Σαφής στροφή προς τη Δεξιά παρατηρήθηκε μετά τα αποτελέσματα των εκλογών της 25ης Ιουνίου, με διόλου αμελητέα μερίδα του εκλογικού σώματος να στρέφεται προς την Ακροδεξιά, είτε αυτό εκφράστηκε με κόμματα που μπήκαν στη Βουλή είτε όχι.
Πληγωμένος ξεκάθαρα βγαίνει ο χώρος της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς συνολικά, καθώς σκεπάστηκε αυτή τη φορά από ένα… σύννεφο συντηρητικοποίησης της ελληνικής κοινωνίας -τάση που παρατηρείται όλο και περισσότερο σε πολλές χώρες της Ευρώπης.
Μετά τη λήξη της πρόσφατης εκλογικής διαδικασίας, επόμενος κάβος οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου, εκεί που θέλοντας και μη τα κόμματα δεν παραλείπουν να κατεβάσουν είτε επίσημους είτε υποψηφίους υπό τη σκέπη τους.
Με δεδομένη την άνετη επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας στις εθνικές εκλογές του 2023 αλλά και τη γενικότερη εικόνα των “γαλάζιων” δήμων και περιφερειών ανά τη χώρα, το κυβερνών κόμμα φαντάζει ως το μεγάλο φαβορί για να κερδίσει τις περισσότερες μάχες και στην αυτοδιοίκηση.
Από την άλλη ο βαθιά πληγωμένος ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ με το αναπτερωμένο ηθικό θα επιχειρήσουν μέσω της αυτοδιοίκησης να βάλουν σιγά-σιγά θεμέλια για ανάκαμψη, με ορίζοντα τις ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024. Πόσο εύκολο είναι όμως να υλοποιηθεί κάτι τέτοιο, με δεδομένο ότι το κλίμα ανάμεσα σε αυτά τα δύο κόμματα γίνεται όλο και χειρότερο; Εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση το μόνο που θα καταφέρουν είναι στις προσεχείς εκλογές να κερδίσουν ελάχιστο αριθμό δήμων και ξεκάθαρα ούτε μία Περιφέρεια.
Φαντάζει μονόδρομος λοιπόν να πέσουν γρήγορα οι τόνοι και να ανοίξει προγραμματικός διάλογος συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ με πρώτη… στάση τις αυτοδιοικητικές εκλογές, και από εκεί και πέρα όπου βγάλει...