Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία του ΙΝΣΕΤΕ, στην Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι διαθέσιμες 130.434 ταξιδιωτικές κλίνες, από τις οποίες το 50,23% είναι σε ακίνητα βραχυχρόνιας μίσθωσης, το 30,53% σε ξενοδοχεία, το 14,55% σε ενοικιαζόμενα δωμάτια και το 4,7% σε επαύλεις. Σε απόλυτους αριθμούς, στη Μεσσηνία είναι διαθέσιμες 23.592 κλίνες σε ακίνητα βραχυχρόνιας μίσθωσης (65.511 στην Πελοπόννησο και 939.167 στην Ελλάδα), 11.761 κλίνες σε ξενοδοχεία (39.823 στην Πελοπόννησο και 885.624 στην Ελλάδα), 5.662 κλίνες σε ενοικιαζόμενα δωμάτια (18.975 στην Πελοπόννησο και 435.039 στην Ελλάδα) και 2.453 σε επαύλεις (6.125 στην Πελοπόννησο και 90.190 στην Ελλάδα)».
Τα στοιχεία αυτά δημοσιεύτηκαν στην «Ε» το Δεκέμβριο του 2023, αλλά κανένας Μεσσήνιος δεν τόλμησε να σχολιάσει τη σημαντική συμβολή της βραχυχρόνιας μίσθωσης τόσο στην τουριστική ανάπτυξη όσο και γενικότερα στην οικονομία του νομού. Αντιθέτως στη Μεσσηνία, όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που ζητούν περιορισμό της βραχυχρόνιας μίσθωσης έχοντας πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού τους την πλήρη απαγόρευση της σύντομης ενοικίασης ακινήτων μέσω πλατφόρμας διαμοιρασμού.
Τι θα συμβεί στην ταξιδιωτική αγορά της Μεσσηνίας αν «αποσυρθούν» οι 23.592 κλίνες βραχυχρόνιας μίσθωσης; Αρκούν οι 11.761 ξενοδοχειακές κλίνες για την κάλυψη των αναγκών της ταξιδιωτικής κίνησης; Θα βρουν δωμάτιο στα ξενοδοχεία οι αλλοδαποί επισκέπτες, που θέλουν να έρθουν στη Μεσσηνία τον Ιούλιο και τον Αύγουστο ή θα αναζητήσουν άλλη περιοχή για τις διακοπές τους; Οι απαντήσεις στα ερωτήματα είναι αυτονόητες και θα έπρεπε να είχαν ήδη δοθεί από την πολιτική, οικονομική και πνευματική ηγεσία της Μεσσηνίας σε όσους ζητούν να… ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα για να πουλήσουν τα αυγά της κότας τους σε όσους ζητούν γάλα.
Δυστυχώς όμως η ηγεσία του νομού δεν τολμά εδώ και πολλά χρόνια να ψελλίσει ούτε τα αυτονόητα, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι χάρη στην αγορά της βραχυχρόνιας μίσθωσης κινούνται κάτι παραπάνω από ικανοποιητικά τόσο ο κλάδος της εστίασης όσο και ο κλάδος των κατασκευών. Όποιος παραδεχτεί όμως τη συνεισφορά της βραχυχρόνιας μίσθωσης στην τοπική οικονομία θα πρέπει στη συνέχεια να παραδεχθεί και τη συμβολή του τουρισμού στην έξοδο από τη μεγάλη ύφεση μετά τη χρεοκοπία του 2010.
Όμως τόσο οι πολιτικοί όσο και οι μεγάλοι επιχειρηματίες δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι η Ελλάδα σώθηκε χάρη στον ξενοδόχο της διπλανής πόρτας και όχι λόγω ενός επιδοτούμενου κεντρικού σχεδίου. Πολιτικοί και μεγάλοι επιχειρηματίες δεν θα παραδεχτούν ποτέ ότι ο πολίτης της διπλανής πόρτας δημιούργησε ένα εξαιρετικό τουριστικό προϊόν χωρίς επιδοτήσεις, ενισχύσεις και σεμινάρια. Αν οι πολιτικοί παραδεχτούν την επιτυχία του ξενοδόχου της διπλανής πόρτας, θα παραδεχτούν αυτομάτως και την αποτυχία της δικής τους οικονομικής πολιτικής, που δεν κατάφερε να δημιουργήσει κάτι αξιόλογο μετά από τρία ΚΠΣ και δύο ΕΣΠΑ.
Θανάσης Λαγός
Φωτογραφία EUROKINISSI/ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
