Αφού... διασκεδάσαμε τις 2-3 πρώτες ημέρες με τα νέα δεδομένα διακωμωδώντας πόσος ΦΠΑ αντιστοιχεί στο σκέτο σουβλάκι ή στο σουβλάκι με αλάτι ή με πιπεριές και άλλα τέτοια, ήρθε η ώρα ως καταναλωτές να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα.

Προσπαθώντας λοιπόν να δούμε ποιες αλλαγές έφεραν στις τιμές οι νέοι φορολογικοί συντελεστές, εύκολα διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν οι εξής περιπτώσεις. Πρώτον οι επιχειρήσεις που παρά τις δυσκολίες απορρόφησαν την αύξηση και διατήρησαν τις τιμές τους σταθερές. Επίσης οι επιχειρήσεις που εφάρμοσαν κατά γράμμα τις αυξήσεις με αποτέλεσμα να υπάρχουν οι νόμιμες ανατιμήσεις. Εχουμε όμως και τις επιχειρήσεις που αποφάσισαν για μία ακόμα φορά να αντιμετωπίσουν τους καταναλωτές ως κορόιδα και οι οποίες μετέβαλλαν (προς τα πάνω φυσικά) αλλοπρόσαλλα τις τιμές τους ακόμα και σε προϊόντα που δεν υπέστησαν κάποια αύξηση στον ΦΠΑ. Και τέλος αυτούς που φρόντισαν εν αναμονή των αλλαγών να αυξήσουν τις τιμές, ώστε να μπορούν από την προηγούμενη Δευτέρα να... κοκορεύονται ότι τις διατήρησαν σταθερές.

Από όλα λοιπόν έχει ο μπαξές και ο καταναλωτής είναι πλέον αυτός που έχει το λόγο να επιβραβεύσει ή να τιμωρήσει τις εμπορικές επιχειρήσεις ανάλογα με τη στάση που κράτησαν στο θέμα της αύξησης του ΦΠΑ. Προφανώς και δεν είναι κατακριτέα κάθε αύξηση, ιδιαίτερα εάν αυτή συνάδει πλήρως με τις αντίστοιχες αυξήσεις των φορολογικών συντελεστών. Εδώ και μέρες όμως πολλοί έχουν να διηγηθούν τις δικές τους εμπειρίες από καταστήματα που έκαναν αδικαιολόγητες ανατιμήσεις, λες και ο ΦΠΑ αντί για 23% πήγε στο... 53%.

Κομβικός σε όλο αυτό το σκηνικό ο ρόλος του κράτους, το οποίο εάν είχε φροντίσει διαχρονικά να έχει σαφή εικόνα των τιμών που κυκλοφορούν, θα ήταν τώρα σε θέση να ελέγξει εάν οι ανατιμήσεις είναι εντός πλαισίου ή όχι. Αλλά δυστυχώς για μία ακόμα φορά ο κρατικός μηχανισμός δηλώνει απών!