Πριν συνεχίσουμε το σχολιασμό, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι η Αχαΐα και η Ηλεία ανήκουν στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, ενώ οι Δήμοι Τροιζηνίας-Μεθάνων και Πόρου ανήκουν στην Περιφέρεια Αττικής... Έτσι ο σύγχρονος επισκέπτης μαθαίνει ότι η Ολυμπία δεν αποτελεί (διοικητικά) τμήμα της Πελοποννήσου και ότι η πατρίδα του Θησέα, η Τροιζήνα, ανήκει στην Αττική. Σε ανύποπτο χρόνο, το 2020, είχα γράψει σχετικά: «Ειλικρινά δεν θέλω να σκεφτώ τι θα συνέβαινε στην Κρήτη αν κάποιος σκεφτόταν να εντάξει τη Φαιστό στην Περιφέρεια Αττικής. Εδώ στην Πελοπόννησο πάντως θεωρούμε μάλλον ασήμαντη για την τουριστική μας ανάπτυξη την "αρπαγή" της Αρχαίας Ολυμπίας και της Τροιζήνας, όπως και τον διαμελισμό τής πιο ευκρινώς οριοθετημένης περιοχής της ηπειρωτικής Ελλάδας, αλλά και τον συνακόλουθο παραλογισμό η Πάτρα και ο Πύργος να μην “ανήκουν” στην... Πελοπόννησο.
Δυστυχώς, τόσο η άρχουσα τάξη όσο και οι υπόλοιποι κοινωνικοί εταίροι έχουν συμβιβαστεί με την τριχοτομημένη Πελοπόννησο, ενώ σε μια κανονική χώρα η διοικητική ενοποίησή της θα ήταν στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας. Δυστυχώς επίσης, τόσο τα κόμματα όσο και οι περιφερειακές παρατάξεις δεν έχουν θέσει ποτέ θέμα διοικητικής ενοποίησης της Πελοποννήσου. Ειδικά οι περιφερειακές παρατάξεις, ενώ καταθέτουν σχέδια ψηφίσματος για ψύλλου πήδημα, δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ με το θέμα της διοικητικής ενοποίησης, που μεταξύ άλλων θέτει τροχοπέδη στην τουριστική ανάπτυξη της Πελοποννήσου. Ουσιαστικά η Πελοπόννησος παραμένει τριχοτομημένη για τοπικιστικούς και μικροπολιτικούς λόγους, καθώς Τρίπολη και Πάτρα διεκδικούν την πρωτεύουσαέδρα της Περιφέρειας, ενώ ταυτόχρονα η Νέα Δημοκρατία δεν θέλει την Αχαΐα στο πολιτικό "κάστρο" της. Πέρα όμως από τη γνωστή πολιτικάντικη τακτική του gerrymandering (της αλλαγής των ορίων στις περιφέρειες για εκλογικό όφελος), η διαμάχη των Αχαιών και των Αρκάδων για την πρωτεύουσα είναι στην πραγματικότητα αναχρονιστική: Στη νέα ψηφιακή εποχή, δεν έχει σημασία η έδρα των υπηρεσιών, αλλά τα δίκτυα και οι πλατφόρμες που εξυπηρετούν τους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Προσωπικά θα ήθελα πρωτεύουσα την Αρχαία Ολυμπία, αλλά δεν θα είχα πρόβλημα και με τις Μυκήνες ή οποιαδήποτε άλλη πόλη μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της σύγχρονης εποχής, προβάλλοντας ταυτόχρονα την ιστορική ενότητα και συνέχεια της Πελοποννήσου. Από εκεί και πέρα, θα πρέπει να συζητήσουμε σοβαρά και για το πού πρέπει να ανήκουν διοικητικά τόσο τα Κύθηρα όσο και οι Σπέτσες με την Ύδρα, αφού τα νησιά αυτά εξυπηρετούνται από τις πελοποννησιακές αρχές. Για παράδειγμα: Αν ξεσπάσει πυρκαγιά στα Κύθηρα, τα αεροπλάνα θα απογειωθούν από την Καλαμάτα που ανήκει στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Αν τα Κύθηρα περιμένουν την εντολή του περιφερειάρχη Αττικής, μάλλον θα καούν. Ή μήπως και γι’ αυτό καίγονται τόσο συχνά;».
Το 2021 επανήλθα, γράφοντας: «Σε μια κανονική γεωγραφική περιφέρεια οι κάτοικοι θα είχαν ξεσηκωθεί ζητώντας ενοποίηση των διοικητικών περιφερειών. Στην Πελοπόννησο κυριαρχούν ακόμα τα μικροσυμφέροντα των Αχαιών που θέλουν πρωτεύουσα την Πάτρα και των Αρκάδων που θέλουν πρωτεύουσα την Τρίπολη, και γι’ αυτό εμποδίζουν κάθε ουσιαστική συζήτηση για ενοποίηση της Πελοποννήσου. Προσωπικά θα προτιμούσα να γίνει πρωτεύουσα της ενιαίας Πελοποννήσου η Αρχαία Ολυμπία, αλλά δεν θα είχα και καμία αντίρρηση αν κάποιος πρότεινε τις Μυκήνες. Σε κάθε περίπτωση, το τουριστικό προϊόν της Πελοποννήσου χρειάζεται μια δυνατή ώθηση για να καταξιωθεί στη διεθνή τουριστική αγορά και η διοικητική διχοτόμηση αναστέλλει κάθε προσπάθεια συνολικής προβολής του. Με απλά λόγια: Οι δυνατότητες της Πελοποννήσου παραμένουν αναξιοποίητες και η αναπτυξιακή προοπτική της σημαντικά περιορισμένη, επειδή κανένας περιφερειακός φορέας δεν μπορεί να προβάλει μαζί την Αρχαία Ολυμπία, τον Μυστρά και τις Μυκήνες».
Φωνή βοώντος εν τη πολιτική ερήμω. Οι πολιτικοί και τα κόμματα θέλουν δύο Περιφέρειες για να βολεύονται… δύο περιφερειάρχες και διπλάσιοι αντιπεριφερειάρχες. Γι’ αυτό ούτε και σε αυτές τις εκλογές θα θέσει κάποιος θέμα ενοποίησης της Πελοποννήσου. «Αιδώς, Αργείοι».
Θανάσης Λαγός
