Τετάρτη, 19 Αυγούστου 2015 15:31

Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις για τον περιφερειακό δρόμο

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Οπως προκύπτει από το ρεπορτάζ της «Ελευθερίας», η υπόθεση του περιφερειακού δρόμου της Καλαμάτας το επόμενο διάστημα θα πάρει τέλος. Είναι νωρίς να μιλάει κανείς για χρονοδιαγράμματα καθόσον η παροιμία με τη γριά, το χυλό και το γιαούρτι έχει γενική ισχύ.

Ομως εκείνο που θα ήθελα να επισημάνω είναι το γεγονός ότι σύμφωνα με το ρεπορτάζ, κατασκευαστικά αντιμετωπίζεται ένα πρόβλημα που είχε επισημανθεί εδώ και χρόνια και από την εφημερίδα καταβάλαμε πολλές προσπάθειες για να λυθεί. Είναι αυτό που έχει σχέση με τον πλήρη κόμβο στα Λέικα (κίνηση και από και προς την Καλαμάτα), ενώ η αρχική μελέτη για λόγους ανεξήγητους, προέβλεπε ημικόμβο (κίνηση μόνο από Καλαμάτα προς Λέικα). Με τον τρόπο αυτό γίνεται σημαντική αποσυμφόρηση της Λεΐκων, αλλά βεβαίως μεγαλώνει ο κυκλοφοριακός φόρτος της Αρτέμιδος. Το ερώτημα είναι, μετά την εξέλιξη αυτή, τι πρόκειται να γίνει με τον περιμετρικό του σχεδίου πόλης που περνάει από τη λαγκάδα και έχει μείνει ημιτελής.

Και αφού δρομολογείται η υπόθεση του περιμετρικού, ο δήμος οφείλει να σπεύσει έτσι ώστε να προετοιμαστεί για την καινούργια κατάσταση η οποία θα δημιουργηθεί στο σύστημα κυκλοφορίας της πόλης. Προσωπικά θεωρώ ότι από καιρό θα έπρεπε να έχουν εξεταστεί τα σενάρια με τις νέες ρυθμίσεις έτσι ώστε κατ' αρχήν να εντοπιστούν τα προβλήματα που προκύπτουν σε κάθε περίπτωση και να υπάρχει καλύτερη προετοιμασία για την τελική επιλογή. Ειλικρινά δεν κατανοώ για ποιο λόγο η δημοτική αρχή δεν αξιοποιεί το δικό της δυναμικό στο διερευνητικό στάδιο και επιλέγει να αναλώνει τη δραστηριότητά της σε ερασιτεχνικού χαρακτήρα κυκλοφοριακές ρυθμίσεις σε διάφορα σημεία της πόλης, οι οποίες πολύ πιθανόν να μην «κουμπώνουν» σε ενδεχόμενες λύσεις που θα προταθούν από μια μελέτη (την οποία από καιρό έχει υποσχεθεί να κάνει η δημοτική αρχή). Και θέλω να πιστεύω ότι αυτή τη φορά η υπόθεση θα αντιμετωπιστεί πολύ πιο σοβαρά και χωρίς μικροπολιτικά παιχνίδια καθώς είναι βέβαιο ότι οι βέλτιστες λύσεις δεν μπορεί παρά να έχουν και το ανάλογο πολιτικό κόστος. Η… συνεπαγωγή αυτή δεν είναι αυθαίρετη αλλά βασίζεται στο γεγονός ότι ανατρέπεται όλη η λογική με την οποία έχει αναπτυχθεί η εμπορική - επαγγελματική δραστηριότητα σε διάφορα σημεία της πόλης τα οποία θα επηρεαστούν άμεσα από τη ριζική ανατροπή των κυκλοφοριακών δεδομένων.

Ο όγκος της κίνησης με τον περιφερειακό δρόμο, είναι βέβαιο ότι θα πέσει στην Αρτέμιδος και το πρώτο ερώτημα είναι ποιο ρόλο θα παίξει αυτός ο δρόμος και αντιστοίχως η Νέδοντος. Με την υφιστάμενη κατάσταση ήδη ο κεντρικός αυτός δρόμος από την εποχή που η Νέα Είσοδος έφθασε μέχρι το Ασπρόχωμα και εντάθηκε η οικοδομική δραστηριότητα στη βόρεια πλευρά του πολεοδομικού συγκροτήματος, παρουσιάζει ανομοιόμορφη υπερφόρτωση διαφορετικές ώρες της ημέρας και σε διαφορετικά τμήματα. Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι αν με δεδομένη τη σημαντική αύξηση της κυκλοφοριακής πίεσης θα αντέξει ως δρόμος διπλής κατεύθυνσης ή θα δημιουργηθεί μια «νέα Αθηνών» κάθετη μάλιστα στην προηγούμενη. Σε συνάρτηση με αυτό βρίσκεται και η υπόθεση της Νέδοντος, καθώς μάλιστα υπάρχει και ο κόμβος της Σπάρτης που εν δυνάμει θα μπορεί να κατανέμει κίνηση όχι μόνο από την πλευρά της Δύσης (Αθήνα και ενδοχώρα), αλλά και από την πλευρά της Ανατολής (συνοικίες και Μάνη), καθώς στη βόρεια πλευρά της πόλης αναπτύσσεται σημαντική οικονομική δραστηριότητα η οποία θα αποτελεί πόλο έλξης κάτω από ορισμένες συνθήκες. Οσο περισσότερο καταγράφει κάποιος τα δεδομένα και τις πιθανότητες, τόσο περισσότερο πολύπλοκο γίνεται το θέμα και φυσικά αντιστοίχως επιτακτική η ανάγκη… κυκλοφοριακής σεναριογραφίας.

Και αυτό γιατί θα ήταν πιθανώς τραγικό να λειτουργήσει ο περιφερειακός και να μην υπάρχει καμία προετοιμασία για την «υποδοχή» της καινούργιας κατάστασης. Ασφαλώς οι «πολλοί άγνωστοι» στη λύση της πολύπλοκης εξίσωσης, την καθιστούν δύσκολη αλλά όχι αδύνατη. Αρκεί να υπάρχουν βασικές επιλογές και εναλλακτικές λύσεις που θα μπορούν να εφαρμοστούν με ταχύτητα εφόσον η θεωρία πέσει τόσο έξω στην… πράξη. Αυτό όμως προϋποθέτει ότι κάποιοι από το πολιτικό προσωπικό επιτέλους θα ασχοληθούν και θα κινητοποιήσουν το δυναμικό του δήμου για την προεργασία της υποδοχής. Αλλά και ότι οι δημοτικοί παράγοντες θα δουν το κυκλοφοριακό όχι απλώς ως μια υπόθεση (δύσκολης) τεχνικής διευθέτησης, αλλά ως μέρος ενός σχεδίου αναβάθμισης της ποιότητας ζωής στην πόλη. Η οποία δεν γίνεται ούτε με ευρωβόρες αναπλάσεις που κάνουν την πόλη θερμοκήπιο, ούτε με θέσεις ελεγχόμενης στάθμευσης για να γεμίζουν τα ταμεία του δήμου. Το «δίλημμα» στη συγκεκριμένη φάση είναι πολύ συγκεκριμένο: Η υπερφόρτωση της Αρτέμιδος και η διοχέτευση της κίνησης στο κέντρο μέσω της Νέδοντος, κινδυνεύει να δημιουργήσει ασφυξία σε μια κρίσιμη περιοχή και κυκλοφοριακό μπλακ άουτ. Ειδικά αν υλοποιηθεί το σχέδιο για στροφή από την Αριστομένους προς τη Βασ. Γεωργίου. Τελικά θα επιλεγεί ο δρόμος που έχει χαράξει πέρα από κάθε λογική λειτουργίας της πόλης η δημοτική αρχή ή θα επικρατήσουν νηφάλιες μελετητικές σκέψεις χωρίς παρεμβάσεις;

Χωρίς περιστροφές λοιπόν όταν ο δήμαρχος με διάφορους τρόπους διαμηνύει ότι η συγκεκριμένη είναι η τελευταία θητεία του στα δημοτικά πράγματα -για τη συνέχεια δεν γνωρίζουμε, εκείνο που διαπιστώνουμε όμως είναι ριζική ανατροπή του πολιτικού σκηνικού που προμηνύει πιθανές εκπλήξεις- οφείλει να πάρει και πρωτοβουλίες που εμπεριέχουν τον «κίνδυνο» του πολιτικού κόστους. Κατά πώς ο ίδιος αφήνει να εννοηθεί, μπορεί να κινηθεί περισσότερο ελεύθερα καθώς ολοκληρώνει τη θητεία του και τους βασικούς στόχους του. Είναι ευκαιρία λοιπόν για τον ίδιο να κάνει τη δική του υπέρβαση σε ένα από τα πλέον κρίσιμα ζητήματα της πόλης, αυτό του κυκλοφοριακού. Να το συνδυάσει με μέτρα τα οποία θα αλλάξουν την όψη της πυκνοδομημένης σε μια ευρεία περιφέρεια πόλης (αρχής γενομένης από την πεζοδρόμηση της Αριστομένους μέχρι την Βασ. Γεωργίου) αλλά και με μια άλλη προσέγγιση του συγκοινωνιακού. Ολες οι μελέτες μέχρι σήμερα αγνοούσαν το πρόβλημα της συγκοινωνίας. Επειδή όμως υπάρχει ανάγκη «φρέσκιας» ματιάς στη νέα κυκλοφοριακή μελέτη και χωρίς την παράμετρο «αστική συγκοινωνία» (όχι με την έννοια του… ΚΤΕΛ που την ταυτίζουν ορισμένοι αλλά οπωσδήποτε με αυτό μέσα) δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε, είναι η ώρα της μεγάλης τομής: της αναζήτησης δηλαδή ολοκληρωμένης απάντησης στο πρόβλημα της αστικής μετακίνησης και της υπεραστικής προσέγγισης στην πόλη. Να γράψω πάλι ότι η πόλη περιμένει πολλά από τους νέους επιστήμονες που θα πρέπει να κάνουν δική τους υπόθεση το μέλλον της πόλης και μπορούν να συμβάλουν σε έναν άλλο τρόπο αντιμετώπισης των πραγμάτων από τους δημοτικούς άρχοντες;

 

 

Τελευταία τροποποίηση στις Τετάρτη, 19 Αυγούστου 2015 15:15