Τι θα γίνει όμως με όλο αυτό το χάλι που έχει αφήσει πίσω της η ασύδοτη εναπόθεση απορριμμάτων σε διάφορες χωματερές, είτε οργανωμένες, είτε αυτοσχέδιες; Θα πρέπει να ελπίζουμε ότι σύντομα έρχεται το τέλος τους και ότι οδεύουμε προς την έστω και σταδιακή αποκατάστασή τους; Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Οι καθυστερήσεις στην εφαρμογή της οριστικής λύσης, αλλά και χάριν... ευκολίας όχι μόνο δεν αποτελεί παρελθόν, αλλά συντηρείται μία κατάσταση, όπου οι δήμοι επικαλούμενοι διάφορα τεχνάσματα και δικαιολογίες εξακολουθούν να κάνουν από μερική έως και πλήρη χρήση των παλιών τους χωματερών, ενώ υπάρχουν φυσικά και τρανταχτά παραδείγματα, όπως αυτό στη γειτονική Αρχαία Ολυμπία, όπου ο δήμαρχος συνελήφθη επ' αυτοφώρω σε χώρο παράνομης ταφής απορριμμάτων. 

Πρόκειται για θεμελιώδες θέμα το οποίο σχετίζεται με μία σειρά άλλων πραγμάτων, όπως η δημόσια υγεία, η προστασία του περιβάλλοντος, ακόμα και η τουριστική ανάπτυξη των περιοχών. Ο,τι κι αν λέμε κι αν γράφουμε και όσο και να διαφημίζουμε την Πελοπόννησο σε διεθνές επίπεδο, αν δεν λυθούν άμεσα τέτοια θέματα, δεν υπάρχει καμία ελπίδα. Πώς δηλαδή να διαφημίσεις την περιοχή όταν αργά ή γρήγορα θα γίνει γνωστό ότι πιθανόν ο υδροφόρος ορίζοντας μολύνεται εδώ και χρόνια από την ανεξέλεγκτη ταφή απορριμμάτων στο περιβάλλον; Οσα πρόστιμα κι αν βάλει η Ευρωπαϊκή Ενωση αν δεν υπάρξει πραγματική πολιτική βούληση κι αν δεν υπάρξει καταλογισμός ακόμα και ποινικών ευθυνών στους διαχρονικά υπαίτιους, τότε θα περάσουν τα χρόνια κι ακόμα θα υπάρχει περιθώριο για ανάλογα άρθρα με αποδέκτη τον... βρόντο!