Η αντίθεση αυτή δεν αντικατοπτρίζει μόνο τη διαφορά δυναμικότητας των δύο χώρων (που έτσι κι αλλιώς είναι αδιαμφισβήτητη), αλλά κυρίως τη σύγκρουση του παλιού μοντέλου παραγωγής έργων υποδομής και των νέων μεθόδων που αξιοποιούν στο έπακρο τις νέες τεχνολογίες.
Συγκεκριμένα, από χθες κάνει το γύρο του κόσμου το βίντεο κατασκευής ενός νέου νοσοκομείου στην Ουχάν της Κίνας, που ξεκίνησε στις 24 Ιανουαρίου και ολοκληρώθηκε χθες. Σύμφωνα με τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, στην κατασκευή του νοσοκομείου εργάστηκαν 1.000 άτομα και το νοσηλευτικό ίδρυμα από σήμερα θα φιλοξενεί ασθενείς που νοσούν από τον κορονοϊό. Το νέο νοσοκομείο κατασκευάστηκε με προκάτ κτίσματα, σε μια έκταση που προοριζόταν να γίνει παραθεριστικό συγκρότημα για τους εργάτες της περιοχής.
Επιστρέφουμε στη... Μεσσηνία: Η κατασκευή του δρόμου Γαργαλιάνοι - Ρωμανού, μήκους 11 χιλιομέτρων, ξεκίνησε το 2006 και ολοκληρώθηκε το 2016. Η βελτίωση του δρόμου Σουληνάρι - Κορυφάσιο, μήκους 13 χιλιομέτρων, ξεκίνησε το 2013 και ολοκληρώθηκε το 2018 (ενώ ο διαγωνισμός για τις μελέτες του έργου είχαν διεξαχθεί το 2009). Η κατασκευή του τμήματος Τζάνε – Καλαμάκι, μήκους 7,3 χιλιομέτρων, ξεκίνησε το 2013 και ένας θεός ξέρει πότε θα ολοκληρωθεί, αφού σύμφωνα με πληροφορίες θα κηρυχθεί έκπτωτος ο εργολάβος, θα προκηρυχθεί νέος διαγωνισμός, και αν δεν βρεθούν κι άλλα αρχαία κάποια στιγμή θα παραδοθεί στην κυκλοφορία...
Ειλικρινά δεν θέλω να σκεφτώ πόσο μπορεί να διαρκέσει η μελέτη - κατασκευή του αυτοκινητόδρομου Λεύκτρο - Αρχαία Ολυμπία που πρόσφατα εξήγγειλε ο περιφερειάρχης Παναγιώτης Νίκας, ούτε σε ποιον αιώνα θα ολοκληρωνόταν μια απόπειρα χάραξης νέας κανονικής σιδηροδρομικής γραμμής στην Πελοπόννησο. Αν θυμάμαι όμως καλά, η συντήρηση της υπάρχουσας μετρικής γραμμής (γιατί για συντήρηση διατέθηκαν 80 εκατ. ευρώ και όχι για βελτίωση) διήρκεσε περίπου μια δεκαετία - και όταν ολοκληρώθηκε σταμάτησαν να κυκλοφορούν τα τρένα.
Θα κλείσω το άρθρο με ένα... φιλελεύθερο αφήγημα για να πικάρω δεξιούς κι αριστερούς: «Κάποτε ο Μίλτον Φρίντμαν είχε επισκεφτεί την Ινδία και ξεναγήθηκε σε κυβερνητικά έργα υποδομής. Παρατήρησε ότι αυτά υλοποιούνταν με κασμάδες και φτυάρια. Οταν ρώτησε γιατί δεν χρησιμοποιούν σύγχρονα σκαπτικά μηχανήματα, η απάντηση που έλαβε ήταν αποστομωτική: "Για να δημιουργούνται περισσότερες θέσεις εργασίας". Περισσότερο αποστομωτικό όμως ήταν το ερώτημα που τους έθεσε ο ίδιος: "Αν είναι έτσι, τότε γιατί δεν τους βάζετε να σκάβουν με κουτάλια;"».
Στην Ελλάδα μπορεί να μη σκάβουμε με κασμάδες, αλλά στο όνομα της διατήρησης των δεκάδων μικρομεσαίων κατασκευαστικών επιχειρήσεων κάποιοι τρώνε με χρυσά κουτάλια και οι υπόλοιποι ψάχνουμε δουλειά στο εξωτερικό.
Θανάσης Λαγός
Εmail: lathanasis@yahoo.gr
