Τρίτη, 15 Δεκεμβρίου 2015 19:04

Οι συμβάσεις δεν είναι κουρελόχαρτα 

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(2 ψήφοι)

Η ψήφιση της νέας σύμβασης με τον “Μορέα” εκτός συγκλονιστικού απροόπτου ανοίγει το δρόμο για την κατασκευή του περιφερειακού της Καλαμάτας και του κλάδου Λεύκτρο - Σπάρτη. Παράλληλα βάζει τέλος στις ψευδαισθήσεις όσων δήλωναν και διαδήλωναν ζητώντας να καταργηθούν τα διόδια για να πληρώσει την κρίση… ο “Μορέας”.

Τελικώς οι μόνοι που θα πληρώσουν έως και 330 εκατομμύρια ευρώ είναι τα συνήθη υποζύγια που εξακολουθούν να πιστεύουν και να ψηφίζουν πολιτικούς που υπόσχονται τα πάντα και τελικώς δεν κάνουν τίποτα. 

Σε κάθε περίπτωση η αρχική σύμβαση του Ελληνικού Δημοσίου με τον “Μορέα” όπως και κάθε σύμβαση δεν είναι κουρελόχαρτο για να τηρεί η κάθε πλευρά όποιους όρους θέλει ή να την τροποποιεί όποτε θέλει. Δυστυχώς οι βουλευτές που την ψήφισαν το 2007 δεν έδωσαν καμία σημασία στους όρους της, με συνέπεια ο φορολογούμενος να κληθεί στη συνέχεια να πληρώσει δεκάδες εκατομμύρια ως αποζημίωση για τα ψιλά γράμματα που δεν διάβασαν οι βουλευτές. 

Τι δεν διάβασαν προσεκτικά οι βουλευτές; Οτι το Δημόσιο θα πληρώνει αποζημίωση για κάθε καθυστέρηση στο χρονοδιάγραμμα κατασκευής του αυτοκινητόδρομου. Και πού να ξέρουν για παράδειγμα οι βουλευτές ότι θα καθυστερήσουν οι απαλλοτριώσεις, θα ξαναρωτήσει ο καλόπιστος αναγνώστης. Οφειλαν να το γνωρίζουν γιατί η διαδικασία των απαλλοτριώσεων στην Ελλάδα ήταν και παραμένει χρονοβόρα. Επομένως οι βουλευτές που ψήφισαν τη σύμβαση το 2007 έπρεπε να ζητήσουν είτε τροποποίηση του χρονοδιαγράμματος κατασκευής του έργου είτε αλλαγή της διαδικασίας απαλλοτριώσεων των εκτάσεων που απαιτούνται για τα δημόσια έργα. Δεν έπραξαν ούτε το ένα ούτε το άλλο και γι' αυτό φέρουν τεράστια πολιτική ευθύνη για τα πρόστιμα που θα πληρώσει ο φορολογούμενος. 

Ευθύνη όμως δεν φέρουν μόνο οι βουλευτές. Φταίνε και οι δικαστές που καθυστερούν να εκδώσουν αποφάσεις για τις απαλλοτριώσεις των δημόσιων έργων, με συνέπεια να επιβαρύνεται ο φορολογούμενος με τεράστια ποσά. Οσο για τον “Μορέα”, δεν κάνει τίποτα περισσότερο από ό,τι κάνουν όλες οι επιχειρήσεις. Επιδιώκει το μέγιστο δυνατό κέρδος αδιαφορώντας για την ανακατανομή του εισοδήματος σε βάρος των ασθενέστερων. 

Το πάθημα έγινε μάθημα; Φυσικά και όχι. Οι φορολογούμενοι θα συνεχίσουν και στο μέλλον να πληρώνουν ακριβά τις “τρύπες” για τα έργα όσων βιάζονται να κόψουν κορδέλες σε γέφυρες και τούνελ. 

 

Θανάσης Λαγός

e-mail: lathanasis@yahoo.gr

Τελευταία τροποποίηση στις Τρίτη, 15 Δεκεμβρίου 2015 19:08