Οι επιλογές ηγεσιών, που έκανε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, σε δυο νευραλγικά υπουργεία, στο Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας, ενδεχομένως να σηματοδοτούν, ενδιαφέρουσες προσαρμογές, της Εθνική Στρατηγική της χώρας, που είναι η συνισταμένη της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής και χαράσσεται από τον πρωθυπουργό και το ΚΥΣΕΑ. Είναι οι ηγεσίες, που θα σηκώσουν το ειδικό βάρος του ελληνοτουρκικού διαλόγου, σε οποιαδήποτε μορφή και εκδοχή, θα διαπραγματευτούν την ενεργό συμμετοχή της χώρας μας στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, μέσω του ΝΑΤΟ φυσικά, αλλά και στην γεωενεργειακή αξιοποίηση της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Η Ελλάδα διεκδικεί ρόλο στην ασφαλή μεταφορά ενεργειακών προϊόντων, μέσω των θαλασσίων διαύλων της Μεσογείου, που εγγυούνται, οι ελληνικές Φρεγάτες και τα Ραφάλ.
Στο Υπουργείο εξωτερικών ο Κυρ. Μητσοτάκης, τοποθέτησε δυο εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα. Υπουργό τον καθηγητή Γιώργο Γεραπετρίτη, πρώην υπουργό Επικρατείας και υφυπουργό την πρέσβη Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, πρώην διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου του Πρωθυπουργού.
Οι Γ. Γεραπετρίτης και Α. Παπαδοπούλου, είναι ικανότατοι τεχνοκράτες, αλλά χωρίς ανάλογο πολιτικό βάρος, αφού δεν είναι εκλεγμένοι και δεν λογοδοτούν στους ψηφοφόρους τους, δεν είναι καν στελέχη της Ν.Δ.. Επομένως, είναι απόλυτα εξαρτώμενοι από τον Πρωθυπουργό, χωρίς δυνατότητα μεγάλων διπλωματικών πρωτοβουλιών ή παρεμβάσεων ή ακόμη δεσμεύσεων, όταν θα συνομιλούν με τους ομολόγους τους, είτε στο ΝΑΤΟ, είτε στην Ε.Ε. και κυρίως με αξιωματούχους της Τουρκίας. Ο Πρωθυπουργός, θα έχει την πλήρη ευθύνη της εξωτερικής πολιτικής, θα είναι οιονεί και επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, σε διαπραγματεύσεις μείζονος Εθνικής σημασίας.
Κάπως διαφορετική είναι η κατάσταση του Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Ο νέος Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας, έχει αποκτήσει διπλωματική εμπειρία, είναι πολιτικός με ειδικό πολιτικό βάρος (στον Β3΄ Νότιο Τομέα Αθηνών, πρώτος σε σταυρούς είναι Νίκος Δένδιας με 92.976 και είναι ο πρώτος των πρώτων πανελλαδικά στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων) και ασφαλώς, δεν θα επωμισθεί ο πολιτικό κόστος, από ενδεχόμενες λανθασμένες επιλογές στα Εθνικά θέματα, στα ελληνοτουρκικά, στο ΝΑΤΟ, στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Ο Ν. Δένδιας, είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την ηγεσία της Ν.Δ., στην περίπτωση που ο Κυρ. Μητσοτάκης, θελήσει να αποδράσει από τις βαριές Κυβερνητικές ευθύνες.
Ο πολιτικός προϊστάμενος των Ενόπλων Δυνάμεων, μαζί με την φυσική ηγεσία του Στρατεύματος, θα πρέπει να συντονίσουν ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Όπως είναι η στρατιωτική διπλωματία, η διπλωματία των εξοπλισμών, ο προγραμματισμός και η αγορά σύγχρονων οπλικών συστημάτων , αλλά και η διαρκής συντήρηση των παλαιότερων. Είναι ακόμη, η άρτια στρατιωτική εκπαίδευση του στρατιωτικού προσωπικού, και των νέων των υπόχρεων στρατιωτικής θητείας, ώστε, η απάντηση , σε κάθε επιβουλή, σε κάθε ένοπλη απειλή κατά της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, των εθνικών συνόρων σε ξηρά, θάλασσα και αέρα, να είναι άμεση και καταλυτική.
Ισχυρές ένοπλες δυνάμεις , αποτελούν αποτρεπτικό ανάχωμα, σε κάθε επεκτατική και αναθεωρητική πολιτική. Είναι το υπόβαθρο, για την διπλωματική ευελιξία και αξιοπιστία και αδιαμφισβήτητη συνιστώσα, που προσδιορίζει το διεθνές κύρος της χώρας μας.
Στην Ημερήσια Διαταγή του ο ΥΕΘΑ Νίκος Δένδιας επισημαίνει: «Δεν είναι ανεκτή καμιά διολίσθηση σε οτιδήποτε αφορά στην εθνική μας κυριαρχία, την εδαφική ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της χώρας».
Η επιχειρησιακή αποτελεσματικότερα των Ε.Δ., συνδέεται με τις συμμαχικές υποχρεώσεις της χώρας, ειδικά μάλιστα, σε αυτή τη «ταραγμένη» εποχή, όπου είναι σε εξέλιξη στρατιωτικές συγκρούσεις σε διάφορες περιοχές , στον ευρύτερο γεωγραφικό μας χώρο, με πρώτο τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, με την ενεργό ανάμειξη του ΝΑΤΟ και της χώρας μας, μια πολυεπίπεδη πολιτικοστρατιωτική κρίση, που εξελίσσεται επικίνδυνα.
Η χώρα μας, τα τελευταία χρόνια έχει δεσμεύσει και θα δαπανήσει περισσότερα από 13 δις ευρώ για εξοπλισμούς. Έχει καταστεί μία υπολογίσιμη δύναμη στην Ν.Α Μεσόγειο και έχει αποκαταστήσει σχέσεις ισορροπίας ισχύος στο Αιγαίο.
Έχει επίσης συνάψει ισχυρές αμυντικές συμφωνίες, άρα και διμερείς ή πολυμερείς συμμαχίες με χώρες όπως είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, η Γαλλία, η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ενώ έχει υπογράψει αναβαθμισμένη αμυντική συνεργασία με τις ΗΠΑ.
Ειδικότερα, στις προτεραιότητες του ΥΕΘΑ Ν. Δένδια είναι:
Η ολοκλήρωση των μεγάλων εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Όπως τα γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη Rafale ( 24), η αναβάθμιση των αμερικανικών F-16 Viper (83), η ναυπήγηση 4 φρεγάτων μπελαρά και η έναρξη ουσιαστικών διαπραγματεύσεων, για την προμήθεια 24 αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών 5ης γενιάς των F-35 Στέλθ.
Το πρόγραμμα ενίσχυσης της συνδρομής των Ενόπλων Δυνάμεων και της αποτελεσματικότητας τους, στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών (σεισμοί, πλημμύρες, πυρκαγιές, διασώσεις ατόμων που η ζωή τους είναι σε κίνδυνο και Αεροδιακομιδές ασθενών ). «Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις θα συνεχίσουν την αδιάκοπη κοινωνική τους προσφορά» δήλωσε ο Ν. Δένδιας.
Το μεγάλο στοίχημα θα είναι η Εθνική Αμυντική Βιομηχανία, ώστε, όχι μόνο να καταστεί βιώσιμη και να καλύπτει τις ανάγκες των Ε.Δ., αλλά και να συμμετέχει σε διεθνείς συμπαραγωγές.
Εν κατακλείδι, ο Νίκος Δένδιας για τα ελληνοτουρκικά, αφήνει πίσω του την «ήπια ισχύ» της διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών και αναλαμβάνει, τη διαχείριση της «σκληρής ισχύος», που εκφράζεται μέσα από τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας.
