Εννοείται ότι δεν χρειάζεται να είσαι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών για να καταλάβεις ότι οι μουντζούρες και τα συνθήματα δεν έχουν καμία σχέση ούτε με το γκράφιτι ούτε φυσικά με την ελευθερία έκφρασης ή την καλλιτεχνική δημιουργία. Οι μουντζούρες δεν εκφράζουν κάτι περισσότερο από την παρακμή της ελληνικής κοινωνίας που δεν μπορεί να διατηρήσει καθαρά τα δημόσια και ιδιωτικά της κτήρια.
Ειλικρινά δεν ξέρω αν οι αρχές, ακολουθώντας τα χνάρια του δημάρχου Καλαμάτας που δεν καταγγέλλει τους ανήλικους καταστροφείς του Πάρκου Σιδηροδρόμων, γνωρίζουν τους βάνδαλους που μουντζουρώνουν τους τοίχους της πόλης και δεν τους διώκουν επειδή είναι ανήλικοι. Γνωρίζω όμως ότι η εικόνα της πόλης γίνεται ολοένα και πιο θλιβερή, ενώ οι κάτοικοί της έχουν πλέον συνηθίσει την ασχήμια και δεν διαμαρτύρονται.
Βεβαίως δεν θα υποστηρίξω ότι η Καλαμάτα είναι η πιο βρόμικη πόλη της Ελλάδας. Ομως η Καλαμάτα δεν έχει ούτε τους πιο καθαρούς τοίχους στον κόσμο, ούτε τα πιο καλοδιατηρημένα πάρκα, και φυσικά δεν πρόκειται να τα αποκτήσει όσο η δημοτική αρχή συνεχίζει να θεωρεί θέματα ήσσονος σημασίας τις μουντζούρες και την καταστροφή της δημόσιας περιουσίας.
Τι μπορεί να γίνει για να αλλάξει η εικόνα της πόλης; Να ακολουθήσει η δημοτική αρχή Καλαμάτας το δρόμο που χάραξε πριν από 20 χρόνια ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης Ρούντολφ Τζουλιάνι με την πολιτική της μηδενικής ανοχής, καταφέροντας να μεταμορφώσει τη αμερικανική μητρόπολη από ασχημόπαπο σε κύκνο. Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με τη θεωρία των «σπασμένων τζαμιών», όταν ένα μικρό παιδί σπάσει το τζάμι ενός κτηρίου και οι αρχές αδιαφορήσουν, η απουσία του κράτους και της αυτοδιοίκησης θα εκληφθεί ως αδυναμία τήρησης του νόμου και στην περιοχή θα πολλαπλασιαστούν οι παράνομες ενέργειες.  
Σε κάθε περίπτωση, μη μου πείτε ότι ο Παναγιώτης Νίκας δεν είναι Ρούντολφ Τζουλιάνι, γιατί θα σας υπενθυμίσω ότι και η Καλαμάτα δεν είναι Νέα Υόρκη - και ότι αρκεί απλώς η βούληση των αρχόντων για να καθαρίσουν (και να παραμείνουν καθαροί) οι τοίχοι της πόλης.


Θανάσης Λαγός
Εmail: lathanasis@yahoo.gr