Η εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ δημιουργεί νέα πολιτικά δεδομένα, τα οποία μένει να δούμε αν θα πάρουν μόνιμα χαρακτηριστικά. Οι ψηφοφόροι της Κεντροαριστεράς με την ψήφο τους εξέφρασαν το αίτημα για ανανέωση στον συγκεκριμένο χώρο και ζήτησαν υπέρβαση των παλιών διχασμών. Ο Νίκος Ανδρουλάκης επικράτησε με συντριπτικό ποσοστό απέναντι σε έναν πρώην πρωθυπουργό αλλά και κληρονόμο βαριού πολιτικού ονόματος: αυτό δεν είναι τυχαίο και όποιος το υποτιμά θα βρεθεί προ εκπλήξεως.
Η εκλογική νίκη Ανδρουλάκη οφείλεται σε μια ομάδα κατά βάση νέων ανθρώπων που δεν έχουν στο βιογραφικό τους κυβερνητικές ευθύνες και αμαρτίες από το παρελθόν. Είναι φανερό ότι οδηγεί στην αποστρατεία μια σειρά στελέχη που πρωταγωνιστούσαν από τη μεταπολίτευση στον συγκεκριμένο χώρο. Η αποστρατεία των παλαιών στελεχών αναμένεται να ολοκληρωθεί στις βουλευτικές εκλογές.
Σε τοπικό επίπεδο η επικράτηση Ανδρουλάκη δημιουργεί νέα δεδομένα τόσο στο βουλευτικό ψηφοδέλτιο όσο και στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Νέα πρόσωπα αναμένεται να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ κάποιοι άλλοι θα περάσουν οριστικά στο περιθώριο. Ειδικά στο χώρο της αυτοδιοίκησης, όσοι είδαν μια ευκαιρία και στήριξαν με πάθος την επιχειρούμενη αναπαλαίωση δύσκολα θα επανέλθουν – και σίγουρα όχι σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Είναι προφανές ότι όλα αυτά δεν θα γίνουν «αναίμακτα»∙ θα υπάρξουν συγκρούσεις σε προσκήνιο και παρασκήνιο. Έτσι συμβαίνει πάντα.
Η ανανέωση σε πρόσωπα και συμπεριφορές είναι το αίτημα αλλά και η βασική προϋπόθεση πολιτικής κυριαρχίας. Η νέα ηγεσία έχει την ευκαιρία να δώσει πολιτικό περιεχόμενο στο αίτημα για ανανέωση, όχι απλώς βγάζοντας 40ρηδες στο προσκήνιο, αλλά εκφράζοντας αυθεντικά τις αγωνίες και τα αιτήματα μιας γενιάς που καλείται να ζήσει σε χειρότερες συνθήκες απ’ ό,τι οι πατεράδες της. Είναι φανερό ότι η χώρα και η περιοχή χρειάζεται τη ματιά των νέων για να διαβάσει αυτά που έρχονται. Οι παλιοί θα πρέπει να κάνουν ένα βήμα πίσω. Εάν δεν το κάνουν από μόνοι τους, θα τους εξαναγκάσει ο λαός με την ψήφο του.
