Η κατεδάφιση του ιστορικού κτηρίου Κατσαούνη ιδιοκτησίας της Εθνικής Τράπεζας, το χειμώνα του 1963. Εδώ “το έργο” έχει προχωρήσει και έχει κατεδαφιστεί ο όροφος.

Οι τιμές της σταφίδας ανεβαίνουν και τα τηλεγραφήματα απόγνωσης πληθαίνουν:

Η Μεσσήνη και μια εικόνα από το κέντρο της στις αρχές της δεκαετίας του 1930.

Γράφει ο Γιάννης Α. Μπίρης

Ο ολυμπιονίκης Κώστας Τσικλητήρας δόξασε την Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σουηδίας, στις 25 Ιουνίου του 1912, όταν πήρε το χρυσό μετάλλιο στο μήκος άνευ φοράς.

Η περιοχή του λιμανιού το 1978.

Αφορμή για μια γνωριμία με τη μεσσηνιακή γη, μπορεί να γίνει και η περιήγηση στα κάστρα και τα οχυρά της που συνεχίζουν να στέκονται σαν ‘μάρτυρες’ της ιστορίας του τόπου.

Κάποτε τα Ανθεστήρια ήταν η μεγάλη ανοιξιάτικη γιορτή της πόλης.

Μια πόλη, ένας δρόμος, μια ιστορία... Η Καλαμάτα, η Αριστομένους, τα κτήρια, οι άνθρωποι, όλα αυτά που συνθέτουν τον πολύχρωμο διαχρονικό καμβά της ζωής στον κεντρικό δρόμο της μεσσηνιακής πρωτεύουσας.

H oδός Φαρών γύρω στα 1900, με δενδροστοιχίες εκατέρωθεν του δρόμου και φραγκοσυκιές.

 Η οτομοτρίς στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό Καλαμάτας κάπου τη δεκαετία του 1970.

«(...) Αργά χθες το απόγευμα ελάβομεν εξ Ανδρούσης το κάτωθι τηλεγράφημα: Βροχή τριήμερος κατέστρεψεν παραγωγήν τελείως. Παρακαλούμεν ληφθή πρόνοια ανασταλώσι χρέη Αγροτικής. Κάτοικοι διατελούν εν απογνώσει. Επιτροπή: Β. Κοντόπουλος, Π.…

Οψεις της Καλαμάτας κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Κεντρική πλατεία, Ναυαρίνου και λιμάνι.

Το λιμάνι της Καλαμάτας αμέσως μετά την κατασκευή του το 1901 και πριν το 1904, καθώς δεν εικονίζεται το κτήριο που στέγασε το “Πανελλήνιον”.

Η Φαρών γύρω στα 1950, όταν δεν είχαν ακόμη “φυτρώσει” οι πολυκατοικίες.

Μια εικόνα της Υπαπαντής, μάλλον από τη δεκαετία του 1950, όταν ακόμη δεν είχε διαμορφωθεί ο χώρος της σημερινής πλατείας.

Και η εξέλιξη δείχνει πως η διαίσθηση των παραγωγών που επείγονταν να παραδώσουν χλωρή σταφίδα είχε “προβλέψει” την εξέλιξη.

Η Καλαμάτα της δεκαετίας του 1950 από ψηλά.

Οι κρήνες στο πέρασμα του χρόνου

Τόπος αναψυχής η Ναυαρίνου από τις αρχές του 20ού αιώνα, με δεντροστοιχίες και τραπεζάκια έξω, φαίνεται και στη φωτογραφία, μάλλον του Μεσοπολέμου.