Ο κουρνιαχτός των εκλογών έκρυψε προσωρινά το μείζον ζήτημα διαχείρισης των σκουπιδιών. Ομως είναι από εκείνα που… δεν εξαφανίζονται, καθώς με βάση τις εξαγγελίες στις 30 Ιουνίου θα πρέπει να έχουν κλείσει οι χωματερές, διαφορετικά έρχεται πρόστιμο.
Ενόψει αυτών τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια κινητικότητα η οποία εντείνεται καθώς όλο και περισσότεροι δήμοι έχουν αρχίσει να αναζητούν χώρους στους οποίους θα γίνεται η διαχείριση και διαβουλεύονται με εκπροσώπους φορέων. Σε άλλες περιπτώσεις η συζήτηση γίνεται ακόμη σε χαμηλούς τόνους, ενώ όσοι έχουν… καεί κατά το παρελθόν προειδοποιούν για… μάχες. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, όμως υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που θα πρέπει να επισημανθούν.
Το πρώτο είναι πως οι εξελίξεις δικαιώνουν όλους εκείνους οι οποίοι αντιδρούσαν στην υπόθεση των δεματοποιητών, επισημαίνοντας τους κινδύνους που θα δημιουργηθούν από τη λειτουργία χωματερών με… συσκευασμένα σκουπίδια. Σήμερα όλοι μιλούν και υποτίθεται ότι προετοιμάζουν τη δημιουργία χώρων στους οποίους θα γίνεται ανακύκλωση με διαχωρισμό και διαλογή, κομποστοποίηση των ζυμώσιμων και δεματοποίηση των αδρανών.
Η εξέλιξη αυτή, έτσι όπως περιγράφεται θεωρητικά, αποτελεί μια πρώτη νίκη φορέων και παραγόντων που υπερασπίζονται σθεναρά τη λύση των μικρότερων μονάδων για φιλική προς το περιβάλλον διαχείριση σκουπιδιών.
Το δεύτερο είναι πως μέχρι τώρα όλο το σύστημα περιγράφεται θεωρητικά αλλά δεν έχει επαρκώς εξηγηθεί πρακτικά. Αν πράγματι όλα αυτά μπορούσαν να γίνουν όπως περιγράφονται με τις λέξεις, θα αποτελούσαν ίσως ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης. Και ως εκ τούτου θα ήταν άνευ νοήματος η ιστορία των διαγωνισμών που οδηγούν κατ’ ευθείαν σε κερδοφόρες επιχειρήσεις τεχνολογιών παραγωγής ενέργειας. Κατά συνέπεια οι δημοτικοί παράγοντες θα πρέπει να εξηγήσουν επαρκώς το σχέδιο που έχουν κατά περίπτωση έτσι ώστε να ενημερωθούν οι πολίτες πώς θα γίνει η ανακύκλωση, σε ποιο βαθμό τα ζυμώσιμα θα οδηγούνται πράγματι στην κομποστοποίηση και κατά πόσον στο τέλος θα μένουν μόνον αδρανή για δεματοποίηση.
Το σενάριο που παρουσιάζεται παραπέμπει ουσιαστικά σε μόνιμη λύση και επομένως βάσιμα μπορεί να φοβάται κάποιος ότι δεν είναι και πραγματικό. Από όσα διαβάζουμε μέχρι τώρα, δεν έχουμε δει πουθενά ένα ολοκληρωμένο σχέδιο λειτουργίας αυτής της προσωρινής λύσης με κοστολόγηση των εγκαταστάσεων, της μεταφοράς και της λειτουργίας των συγκροτημάτων.
Οι θεωρητικές συζητήσεις έχουν το ενδιαφέρον τους όταν δεν πρόκειται για κάτι το επείγον. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τουλάχιστον διακηρυκτικά, φθάνουμε σε οριακά σημεία σε σχέση με τη διαχείριση σκουπιδιών. Ο κάθε δήμος οφείλει να εξηγήσει στους πολίτες τι ακριβώς σχεδιάζει, για ποιο λόγο αυτό είναι προς το συμφέρον τους και πολύ περισσότερο με ποιο τρόπο θα προστατευτεί το περιβάλλον και ειδικότερα ο υδροφόρος ορίζοντας των περιοχών που θα λειτουργήσουν αυτές οι μονάδες. Και ένα ερώτημα: Πότε θα εκπονηθούν και πότε θα εγκριθούν οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων που ασφαλώς είναι απολύτως απαραίτητες σε κάθε περίπτωση;
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr