Στην απέναντι όχθη η αντιπολίτευση, και κυρίως η Νέα Δημοκρατία, εκτιμά ότι η φοροεπιδρομή θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε μείωση των δημόσιων εσόδων, καθώς έχει εξαντληθεί η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών και των επιχειρήσεων, με συνέπεια να επιταχυνθούν οι πολιτικές εξελίξεις που θα οδηγήσουν στην πτώση της κυβέρνησης. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση γνωρίζουν όμως ότι για να μπει η ελληνική οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης, με ρυθμούς που θα ανατρέψουν το κύμα δυσαρέσκειας, χρειάζεται να γίνουν τόσο πολλές και μεγάλες επενδύσεις, όσες δεν έγιναν ούτε την εποχή των παχιών αγελάδων.
Ποιος όμως θα ρισκάρει τα χρήματά του επενδύοντας σε μια οικονομία που απειλεί να επιβάλλει συνεχώς μεγαλύτερους φόρους για να μη μειώσει τις κρατικές δαπάνες; Η απάντηση είναι απλή και αυτονόητη: Σε μια οικονομία με μεγάλους φορολογικούς συντελεστές θα επενδύσουν μόνο όσοι θέλουν να ξεπλύνουν χρήμα ή όσοι δεν μπορούν να επενδύσουν σε άλλες οικονομίες λόγω εμπάργκο, απαγορεύσεων κ.λπ.
Εξυπακούεται ότι οι επενδυτές μαύρου χρήματος προτιμούν να κάνουν μπίζνες σε διεφθαρμένες χώρες με θολό θεσμικό πλαίσιο και πως θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους ώστε να μην αλλάξουν οι συνθήκες που επιτρέπουν το ξέπλυμα. Ετσι δεν αποκλείεται να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη προκειμένου να κρατήσουν μακριά από την εξουσία όσους θέλουν να θέσουν κανόνες στη οικονομική ζωή ή όσους θέλουν να μετατρέψουν τη βαλκανική Ελλάδα σε κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Ετσι κι αλλιώς το μαύρο χρήμα ξοδεύεται με μεγαλύτερη ευκολία από το νόμιμο, αφού δημιουργήθηκε άκοπα και συνήθως αφορολόγητα.
Σε αντίθεση με τους ιδιοκτήτες μαύρου χρήματος, κανένας κεφαλαιούχος δεν πρόκειται να επενδύσει σε μια οικονομία με υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, με θολό θεσμικό πλαίσιο που αλλάζει κάθε φορά που αλλάζει ο υπουργός, με δικαστήρια που εκδικάζουν υποθέσεις μετά από 2-3 χρόνια στην καλύτερη περίπτωση, και με κυβερνήσεις που πέφτουν επειδή δεν τολμούν να εκσυγχρονίσουν την οικονομία. Βεβαίως πάντα θα υπάρχουν και εξαιρέσεις στον κανόνα, όπως π.χ. ο αείμνηστος καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος που έβαλε σκοπό της ζωής του να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία προκειμένου να δημιουργήσει την Costa Navarino. Οι περισσότεροι επιχειρηματίες όμως δεν πρόκειται να ξοδέψουν χρήμα και χρόνο για να ταΐσουν το αχόρταγο ελληνικό κράτος - ειδικά αν ξέρουν ότι πολεμώντας την ελληνική γραφειοκρατία μπορεί να κερδίσουν κάποιες μάχες, αλλά ποτέ τον πόλεμο.
Υπό αυτές τις συνθήκες ο νέος αναπτυξιακός νόμος δεν έχει να προσφέρει στην πραγματική οικονομία τίποτα περισσότερο από όσα πρόσφεραν οι προηγούμενοι αναπτυξιακοί νόμοι, με τους οποίους δημιουργήθηκαν εκατοντάδες θνησιγενείς επιχειρήσεις που επιβιώνουν με επιδοτήσεις, ρυθμίσεις και διαγραφές οφειλών. Οι θνησιγενείς αυτές επιχειρήσεις, που συνεχίζουν να λειτουργούν με τα χρήματα των αναπτυξιακών νόμων και των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, εμποδίζουν περαιτέρω την είσοδο νέων και υγιών επιχειρήσεων στην αγορά, κι έτσι διαιωνίζεται το κρατικοδίαιτο οικονομικό μοντέλο που η ελληνική Αριστερά καταγγέλλει ως... φιλελεύθερο.
Βεβαίως ο νέος αναπτυξιακός νόμος, επειδή δεν υπάρχουν χρήματα, δίνει κυρίως φορολογικά κίνητρα στις επιχειρήσεις, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να δώσει την ώθηση που απαιτείται για να βγει η ελληνική οικονομία από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης. Η ελληνική οικονομία στη σημερινή παγκόσμια συγκυρία θα βγει από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης μόνο όταν πολίτες, πολιτικοί και επιχειρηματίες κατανοήσουν ότι το κρατικοδίαιτο μετεμφυλιακό μοντέλο παραγωγής χρεοκόπησε πλήρως και οριστικώς, κι ότι προκειμένου να παραχθεί νέος πλούτος απαιτείται να δημιουργηθούν ανταγωνιστικές επιχειρήσεις.
Ακόμα μάλιστα και αν αλλάξει ο παγκόσμιος συσχετισμός δυνάμεων, και επικρατήσουν οι πολιτικές δυνάμεις που ζητούν περιορισμό του ελεύθερου εμπορίου και αύξηση των προστατευτικών μέτρων, η ελληνική οικονομία και πάλι θα χρειαστεί να δημιουργήσει ανταγωνιστικές επιχειρήσεις, οι οποίες εκτός όλων των άλλων θα πρέπει να ξεπεράσουν και τα εμπόδια που θα θέτουν οι κυβερνήσεις με στόχο να προστατεύσουν τα εθνικά τους προϊόντα.
Σε κάθε περίπτωση, αν δεν υπάρξει ένα επενδυτικό τσουνάμι, ανεξάρτητα από το ποιος θα κυβερνά η ελληνική οικονομία θα βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα - και στην καλύτερη περίπτωση τα εισοδήματα θα μειώνονται αργά αλλά σταθερά... ενώ το χειρότερο σενάριο ούτε καν να το σκεφτούμε δεν είναι δυνατόν.
Θανάσης Λαγός
e-mail: lathanasis@yahoo.gr
