Παρασκευή, 23 Αυγούστου 2013 11:51

Με αφορμή ένα διατηρητέο...

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

 

Στο σφυρί βγάζει το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων το ακίνητο Αλειφέρη-Μαρκοπούλου, το οποίο καλύπτει όλο το τετράγωνο μεταξύ των οδών Αριστομένους-Κολοκοτρώνη-Σφακτηρίας-Αναπλιώτη.

 

 

Δεν γνωρίζουμε αν εκδηλωθεί ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο ακίνητο, ούτε αν η δημοπρασία έχει ως τιμή εκκίνησης την αντικειμενική του αξία που υπολογίζεται στα 3,7 εκ. ευρώ. Εκείνο που γνωρίζουμε είναι πως μετά από χρόνια και χρόνια υποσχέσεων για παραχώρηση του ακινήτου στο δήμο και πολλά σχέδια αξιοποίησης, αυτό παίρνει το δρόμο για εκποίηση.

Αυτό ως το ηθικό-πολιτικό μέρος του ζητήματος, καθώς ακόμη και αν είχε παραχωρηθεί στο δήμο, μάλλον ερείπιο θα έμενε. Τόσα χρόνια οι αρμόδιοι δεν ενδιαφέρθηκαν να βρουν πηγές χρηματοδότησης ακόμη και για τα διατηρητέα ιδιοκτησίας του που σαπίζουν στο κέντρο της πόλης. Και η λέξη "ενδιαφέρον" έχει ποιοτικό περιεχόμενο. Γιατί οι επαφές με τον άλφα ή βήτα παράγοντα ότι θα δώσει λύση σε κάποιο πρόβλημα, δεν συνιστούν ενδιαφέρον, αλλά πολιτική δημοσίων σχέσεων των εκάστοτε δημοτικών παραγόντων.

Πολύ περισσότερο δεν ενδιαφέρθηκαν έτσι ώστε να δοθούν λύσεις για τα διατηρητέα, πολλά από τα οποία κρέμονται ακόμη και σε κεντρικά σημεία της πόλης. Κατά καιρούς διατυπώθηκαν σκέψεις και προτάσεις οι οποίες έμειναν στα χαρτιά. Με τελευταία την πρόταση του Πανελληνίου Συλλόγου Ιδιοκτητών για ένταξη του έργου ανακατασκευής των διατηρητέων στις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ, για την οποία ο δήμος δεν επέδειξε κανένα ενδιαφέρον (τουλάχιστον δημοσίως).

Αν τα πράγματα ήταν δύσκολα την εποχή που μπορούσαν οι δήμοι να παρέμβουν για το μεγάλο αυτό ζήτημα, που έχει να κάνει με την ιστορία και τη φυσιογνωμία της νεότερης πόλης, σήμερα το μέλλον προδιαγράφεται ζοφερό. Ο χρόνος περνάει αμείλικτα πάνω από τις κατασκευές που έχουν πληγεί από σεισμούς (και ορισμένες από πυρκαγιές), έχει μειωθεί δραματικά η στατική τους αντοχή και κάποια στιγμή θα καταλήξουν σωροί ερειπίων. Είτε γιατί δεν θα αντέξουν στην πίεση του χρόνου και της φθοράς, είτε γιατί θα έρθει μια άλλη νομοθεσία της ισοπέδωσης που θα επιτρέψει με διάφορα προσχήματα τις κατεδαφίσεις.

Με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα κανένας ιδιοκτήτης δεν είναι σε θέση να προχωρήσει στην ανακατασκευή διατηρητέου. Χρειάζονται μεγάλα χρηματικά ποσά και η ενδεχόμενη ανταποδοτικότητα της παρέμβασης, στην καλύτερη περίπτωση θα καλύπτει ένα ελάχιστο ποσοστό αυτών των ποσών. Ως εκ τούτου λύση (μερική ή ολική) μπορεί να δοθεί μόνον μέσα από ένα χρηματοδοτικό πρόγραμμα που θα μπορούσε να εξασφαλιστεί ενδεχομένως στο επόμενο κοινοτικό πλαίσιο στήριξης. Δεν πρόκειται να γίνει όμως τίποτε αν δεν αναληφθούν πρωτοβουλίες από τους δήμους στα όρια των οποίων υπάρχει αξιόλογος αριθμός διατηρητέων. Οι οποίοι θα πρέπει να μελετήσουν την υφιστάμενη κατάσταση και να επεξεργαστούν εναλλακτικά σενάρια για τις προβλέψεις ενός τέτοιου προγράμματος. Και ο Δήμος Καλαμάτας είναι από αυτούς που θα έπρεπε να πρωταγωνιστούν σε μια τέτοια προσπάθεια. Θα έπρεπε αλλά…

Ηλίας Μπιτσάνης

 

ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr