Η εκτίμηση αυτή αποτυπώνεται καθημερινά στις εικόνες της παραλιακής ζώνης που διανύει περίοδο ηρεμίας συγκεντρώνοντας την προτίμηση πολλών ντόπιων αλλά και επισκεπτών. Εικόνες μη ανταλλάξιμες, με χρώματα που παραπέμπουν σε κινηματογραφικές σκηνές φιλοτεχνημένες με φαντασία και τέχνη.
Από μόνη της η φύση αναδεικνύει μια άλλη δυνατότητα της πόλης, να προσελκύσει δηλαδή επισκέπτες που επιλέγουν ήρεμες ημέρες και τόπους για να περάσουν κάποιες στιγμές μακριά από το βουητό του καλοκαιριού. Η αξιοποίηση αυτής της δυνατότητας ασφαλώς είναι στο χέρι του δήμου και των άμεσα ενδιαφερομένων, που θα πρέπει να αποτινάξουν την αντίληψη η οποία θέλει τον δημόσιο χώρο για καλοκαιρινή εκμετάλλευση και... φθινοπωρινή εγκατάλειψη.
Δεν θα χρειαστεί να κάνει κάποιος ιδιαίτερο κόπο για να διαπιστώσει αν έτσι έχουν τα πράγματα, μια βόλτα αρκεί για να πείσει σχετικά με το πόσο εδραιωμένη είναι αυτή η αντίληψη. Αλλά και πόσο ενοχλητική είναι η εικόνα που αρχίζει να διαμορφώνεται την εποχή του "ξηλώματος". Πριν από λίγες ημέρες άρχισε σταδιακά η αποκαθήλωση αρκετών καλοκαιρινών καταστημάτων τα οποία ξέμειναν από πελάτες καθώς είναι εποχικής λειτουργίας. Κάποιοι ενοικιαστές δημόσιου χώρου φρόντισαν να απομακρύνουν τις πρόχειρες κατασκευές στις οποίες είχαν προχωρήσει, είτε γιατί αποφάσισαν ότι το εγχείρημα... δεν πήγε, είτε επειδή αντιλήφθηκαν ότι δεν είναι δυνατόν να εγκαταλείψουν στην ακτή κάθε είδους αντικείμενα. Δεν το έκαναν όλοι όμως - με αποτέλεσμα αντί να αποδεσμεύεται η φύση από τον καταναγκασμό των κατασκευών και των εγκαταστάσεων που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα, αυτές να εγκαταλείπονται εκεί σαν σε αποθήκη ή και χωματερή σε ορισμένες περιπτώσεις.
Δεν γνωρίζουμε αν η ενοικίαση του δημόσιου χώρου στην παραλιακή ζώνη γίνεται κάτω από προϋποθέσεις και όρους. Εκείνο το οποίο σίγουρα γνωρίζουμε είναι πως, αν οι δημοτικοί παράγοντες θέλουν να αποκτήσει "όνομα" η Καλαμάτα ως προορισμός επισκεπτών, θα πρέπει όχι μόνο να θέσουν προϋποθέσεις και όρους, αλλά και να τους τηρήσουν αυστηρά. Διαφορετικά η παραλιακή ζώνη θα καταλήξει μια πολυσύχναστη αρχικά περιοχή η οποία ταχέως θα χάσει την όποια γοητεία μπορεί να ασκήσει στον επισκέπτη.
Το κακό στην όλη ιστορία αρχίζει από το καλοκαίρι, στη διάρκεια του οποίου όχι μόνον δεν τηρείται η απόσταση που πρέπει να έχουν οι ομπρέλες και οι ξαπλώστρες από το κυμοθάλασσο, αλλά κοντεύουν να γίνουν… πλωτές σε πολλές περιπτώσεις. Και εννοείται πως κανένας δεν ελέγχει την τήρηση αυτών των δεσμεύσεων. Συνεχίζεται όμως το κακό, με την εικόνα εγκατάλειψης που δημιουργείται μετά τη λήξη της σεζόν αιχμής - μια εικόνα ασύμβατη με τους δεκάρικους περί "τουριστικής ανάπτυξης".
Ασφαλώς υπάρχουν και άνθρωποι που ενοχλούνται με την απαίτηση για απομάκρυνση κατασκευών και αντικειμένων που δεν είναι σε χρήση και τα οποία δίνουν την εντύπωση παραλίας-αποθήκης. Αυτή η απαίτηση όμως είναι συμβατή με το κοινό συμφέρον, και ως εκ τούτου ο δήμος θα πρέπει επιτέλους να βάλει και να εφαρμόσει κανόνες.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr
