Προχθές το απόγευμα έφτασε μήνυμα από ένα φίλο για το πρόβλημα που τον απασχολεί. Αυτό που διαπιστώνει είναι η έλλειψη σεβασμού για τους ανθρώπους με κινητικά και άλλα προβλήματα, οι οποίοι χαρακτηρίζονται άτομα με ειδικές ανάγκες. Στην περιοχή γύρω από την κεντρική πλατεία υπάρχουν 4 θέσεις οι οποίες έχουν δεσμευτεί γι’ αυτά τα άτομα: από μία στο Πνευματικό Κέντρο, στην Αριστομένους μπροστά σε πιάτσα ταξί, στον ίδιο δρόμο μετά τα φανάρια και ψηλά στη Σιδηροδρομικού Σταθμού. Η διασπορά έχει γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να εξυπηρετούνται διάφορες ανάγκες, αλλά κάτι τέτοιο τις περισσότερες φορές δεν συμβαίνει.
Μια άδεια θέση στάθμευσης, συνδυαζόμενη με απουσία... ευαισθησίας και κυκλοφοριακής αγωγής, καταλαμβάνεται πολύ γρήγορα. Ορισμένοι μάλιστα έχουν αναπτύξει τη δική τους θεωρία - σύμφωνα με την οποία "αν δεν την καταλάβω εγώ θα την καταλάβει ο επόμενος" και δίνουν άλλοθι στον εαυτό τους. Αυτό στην πράξη ισοδυναμεί με ενέργεια κοινωνικού αποκλεισμού των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες, οι οποίοι θέλουν να ζήσουν όπως όλοι οι υπόλοιποι. Να δουν κόσμο, να βγουν για ψώνια, να ακούσουν μουσική, να πιουν καφέ και τσίπουρα, να χαρούν την καθημερινότητα της πόλης.
Δυστυχώς όμως υπάρχουν άνθρωποι που αδιαφορούν για όλα αυτά και εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να κάνουν οι ίδιοι τη δουλειάς τους και οι υπόλοιποι "να πάνε να πνιγούν". Αυτή η επιθετική συμπεριφορά δεν εκδηλώνεται βεβαίως μόνον σε βάρος των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες, αλλά στο σημερινό σημείωμα αυτό είναι που μας ενδιαφέρει.
Φυσικά δεν μπορούμε να περιμένουμε τη "θεία φώτιση" για να αλλάξουν μυαλά όλοι εκείνοι που συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, όσο η κοινωνία λειτουργεί με εγωιστικό τρόπο και αγνοεί τις έννοιες του σεβασμού και της αλληλεγγύης.
Ως εκ τούτου, ο Δήμος Καλαμάτας οφείλει να φροντίσει έτσι ώστε να εφαρμόζεται με απόλυτη αυστηρότητα η ρύθμιση για τη στάθμευση των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Τα πράγματα είναι απλά: Κατσαβίδι, πινακίδες, στέρηση διπλώματος. Ας βρουν τρόπο να γίνεται αυτό νομίμως, ας το διαλαλήσουν μερικές ημέρες για να μην... αιφνιδιαστούν οι παραβάτες και ας προχωρήσουν.
Σκληρά αυτά τα μέτρα, αλλά πολύ σκληρότερη η δοκιμασία στην οποία υποβάλλονται οι άνθρωποι με αναπηρία όταν χρειάζεται να κάνουν γύρους στην πλατεία μήπως βρουν κάποια δική τους θέση άδεια ή έστω σε άλλο σημείο από το οποίο να έχουν πρόσβαση εκεί που θέλουν να φτάσουν. Στη δεύτερη περίπτωση έχουν να αντιμετωπίσουν κι ένα πρόβλημα που απασχολεί ακόμη περισσότερους ανθρώπους: Σε πολλά σημεία της πόλης (ακόμη και στο κέντρο) δεν υπάρχουν ράμπες, αλλά και εκεί που υπάρχουν πολλές φορές (ίσως τις περισσότερες) αυτές κλείνουν από παρκαρισμένα οχήματα. Οι παρεμβάσεις του δήμου δείχνουν να έχουν… διακοσμητικό χαρακτήρα όταν οι άνθρωποι δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις διαβάσεις. Και το απίστευτο της υπόθεσης, όπως μας είπαν, είναι κάποιες νέες παρεμβάσεις στις οποίες δεν κατασκευάζονται ράμπες, επειδή η μελέτη είναι παλιά και… δεν τις προβλέπει!
Ο δήμος είναι υποχρεωμένος να προστατεύσει το δικαίωμα των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες, εξαντλώντας όλη του την αυστηρότητα. Και πρέπει να το κάνει κατά προτεραιότητα όσον αφορά τον έλεγχο της στάθμευσης στην πόλη.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr