Τα όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι πραγματικά πρωτόγνωρα. Και άλλα κόμματα είχαν εσωκομματικές κρίσεις και συγκρούσεις πριν και μετά τις εκλογές για νέα ηγεσία, αλλά κανένα δεν έφτασε στο σημείο της απόλυτης απαξίωσης, όπως συμβαίνει τώρα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ δεν μιλάμε πλέον για σύγκρουση μέχρις εσχάτων όπως έγινε, για παράδειγμα, στο ΠΑΣΟΚ στη μάχη των ομάδων Παπανδρέου - Βενιζέλου, αλλά για φαινόμενα αποσύνθεσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί πλέον τον οίκτο των αντιπάλων του.
Η ταχύτητα με την οποία αποσυντίθεται ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν με την οποία έφτασε από το 3% στην εξουσία. Τα όσα συμβαίνουν σήμερα είναι αποτέλεσμα ακριβώς αυτής της διαδικασίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ καβάλησε το κύμα του αντιμνημονίου με την υπόσχεση ότι δεν χρωστάμε, δεν πληρώνουμε και κάποιος θα δίνει λεφτά για να ζούμε όπως μας αξίζει. Η αλήθεια είναι ότι όλοι μας θεωρούμε ότι αξίζουμε περισσότερο και άρα κάποιοι μας αδικούν. Η αδικία είναι συναίσθημα που δημιουργεί θυμό και καθορίζει πολιτικές συμπεριφορές, δεν καταλήγει όμως σε βιώσιμη πολιτική πρόταση.
Η σύγκρουση του ΣΥΡΙΖΑ με την πραγματικότητα, μετά από ένα δημοψήφισμα τραυματικό για την κοινωνία και τους πολίτες, σφράγισε τη μετέπειτα εξέλιξή του και οδήγησε στο σημερινό διαλυτικό αδιέξοδο. Η τυχοδιωκτική πολιτική λογική, που γιγαντώθηκε την περίοδο του αντιμνημονίου με δολοφονία χαρακτήρων από το «σκοτεινό Διαδίκτυο» των στρατευμένων τρολ μέσα από αφορισμούς και τοξικότητα, οδήγησε στην κατάληψη της εξουσίας αλλά σήμερα στρέφεται ενάντια στους εμπνευστές της. Δεν αρκεί τα κόμματα να καταγγέλλουν και να ελεεινολογούν, πρέπει να προτείνουν βιώσιμες λύσεις μέσα σε ένα συγκεκριμένο οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο.
Η συμμετοχή στο δυτικό κόσμο και πολιτισμό δεν είναι αλά καρτ και αυτό δεν είναι κατανοητό για ένα μεγάλο μέρος πολιτών, οι οποίοι ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν που εδράζεται στις ανεκπλήρωτες φαντασιώσεις του εμφυλίου πολέμου. Δεν μπορείς να διεκδικείς καλύτερα αγαθά του καπιταλιστικού κόσμου και να θεωρείς ότι θα τα κατακτήσεις βγαίνοντας έξω από αυτόν. Η σύγκρουση με τις αυταπάτες ήταν οδυνηρή για μεγάλο μέρος των πολιτών που στράφηκε στον ΣΥΡΙΖΑ. Απογοητεύτηκαν αυτοί που θεωρούσαν ότι θα πάρουν τη ρεβάνς του εμφυλίου πολέμου αλλά και όσοι πίστευαν ότι θα πιάσει η κομπίνα και ο εκβιασμός και θα πάρουμε αυτό που θέλουμε μένοντας στο ευρώ. Όπως ήταν λογικό δεν συνέβη τίποτα από τα δύο και κατέρρευσαν τα πάντα με πάταγο.
Η επικράτηση Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται στο γεγονός ότι κάποιοι θεώρησαν ότι αρκεί ένα ωραίο χαμόγελο και ο διαφορετικός σεξουαλικός προσανατολισμός για να γίνει η διαφορά. Αποδείχθηκε, πολύ γρήγορα, ότι αυτά μπορεί να επαρκούν για επικράτηση σε τηλεπαιχνίδι αλλά όχι στην πολιτική. Η κατάληψη εκ νέου της εξουσίας με όρους τηλεοπτικού πρωινάδικου με lifestyle στο προσκήνιο και δολοφονίες χαρακτήρων από το «σκοτεινό Διαδίκτυο» απέτυχε παταγωδώς σε σύντομο χρονικό διάστημα επιταχύνοντας τις εξελίξεις διάλυσης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όπως τον γνωρίσαμε είναι πλέον φανερό ότι τελειώνει. Στην πολιτική δεν υπάρχουν κενά και είναι βέβαιο ότι στο χώρο της Κεντροαριστεράς αργά ή γρήγορα θα αναδειχθεί νέα ηγετική δύναμη. Οι ευρωεκλογές θα κρίνουν το ποιος θα είναι αυτός, με το ΠΑΣΟΚ στην παρούσα φάση -και μετά τα αποτελέσματα της δεύτερης Κυριακής των δημοτικών εκλογών- να μοιάζει φαβορί.
Το πόσο γρήγορα θα ανακάμψει το ΠΑΣΟΚ και αν θα καταφέρει να δημιουργήσει δυναμική που να του δίνει τη δυνατότητα να κοντράρει στα ίσα τη Ν.Δ. θα κριθεί από τις κινήσεις που θα κάνει η ηγεσία του, σε προσκήνιο και παρασκήνιο, τους επόμενους μήνες. Το ΠΑΣΟΚ είναι αποκλεισμένο από τα κυρίαρχα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και η παρουσία του στα social media είναι ανύπαρκτη. Αν αυτό δεν βελτιωθεί δύσκολα θα καταφέρει να αποκτήσει δυναμική που θα το καθιστούν εναλλακτική πρόταση εξουσίας.
Η επανάκαμψη του μεταπολιτευτικού διπόλου ΝΔ - ΠΑΣΟΚ είναι επιστροφή στην πολιτική κανονικότητα. Δύο κόμματα που πιστεύουν στην ευρωπαϊκή και δυτική πορεία της χώρας εναλλάσσονται στην εξουσία. Ισορροπία σε όλα τα επίπεδα, που παρά τα προβλήματα και τις αστοχίες είχε πετύχει τα καλύτερα στην ιστορία της χώρας επιτεύγματα, σε κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό επίπεδο.
Η Ελλάδα ανήκει στο δυτικό κόσμο και η ύπαρξη κομμάτων και πολιτικών προσώπων που αντιλαμβάνονται το πού είμαστε και τι μπορούμε να επιτύχουμε μέσα σε αυτό το πλαίσιο, είναι κρίσιμο στοιχείο ισορροπίας. Η εναλλαγή στην εξουσία χωρίς να κινδυνεύει η θέση της χώρας αποτελεί οξυγόνο και είναι απολύτως απαραίτητη. Οι παντοκρατορίες οδηγούν σε ολοκληρωτισμούς που δεν ανήκουν στη δυτική κουλτούρα και δεν παράγουν το διάλογο και τη δημοκρατία. Η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ πέρα από πρόσωπα και επιλογές φαίνεται πως είναι το αναγκαίο βήμα επιστροφής της χώρας στην κανονικότητα.
panagopg@gmail.com
