Στη διάρκεια της Τέταρτης Γαλλικής Δημοκρατίας (1946-1958) και της Πέμπτης, που διαμορφώθηκε από τον στρατηγό Ντε Γκολ μέσω δημοψηφίσματος και ισχύει έως σήμερα, υπήρχαν τρία πανίσχυρα κόμματα: Το γκολικό, που ανέδειξε τέσσερις Προέδρους (Σαρλ Ντε Γκολ, Ζορζ Πομπιντού, Ζακ Σιράκ και Νικολά Σαρκοζί), το σοσιαλιστικό, που από το 1981 ανέδειξε τρεις Προέδρους (Φρανσουά Μιτεράν, Λιονέλ Ζοσπέν και Φρανσουά Ολάντ) και το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας, το οποίο στα χρόνια του Ζορζ Μαρσαί υπήρξε παντοδύναμο και στήριξε την πρώτη κυβέρνηση του Μιτεράν έχοντας προσχωρήσει -αν και με «μισή καρδιά»- στο κίνημα του «ευρωκομμουνισμού», που ξεκίνησε από την Ιταλία στα χρόνια του Ενρίκο Μπερλινγκουέρ.
Στην εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής τα τρία αυτά κόμματα καταγράφηκαν ως «φτωχοί συγγενείς» του πολιτικού συστήματος. Το γκολικό κόμμα, που εκπροσωπούσε η υποψήφια για την προεδρία Βαλερί Πεκρές, συγκέντρωσε μόλις το 4,8% των ψήφων. Το σοσιαλιστικό, με υποψήφια τη δήμαρχο του Παρισιού Αν Ινταλγκό τα πήγε ακόμη χειρότερα, μόλις 1,8%. Και το ΚΚΓ, που άλλοτε είχε φθάσει ακόμη και στο 25%, μπορεί να… χαίρεται ότι τα πήγε καλύτερα από τους Σοσιαλιστές, αφού κατάφερε να εισπράξει ένα ποσοστό 2,4%.
Οι Γάλλοι ψηφοφόροι γύρισαν τις πλάτες στα παραδοσιακά, τα «συστημικά» πολιτικά σχήματα. Συσπειρώθηκαν γύρω από δύο «αντισυστημικές» παρατάξεις με διαμετρικώς αντίθετη ιδεολογία αλλά και εκφορά του πολιτικού λόγου μεταξύ τους. Από τη μία πέριξ του σαφώς ευρωπαϊστή Εμανουέλ Μακρόν και από την άλλη περί την ακροδεξιά, ευρωσκεπτικίστρια και με ρατσιστική ρητορική Μαρίν Λεπέν. Η οποία κέρδισε τις «καρδιές» ψηφοφόρων που ανήκαν παραδοσιακά στη γαλλική Αριστερά: εργατών και χαμηλόμισθων.
Και τι μας νοιάζει τι έγινε και τι θα γίνει στη Γαλλία; Μας νοιάζει και μας καίει. Διότι η κρίση της ακρίβειας στέλνει και εδώ παραζαλισμένους ψηφοφόρους σε νεοφανείς και υπάρχοντες λαϊκιστές. Όχι τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή αυτός δοκιμάσθηκε στην εξουσία. Αλλά ακόμη και σε σκληρά ακροδεξιά σχήματα, από τον Κασιδιάρη ως τον Χίο και τους Μπογδάνο-Κρανιδιώτη-Τζίμερο. (Αν ζούσε και ο Τράγκας θα εισέπραττε και αυτός).
Αν δεν βρείτε ρεαλιστικές λύσεις, κ. Πρόεδρε, κινδυνεύετε να χάσετε από τα δεξιά σας.
Γ. Π. Μασσαβέτας
giorgismassavetas@gmail.com
