυτές περιοχές αυτονομήθηκαν. Σκασίλα του, του Πούτιν, αν δεν τις αναγνωρίζει ως ανεξάρτητα κράτη καμιά χώρα του κόσμου. Σκασίλα του και οι “κυρώσεις” που αποφάσισε τότε η Δύση.
Ούτε βεβαίως οι επόμενες “αυστηρές κυρώσεις”, μετά την απόσπαση από την Ουκρανία και την προσάρτηση στην Ρωσία της Κριμαίας, έκαναν το αυτί του απολυτάρχη του Κρεμλίνου να ιδρώσει. Όπως δεν θα ιδρώσει και τώρα.
Θα ίδρωνε πράγματι αν το ΝΑΤΟ αποφάσιζε να αντιδράσει με μια ουσιαστική, καταλυτική επιλογή. Να αποδεχόταν επειγόντως και ασμένως το αίτημα της Ουκρανίας για ένταξή της στην Συμμαχία. Να την έθετε αμέσως υπό την κάλυψη και της πολιτικής και της στρατιωτικής ομπρέλας του. Λέτε ο Πούτιν να επέλεγε μια στρατιωτική σύρραξη που θα οδηγούσε σε παγκόσμιο πόλεμο; Ή θα αναγκαζόταν να επιστρέψει στην “συμφωνία του Μινσκ”;
Τώρα τους δοκιμάζει κόβοντας την μία φέτα μετά την άλλη. Αμπχαζία, Οσετία, Κριμαία, Ντονμπάς. Διότι γνωρίζει ότι αδυνατούν να συνεννοηθούν. Ενδεχομένως επειδή δεν θέλουν. Όταν ήθελαν να διαλύσουν την Γιουγκοσλαβία, βρήκαν όλους τους τρόπους. Από την υποκίνηση αποσχιστικών τάσεων στη Σλοβενία και την Κροατία, τις οποίες αντάμειψαν με ταχύτατες διαδικασίες ένταξης σε ΝΑΤΟ και ΕΕ. Έως, τελικώς, την άμεση, αμεσότατη στρατιωτική επέμβαση από αέρος με τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ. Βρήκαν τους τρόπους και τα μέσα ευκολότατα.
Αλίμονο σε εμάς. Διότι, αν του περάσει και αυτό του Πούτιν, θα ανοίξει περισσότερο η όρεξη του “κολλητού” του, του σουλτάνου της Άγκυρας, για υποκίνηση “αυτονομιστικών” κινήσεων στη Θράκη.
Γ. Π. Μασσαβέτας
giorgis@massavetas.gr
